İstanbul Büyükşehir Belediye (İBB) iştiraki KİPTAŞ’ın Tuzla Meydan Konutları projesi için “Hak Sahibi Daire Belirleme Kura Çekilişi”nde konuşan İBB Lideri Ekrem İmamoğlu, evvelki idare devrinde inşaat yapmak üzere alınan emlakın plan ve ruhsatlarının iptal edildiğini belirterek, “Kimin malını çöp yapıyorsun? Benim değil ki. Hepimizin, milletin malı” kelamlarıyla reaksiyon gösterdi.
İmamoğlu, “Arsalarımızı, misyonumuzu aldıktan 2 ay sonra plansız hale getiren, 3-4 ay sonra ruhsatını iptal eden, konut projesi için ben almamışım arsayı, benden evvelki idare almış, orada inşaat yapmak üzere, orayı yeşil alan haline getiren aklı, vallahi de billahi de benim aklım anlamaya yetmiyor. Bu niye yapılır mesela? Kimin malını çöp yapıyorsun? Benim değil ki. Hepimizin, milletin malı. Bunu hangi niyetle bu türlü yapabilirsin? Bu nasıl bir siyasi hırs yahut ihtiras?” diye konuştu
İmamoğlu konuşmasında şunları söyledi:
“İBB ve ilgili kurumlar olarak uygun ödeme şartları olan, zelzeleye sağlam ve tasarım gücü yüksek konutlar üretme gayesindeyiz. Konut sorunu, barınma sorunu, bir ülkede tek başına bir kurumun çözebileceği bir sorun değil. Yani bunu otursun tek başına KİPTAŞ çözsün; çözemez. Şehircilik Bakanlığı çözsün; çözemez, çözemedi esasen, çözemiyor. Bu bir suçlama cephesi değil. Kimi bahisler vardır ki -biz çok severiz bunu- orada el birliği gerekir. Güç birliği gerekir. Bir ortada konuşmak, bir ortada tahlil bulmak gerekir. Zelzeleyle uğraş üzere. Konut sıkıntısını daima birlikte bir seferberlik halinde çözmek üzere. Zira bunu paydaşları var. Ekonomik paydaşları var. Üretici paydaşları var. Sektörel paydaşları var. Bütün bu paydaşlarla bir ortada üretmek, kıymetli bir sorun.
BU NASIL BİR SİYASİ HIRS YAHUT İHTİRAS?: Biz ne yapıyoruz kendi tertibimiz içerisinde? Elimizdeki bütün imkanlar ile bu anlattığım prensipleri asla bırakmadan, başlangıcından bitişine, yetmedi devam eden sürecinde dahi işletilmesi ve hayatın orada sürdürülmesinin sürecini de takip ederek, bir bütüncül hizmet ortamı sunuyoruz. Burada ortaya koyduğumuz sıkıntı, bir yandan çağdaş ve örnek toplumsal konut üretmek, bir yandan sağlam konutlarla İstanbul’u güçlendirmek, bir yandan da insanlarını memnun etmek. Buradan örnek çıkarttığımız her işi Türkiye’ye anlatıyoruz ve diyoruz ki, işte bu türlü olmalı. Bizim aslında bu atakları, bu formda yaparken, tıpkı şeyi kimden bekliyoruz biliyor musunuz? Biz, bunu bakanlığımızdan ve öbür kurumlarımızdan bekliyoruz. Bir arada konuşalım. Birlikte üretelim. Yani bizim vazifesi devralmadan evvel imarlı, planlı, hatta projeli, hatta ruhsata alınmış arsalarımızla ilgili, biz orada binlerce daha toplumsal konut üretebilirdik, hala davalarıyla uğraşıyoruz. Yerlerimizi, misyonumuzu aldıktan 2 ay sonra plansız hale getiren, 3-4 ay sonra ruhsatını iptal eden, konut projesi için ben almamışım arsayı, benden evvelki idare almış, orada inşaat yapmak üzere, orayı yeşil alan haline getiren aklı, vallahi de billahi de benim aklım anlamaya yetmiyor. Bu niye yapılır mesela? Kimin malını çöp yapıyorsun? Benim değil ki. Hepimizin, milletin malı. Bunu hangi gayeyle bu türlü yapabilirsin? Bu nasıl bir siyasi hırs yahut ihtiras?
SOSYAL ALANLAR BİRİLERİNİN AİLE VAKIFLARINA, ŞAHSİ KULLANIMINA TAHSİS EDİLDİ: Vatandaşlar, devlet kurumlarından, farklı fikirde beşerler tarafından yönetilseler de birlikte iş üretmesini bekliyor. Bu kavramla konut sorununa de bakabilsek. Bugün ülkemizde konut sorunu var. Beşerler konut alamıyor. Bırakın almayı, kirasını ödeyip o konutta yaşayamıyoruz, konuşmazdık. Şu anda konuşuyoruz. Geldiğimiz durum bu. Lakin bunları aşacağız. Bunları aşmak için çok nizamlı çalışmalarımız var. Bizim toplumsal alan ürettiğimiz yerler, öteki projelerde, öbür pozisyonda yerler üretilerek birilerinin aile vakıflarına, birilerinin şahsi kullanımlarına tahsis edildi. Yalnızca Başakşehir’de 10-15 beş yerde mahkemelerimiz sürüyor, onları tekrar geri alabilmek ismine, millet ismine. Biz o denli yapmıyoruz. Ne yapıyoruz? Belediyemize alan kazandırıyoruz. Kimi yerde kreş yapıyoruz, kimi yerde Aile Sıhhati Takviye Merkezi yapıyoruz, kimi yerde Ruhsal Müşavere Merkezi yapıyoruz, kimi yerde kütüphane yapıyoruz. Yalnızca şu kısacık periyotta, ‘150 Günde 150 Proje’ devrinde 20 kütüphaneyi katıyoruz. Bir o kadar kreş katıyoruz. Bunlar yoktu. Yapıyoruz. Yok olanı yapıyorsak, herhalde biraz da ‘Marifet iltifata tabidir’ diyerek sizlerin bunu bilmesi lazım. Dün, 3 tane daha üniversite öğrenci yurdumuzu açtık. Ve 10’a çıkarttık yurt sayımızı. Seneye 16 olur. Şu an 3 bin bin yatak kapasitemiz var. Seneye 5 bini geçeceğiz. Bir tane yatağımız yoktu bir öğrenciye, ‘Git şurada kal’ diyebileceğimiz. Koca İstanbul Büyükşehir Belediyesi. Pekala yurt yapılmasına dayanak olunmadı mı? Olundu. Fakat yeniden yapıldı, anahtar teslimi birilerinin aile vakıflarına teslim edildi. Arkadaş belediye kurum; hepimizin yani. Bu türlü bir şeye muhtaçlığı yok.
BİR ÖĞRENCİNİN İBB’YE MALİYETİ 5500 TL: İBB yurtlarında kalan bir öğrencinin kuruma maliyeti 5 bin 500 TL. Gençler bu imkandan aylık 950 liraya faydalanıyor. Ve bunu gururla yapıyoruz, vicdanen yapıyoruz. Zira tespit ettiğimiz aileler, kendileri hiçbir aracısız o yurtlara kaydoldular. Gelir durumlarına bakarak, gereksinimli hallerine bakarak bunları yaptık.
FARKLI KENTLERDE KONUTLAR YAPACAĞIZ: Farklı kentlerde yapacağımız konutlarda, o bölgenin coğrafik, demografik, kültürel ve klasik özelliklerinden yola çıkacak dizaynlar üreteceğiz. Türkiye’nin her yerinde, tıpkı yükseklikte, birebir betonarme kıvrımlarıyla, birebir kesitlerle. Arkadaş bu, -atıyorum- İstanbul’un X ilçesine yakışabilir ancak Ardahan’a yakışmaz, Hakkari’ye yakışmaz, Diyarbakır’a yakışmaz, Kastamonu’ya yakışmaz. Oraya öteki bir şey tasarlarsınız. Öne çıkan taşı vardır, öne çıkan rengi vardır, öne çıkan yaşamsal kültürü vardır. Örneğin Gaziantep’te balkon farklı kullanılır, lakin Kastamonu’da o meskenin içinde diğer kullanılır. Her yerin yemek kültürü var. Her yerin bir ömür biçimi var. Burada bile kültürlerin bir ortaya geldiği bir biçimsel süreç var. O bakımdan biz bunu da ispat eden bedelli bir çalışmayı Türkiye’ye armağan edeceğiz.” (HABER MERKEZİ)