ANKARA – İktidarda yirminci yılına yaklaşan AK Parti, bu süreçte Ulusal Eğitim Bakanlığı vazifesine 8 farklı isim getirdi. AK Parti iktidarının en uzun vazife yapan Ulusal Eğitim Bakanı Prof. Dr. Hüseyin Çelik, bakanlık devrinde yaşadıklarını “Millî Eğitim’de Üç-Beş Nöbeti” isimli kitapta anlattı.
AK Parti üyeliği devam eden, lakin uzun müddettir faal bir misyonda bulunmayan Çelik Gazete Duvar’a hem kitabını anlattı hem de aktüel siyasi tartışmaları değerlendirip iktidarın kimi uygulamalarına dönük tenkitlerini lisana getirdi. AK Parti’nin MHP ile ittifakının muhafazakâr Kürt seçmeni küstürdüğünü, yargının “muhaliflerine” karşı sopa olarak kullanılmaması gerektiğini söyleyen Çelik, ‘altılı masa’daki beş partinin CHP’yle ittifak kurmasının akabinde AK Partililerin “şapkasını önüne alıp düşünmesi” gerektiğini vurguladı.
“Eğer Türkiye’de hukuksuzluklar, adaletsizlikler varsa bunları lisana getirmek ‘kral çıplak’ demekse kral çıplak” diyen Çelik’in sorularımıza cevapları şu biçimde oldu:
‘MİLLİ EĞİTİM BÜTÜN İKTİDARLAR DEVRİNDE ADETA ATEŞTEN GÖMLEKTİR’
AK Parti iktidarında 6 yıl ile en uzun Ulusal Eğitim Bakanı misyonunu üstlenen isim oldunuz. Sizden sonra çok sık bakan değişikliği tenkitlere de neden oldu. Bu tabloyu siz nasıl değerlendiriyorsunuz?
Ben AK Parti iktidarının ikinci Ulusal Eğitim Bakanı’ydım. Benden evvel 5,5 ay kadar Sayın Erkan Mumcu bu misyonu yapmıştı. 59’uncu Hükümet kurulunca Ulusal Eğitim Bakanlığı’na getirildim. Benden sonra da altı arkadaş geldi. Hasebiyle AK Parti devrinde sekiz Ulusal Eğitim Bakanı oldu. Maalesef bu durum Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın mukadderatıdır. Benden evvel bakanlık yapan, seleflerim olarak kabul ettiğim 32 bakan bir yılı doldurmadan ayrılmıştı. Ulusal Eğitim bütün iktidarlar devrinde adeta ateşten gömlektir. Bütün tartışmaların odağındadır. Bütün toplumu ilgilendiren bir bakanlıktır. Bu türlü olunca herkesin Ulusal Eğitim Bakanlığı’yla ilgili söyleyecek kelamı var. Bilse de bilmese de.
‘BENDEN SONRAKİ BAKAN ARKADAŞLAR YAPTIĞIMIZ ESASLI ISLAHATLARIN ÇOĞUNLUĞUNA MÜDAHALE ETTİLER’
Bence bu kadar bakan değiştirilmesi yanlışsız bir şey değil. Ortalamaya bile vurduğunuzda her bakana 2,5 yıl müddet düşüyor. En uzun mühlet vazife yapan benim. Şayet Ulusal Eğitim’de istikrar istiyorsanız, yapılan ıslahatların sonucunu almak istiyorsanız bu müddetin daha uzun olması gerekiyor. Zira eğitimde yaptığınız ıslahatlar belediyenin hizmetleri üzere değil. Bu iş asfalt dökmeye benzemiyor. Bu yıl aldığınız bir karar en erken sekiz, on yıl sonra meyvesini veriyor. Benden sonra gelen bakan arkadaşlar maalesef bizim yaptığımız esaslı ıslahatların büyük çoğunluğuna müdahale ettiler. Daha meyve alınmadan değişikliklere gittiler. Hasebiyle sonuç alınamadı.
‘MİLLİ EĞİTİM’DE KURUMSAL HAFIZA KAYBI EN ÇOK DİNÇER PERİYODUNDA YAPILDI’
Göreve gelen her yeni bakan kendi metodunu mu uygulamaya çalıştı?
Benden evvel altı yıl boyunca Ulusal Eğitim Bakanlığı DSP’li bakanlar tarafından yönetim edilmişti. Ben geldiğim vakit Ulusal Eğitim Bakanlığı’nın tutumu, stili, eğitime bakış açıları büsbütün farklı bir takımı vardı. Benim onlarla yola devam etmemem, üst seviyedekileri değiştirmemin tabi hakkım olduğunu düşünüyorum. Lakin benden sonra gelen arkadaşlarımın, güya iktidar değişmiş üzere doruktan tırnağa tekrar değişikliğe gitmeleri Ulusal Eğitim Bakanlığı’nda bir çeşit kurumsal hafıza kaybına yol açtı. En büyük kurumsal hafıza kaybı Sayın Ömer Dinçer vaktinde yapıldı. Sayın Dinçer, Ulusal Eğitim Bakanlığı teşkilat kanununu değiştirdi. Daha doğrusu Meclis’ten alınan KHK yetkisine dayalı olarak Ulusal Eğitim Bakanlığı için bir teşkilat KHK’sı hazırlandı. Ulusal Eğitim Bakanlığı’nda ne kadar üst seviye yönetici varsa, bakanlığın kurumsal hafızası diyebileceğimiz ne kadar deneyimli eğitim yöneticisi varsa hepsi havuza atıldı.
‘BU BEŞERLER BANKAMATİK MEMURU’
Bu ne demek? Siz yıllar yılı deneyim edinmiş, eğitimin her şeyini bilen, yapılanları bilen insanları bir anda gönderiyorsunuz, onların yerine bütün bunlardan habersiz olan yeni bir takım getiriyorsunuz ve onlarla yeni bir şey yapmaya çalışıyorsunuz. Artık eski tanıdığım bürokratlara soruyorum. “Ne yapıyorsunuz” diyorum, “Sayın bakanım havuzdayız” diyorlar. Hatta bazen takılıyorum, “Hâlâ yüzme öğrenemediniz mi” diyorum. En az on bin insan, müsteşar yardımcısından, genel müdür ve genel müdür yardımcısına, daire liderinden şube müdürüne, vilayet ve ilçe ulusal eğitim müdürleri, Talim Terbiye Şurası liderinden üyelerine eğitimin bütün kademelerinde yer alan yöneticiler bugün elini soğuk sudan sıcak suya batırmadan, hiçbir şey yapmadan, meskenlerinde oturup maaş alıyorlar. En son olarak Sayın Mahmut Özer’le de konuştum, “Siz bu insanlara bir deva bulmalısınız” dedim. Şu anda bu beşerler bankamatik memurudur. Lakin hata bunların değil. Bu insanlara siz iş verseniz çalışacaklar. Bunları atıl, batıl kenarda oturmaya biz ittik. Bu, çok büyük bir yanılgıdır.
‘TÜRKİYE’DEKİ EĞİTİM ALANI YAZBOZ TAHTASINA DÖNÜŞTÜ’
Ben öğrencilerin bütün yıllar boyunca eğitime ilgisini artırmak için sekiz yılın sonunda yapılan lise giriş imtihanlarını üçe böldüm. Bugün LGS denilen imtihanı üçe bölmüştüm. Bunun mantığı şuydu. Bir çocuğun sırtına yüz kiloluk yük yüklerseniz taşıyamaz lakin üç kesime bölerseniz taşıyabilir. Öğrencilerle, velilerle, bütün uzmanlarla görüşerek imtihanı üçe bölme kararı aldık. Benden sonra gelen bakan arkadaş, “Efendim bu öğrencilere çok büyük yük getiriyormuş” deyip pat diye değiştirdi. Benden sonra bakan arkadaşlar yapılanları geliştirmek yerine ya bizim adımlarımızı uygulamadılar ya da kaldırdılar. Türkiye’deki eğitim alanı, münasebetiyle bir yazboz tahtasına dönüştü. Yazboz olunca da olumlu sonuç alamazsınız.
Bu kadar bakan değişikliğinin eğitim siyasetlerini olumsuz etkilediğini düşünüyorsunuz.
Kesinlikle.
‘ANAYASA MAHKEMESİ EN MİLİTAN DÖNEMİNDEYDİ’
Millî Eğitim Bakanlığı döneminize dair hazırladığınız “Millî Eğitim’de Üç-Beş Nöbeti” kitabınız okurlarla buluştu. Bakanlık döneminize dair çok sayıda anekdotun olduğu, bakanlığın mutfağını anlattığınız bir kitap. Bunu yazma süreci nasıl gelişti?
Adından başlayayım. Üç-Beş Nöbeti, askerlikteki en sıkıntı nöbettir. Niçin kitabımın ismini bu türlü koydum? Ben Ulusal Eğitim Bakanı’yım Sayın Ahmet Necdet Sezer de Cumhurbaşkanı. Sayın Sezer, biz kanun çıkarırız bunu veto eder. Ben bir bürokrat kararnamesi gönderirim bunu iade eder. Bizim yaptığımız eğitimle ilgili her uygulamaya Sayın Sezer ana muhalefet üzere karşılık verirdi. Bu benim için bir sorundu. Anayasa Mahkemesi en militan dönemindeydi. Türkçesini söylüyorum bundan rahatsız da olabilirler. Anayasa Mahkemesi son derece ideolojik bir yaklaşım içerisindeydi. Yargıtay benim üst seviye bürokratlarımı içeriye atmak için pusuda bekliyordu. Danıştay beni çalıştırmamaya adeta yeminliydi. Yargı iktidara karşı bir sopa olarak kullanılıyordu.
‘BİZ YARGIYI MUHALİFLERİMİZE KARŞI SOPA OLARAK KULLANMAMALIYIZ’
Yargı o gün öbür bir küme tarafından bizim hükümetimize ve iktidarımıza karşı sopa olarak kullanılıyordu. Ancak bizim bugün bu türlü bir şey yapmamamız gerekiyor. Mademki güç kuvvet bizde, o vakit biz yargıyı diğerine karşı, siyasilere karşı, muhaliflerimize karşı sopa olarak kullanmamalıyız. Bunu Enis Berberoğlu’na haksızlık yapıldığını söylerken de vurguladım, Osman Kavala’yla ilgili olarak da söyledim. Canan Kaftancıoğlu’na verilen cezada da söyledim. Birinci sefer söylemiyorum. Yargı, hukuk terazisi, asla şaşmamalıdır. Kiminle ilgili olursa olsun gerçek manada hukuk uygulanmalıdır.
‘BENİM DÖRT TEKERİME ON DÖRT FREN TAKILMAYA ÇALIŞILIYORDU’
Bizim devrimizde bu işin mağduruyduk biz. Asker istisnasız her şeye burnunu sokuyordu. Türkiye’de asker oldum muhtemel kendini memleketin sahibi kabul ediyor. Biz birinci muhtırayı 27 Nisan Muhtırası olarak değil 2004’te YÖK kanunu münasebetiyle yedik. Tekraren askerlerden bize adeta parmak sallarcasına muhtıralar verildi. Bilhassa merkez medyamız da oldum mümkün askerin paralelinde hareket eder. Kelamım ona STK’lar da askerin paralelinde hareket ederlerdi. TÜSİAD’ından tutun da bizim beğenilen sivil toplum örgütlerimiz maalesef askerle ve statükoyla hareket ederlerdi. Medya da bize linç uyguluyordu. Üç günün ikisinde aleyhime manşet atıldığında üçüncü gün “Neyse aleyhime bir şey yok” diyordum. YÖK öbür bir kederdi. Bütün üniversite rektörleri kendilerini muhalefet partisi önderi üzere konumlandırmıştı. Benim dört tekerime adeta on dört fren takılmaya çalışılıyordu.
‘HAYATIM BOYUNCA ZİLLETE DÜŞMEDİM’
Arkaya dönüp baktığım vakit, ben hayatım boyunca zillete, çok şükür, düşmedim. Boyun eğen bir halde olmadım, hiçbir lafın da altında kalmadım. Askerler benimle ilgili berbat bir şey söylediklerinde misliyle iade ederdim. Yaptıklarımız ortadadır. Münasebetiyle kitabımın isminin “Üç-Beş Nöbeti” ismini taşıması, bakanlık yaptığım devrin zorluğuna işaret etmek içindi.
‘TARİHE NOT DÜŞMEK İSTEDİM’
Peki neden yazdınız?
Söz uçar yazı kalır. Ben tarihe not düşmek istedim. Bu kitap bir otobiyografi değil. Hayat öykümü anlatan bir şey değil. Bakanlık dönemimde ülkemde olup bitenler, bir siyasetçi gözüyle, bir eğitim uzmanı, öğretim üyesi gözüyle ele alındı. Bu olup bitenlerde baş özne bendim elbette. Olabildiğince objektif kalmaya çalıştım. Birileri buna itiraz edecekse de, ben buraları resmi evraklarla doldurmak istemedim. Söylediğim savların hepsinin resmî dokümanları de var bende.
‘TÜSİAD’IN KİMİ EKONOMİK GELİŞMELERE İTİRAZ ETMESİNİ OLAĞAN BULUYORUM’
Kitabınızda 2003 yılına gidip, “Bütün darbe periyotlarında, tek tasaları servetleri olan TÜSİAD üyeleri, sürekli haklının değil güçlünün yanında durmuştu” sözlerini kullanıyorsunuz. Yakın devirde de TÜSİAD ile iktidar ortasında bir tansiyon kelam konusu.
Bugün ekonomik zorluklar, iktisat siyasetleri yoksul fukarayı da ilgilendirir ama iş dünyasını daha fazla tesirler. TÜSİAD üyesi dediğimiz beşerler büyük yatırımları, sermayeleri olan insanlardır. Hükümet siyasetleri şayet onları kahra sokacak cinstense onlar da vakit zaman hükümete reaksiyonlar gösteriyorlar. Onların demokratik tartışma çerçevesindeki reaksiyonlarını hiçbir vakit yargılamam. Askerin yanında saf alarak, yasal hükümetin devrilmesi için üzerine düşeni yapmak diğer bir şeydir, lakin mevcut hükümetin beğenmediğiniz uygulamalarına karşı metot ve erkan dahilinde itirazlarınızı lisana getirmeniz öteki bir şeydir. Bu çerçevede TÜSİAD’ın kimi ekonomik gelişmelere itiraz etmesini olağan buluyorum. Bunu yadırgamıyorum. Buna reaksiyon gösterilmesini yadırgıyorum. O günkü ile bugünkü çok farklıydı.
‘CUMHURİYET DEVRİ BOYUNCA DEVLETİMİZİN KÜRTLERE UYGULADIĞI SİYASETLER GAYRİ İNSANİ’
Kitabınızın bir diğer dikkat çeken başlığı Kürtler ve Eğitim kısmı. Van’da bakan olarak katıldığınız bir programda Kürtçe müzik çalınmasının akabinde gaye gösterildiğinizi söz ediyorsunuz. Kürtçeye dönük çalışmaları hatırlatıp, “Ne yazık ki tüm bu demokratik ve daha da değerlisi insani gelişmeler, gerek HDP ve PKK’nın ustalıkla sabotajları gerekse de AK Parti’nin MHP ile ortak olup devletçi siyasetlere angaje olmasıyla sekteye uğradı” diyosunuz. Bugün Kürtçeye dönük tavrı nasıl değerlendiriyorsunuz? Yakın devirde Kürtçe müziklerin çalındığı konserler yasaklandı.
Bugünü şayet geçmişle mukayese ederseniz bir epey uzaklık kat edildiğini söz etmek lazım. AK Parti hükümetlerinin bu hususta hakkını yememek lazım. Kürtler ve Kürtçe ile ilgili AK Parti birçok olumlu adım attı. Birçok demokratik gelişme sağladı. Cumhuriyet devri boyunca oldum mümkün bizim devletimizin Kürtlere uyguladığı siyasetleri gayri insanı buluyorum. Bu siyasetleri üç sözle tabir ederseniz, inkâr, asimilasyon ve yeri geldiği vakit imhadır. Takrir-i Sükûn Kanunu’ndan sonra, ondan evvel TBMM’de Cumhuriyetin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk, her konuşmasında bütün etnik ögeleri sayarken onların başında Kürtleri de sayıyor. Kürtler Ulusal Çaba’ya olması gerektiği üzere dayanak veriyorlar. Birinci Dünya Savaşı’nda herkes yoluna giderken Kürtler Türklerle, devletle birlikte kalıyorlar. Ulusal Gayret bitip yeni devlet kurulunca Takrir-i Sükûn Kanunu’na kadar anormallik görülmüyor. Bu kanunla bizim devletimizin mantığı şu: Herkes Türk olacak. Herkes Müslüman olacak. Herkes Sünni olacak, herkes Hanefi olacak lakin herkes Alevi üzere yaşayacak. Alevilerin dini algılaması, yaşama biçimleri farklı biliyorsunuz. Bizim devletin kurgusu budur. Münasebetiyle “Herkes Türk olacak, Kürt diye bir şey yoktur” periyodu başladı. 12 Eylül Darbesi’nden sonra Kenan Cihan Paşa bunları dillendirdi. “Kürt yoktur, Kürdün lisanı de yoktur, örfü adeti de yoktur” dedi. Bir insanın karşısına geçip “Sen yoksun” deyince “Ben varım” diyecektir.
‘BÜTÜN FARKLI KÜLTÜRLERİ İMHA EDEN BİR ANLAYIŞ VAR’
Van’da öğretim üyesiydim. Bizim kafatasçı hocalardan birisi sınıfa gidip, “Kürt ve Kürtçe diye bir şey yoktur” demiş. Bizim öğrencilerden biri, “Kürt diye bir şey var: İşte ben. Kürtçe diye bir şey de var” demiş ve yanındaki arkadaşıyla Kürtçe konuşmaya başlamış. Hocaya bu konuşmayı anlayıp anlamadığını sormuşlar, hoca reaksiyon göstermiş. Öğrenci, “İkimiz ortasında bağlantısı sağlayan ve sizin anlamadığınız bir şifre sistemi var ve ona da Kürtçe deniyor” demiş. Ben kısım lideriydim. Hoca geldi, “Bu öğrenciye soruşturma açmanız lazım” dedi. Ben de, “Soruşturma açılması gereken sensin” dedim. Münasebetiyle devletimizin baştan beri bütün Kürtlere yönelik, bütün etnik ögelere yönelik hali budur. Kitabımda Çerkeslerle ilgili de kısım var. Çerkeslerin lisanını unutturmuşsun. Bütün farklı kültürleri imha eden bir anlayış var.
ÇÖZÜM SÜRECİ: MASAYI MAALESEF PARAMPARÇA ETTİLER
Gelelim tahlil sürecine. Bu işin çözülmesini temelinde PKK da HDP de istemiyordu. Tahlil sürecinde iki husus vardı. Bütün parmaklar tetikten çekilecek, bütün silahlı ögeler Türkiye’yi terk edecekti. Çatışma bitince Kürtlerin demokratik haklarıyla ilgili yapılması gereken neyse ilmin ışığında, bu ülkenin birliğini bütünlüğünü sağlamaya yönelik adımlar atılacaktı. PKK’nın aktifliği ortadan kalkacaktı. Başka taraftan Suruç’taki iki polisimizin şehit edilmesinden sonra masa devrildi. Lakin bu masayı bir taraf devirmedi. Bu masayı maalesef paramparça ettiler. Artık hele hele AK Parti’yle MHP’nin müttefik olmasıyla bu işler daha da çıkılmaz bir hale geldi. MHP’yle bu işlerin yapılmayacağını hepimiz biliyoruz. Türkçü ve etnisite üzerinden siyaset yapan bir partinin herhalde bu işlerde olumlu bir gelişmeye katkı sağlamasını kimse beklemez.
‘MHP GELİP İŞİN İÇİNE GİRDİ, DURUM ORTADA’
Siz bakanlığınız ve akabinde yaptığınız AK Parti Sözcülüğü devrinizde MHP’yle bir paydaşlık öngörebiliyor muydunuz? MHP’yle partinizin yol yürüyebileceğini düşünüyor muydunuz?
Aksine. Benim bakanlığım periyodunda de parti sözcüsü olduğum devirde de Sayın Bahçeli her toplantıda AK Parti’ye, AK Partililere ve Sayın Cumhurbaşkanına ağız dolusu hakaretler ediyordu. Bir orta Sayın Bahçeli dozu o kadar artırdı ki, ben ona genel merkezde yaptığım bir toplantıda karşılık verirken şunu söyledim. “Eğer hürmet görmek istiyorsanız saygılı davranacaksınız. Ben bugün kullanacağım bütün söz ve cümleleri Sayın Bahçeli’den ödünç alarak kullanıyorum” dedim. Onun hakaretlerine karşılık vermem gerekiyordu, “O bunları çok seviyor” dedim. Sayın Erdoğan’ın, AK Parti’nin MHP’ye yönelik tavrı muhakkaktı. Lakin sonra natürel MHP gelip işin içine girdi. Durum ortada.
ÖĞRENCİ ANDI
Öğrenci Andı sıkıntısına dair de kitabınızda anekdotlar var. Ulusal Eğitim Bakanlığı devrinizde, sonrasında da MHP’nin bu hususta reaksiyon gösterdiği isimler ortasındasınız.
And sorunuyla ilgili Alanya’da, Bodrum’da yaşayan Almanlar, İngilizler var. Bana mektuplar yazdılar. “Biz sizin ülkenizde yaşıyoruz, Türk değiliz, çocuklarımız, torunlarımız sizin okullarınıza gidiyor. Her sabah bunlara and içeriyorsunuz, bu gerçek mu” diye sordular. Daha sonra Ulusal Eğitim Bakanı olan Sayın Ziya Selçuk benim Talim Terbiye Heyeti Liderimdi. Çağırdım, “Bu ne saçma bir şey. Biz elin çocuğuna her sabah palavra söyletmek zorunda mıyız” dedim. Bir Alman çocuğu “Türküm” diye başladığında bu palavra mı, palavra. Bir de gerisinden “Doğruyum” diyor. Birincisi palavra olunca, ikincisi otomatikman palavra.
‘YARGI KURALLARA NAZARAN, İKTİDARLARA NAZARAN KARAR VERMEMELİ’
Bugün Cumhur İttifakı ortağı olan MHP, son yargı kararının akabinde bu mevzuyu gündeme getirmiyor.
Yargının dönemsel karar vermesi çok hakikat değil. Biz iktidardık lakin yargı öteki telden çalıyordu. Şu anda durum farklı. Yargı, kaidelere nazaran, şahıslara nazaran, iktidarlara nazaran karar vermemeli. Hukukun temel mantığı neyi gerektiriyorsa ona nazaran karar vermeli. Yarın diyelim ki yargı üzerinde aktifliği olan öteki bir iktidar gelirse yargı onlara nazaran mi hareket edecek? İşte bizim yargımızın büyük sorunudur bu. O gün öteki bugün öbür karar, yanlışsız değil.
‘GÖRDÜĞÜM EKSİKLİKLERİ SÖYLEDİM’
Kitabınızda devrin Başbakan’ı Erdoğan’a karşı dershanelerin kapatılması üzerinden lisana getirdiğiniz karşı tezlere de yer veriyorsunuz. Eğitim alanına dair öteki yanlış olduğunu düşündüğünüz adımlar var mı? İtirazlarınıza karşın hayata geçen uygulamalar oldu mu?
Ben Fatih projesinin bir cinnet olduğunu Sayın Cumhurbaşkanı’na anlattım. Nabi Beyefendi (Avcı) o vakit Ulusal Eğitim Bakanıydı, çağırdı. “Bak Hüseyin Beyefendi bu türlü diyor” dedi. Nabi Beyefendi, “Ben de birebir görüşteyim” dedi. Bunun üzerine “Peki sen neden Ulusal Eğitim Bakanı olarak bunu söylemedin” sorusu üzerine Nabi Beyefendi de, “Bakan arkadaşlarımın icraatlarını kötüleyen bir duruma düşmek istemedim. Devr-i sabık oluşturan bir Bakan olmak istemedim” dedi. Sonraki devirlerde Sayın Ziya Selçuk’la görüştüm. Kendisi bu projeye karşı olduğunu, misyona gelmeden evvel Sayın Cumhurbaşkanı’yla bir görüşme yaptıklarını, Fatih projesini mutlaka uygulamayacağını Sayın Cumhurbaşkanına arz ettiğini söyledi. Ben Ulusal Eğitim Bakanlığı’ndan 1 Mayıs 2009’da ayrıldım. Kısa bir ortadan sonra altı yıl Parti Sözcüsü’ydüm ve Sayın Cumhurbaşkanına o devir en yakın olan, çok rahat görüşme fırsatı olan birisiydim. Gördüğüm eksiklikleri, aksaklıkları alışılmış ki her vesileyle söyledim. Onların kaçı yerine geldi, gelmedi kamuoyu karar verecek.
‘KEŞKE YÖK’Ü DEĞİŞTİRİP, DÖNÜŞTÜREBİLSEYDİK’
Bu süreçte hiç “keşke” dediğiniz bir uygulama kelam konusu mu?
Keşke mesela askerler hiç bildiri yayınlamasaydı ben de keşke onlara hiç yanıt vermeseydim. Keşke muhalefet ve bize muhalif olan gazeteler yaptığımız her düzgün hamleyi imam hatiplere endekslemeselerdi, keşke biz de savunmak durumunda kalmasaydık. Keşke YÖK’ü değiştirip dönüştürebilseydik. Kitabımdaki birinci doksan sayfa YÖK’le ilgilidir. Ne yazık ki YÖK eski hegemonyasına devam ediyor.
‘ÜLKEYE YAPILACAK YETERLİLİK YÖK’ÜN KALDIRILMASIDIR’
Yakın periyotta YÖK özel üniversitelerde çalışan akademisyenlerin haklarıyla ilgili dokuz vakıf üniversitesine soruşturma başlattı lakin bunların hangi üniversiteler olduğu kamuoyuna açıklanmadı.
Ben YÖK’ün bir Gestapo şefliği olduğuna inanıyorum. YÖK 12 Eylül rejimi tarafından, darbeci anlayış tarafından bütün üniversiteleri kışla nizamına sokmak için oluşturulmuş bir kurumdur. YÖK bilhassa derin devletin, statükocu güçlerin, militarist zihniyetin tasarladığı bir şeydi. Fakat benim bakanlığım dönemimde biz bu yapıyı değiştirmeye muktedir olamadık. Bütün gayretlerime rağmen… Pekala bugün bu türlü bir şey var mı, yok. YÖK bizim YÖK’ümüz olunca vazgeçtik bu işten. Benim eleştirdiğim budur. Yarın öteki bir güç gelirse, öteki bir iktidar gelirse YÖK onlara hizmet edecek. Bu yanlış. Ülkeye yapılacak uygunluk YÖK’ün kaldırılmasıdır. Üniversiteler Ortası Şura bu iş için kâfi.
‘AK PARTİ’NİN HÂLÂ ÜYESİYİM’
Bir devir AK Parti’den istifa edeceğiniz argümanları gündeme gelmişti. İstifayı düşündünüz mü? Bilhassa DEVA Partisi ve Gelecek Partisi kurulduğunda bu partilere geçeceğiniz sav edilmişti.
Bu partilerin hiçbiri ile bağım yok. Sayın Ali Babacan parti kuracağı vakit tweet attım, “Sayın Ali Babacan’ın partisine katiyen katılmayacağım” dedim. Ben AK Parti’nin hâlâ üyesiyim. AK Parti’de olup biten lakin benim aklıma yatmayan, hakikat bulmadığım uygulamalarla ilgili görüşlerimi söylüyorum. Bu da benim en tabi hakkım diye düşünüyorum.
‘YARGI KARARLARIYLA SİYASETİ DİZAYN ETMEYE ÇALIŞIRSANIZ YAPTIĞINIZLA BAŞ BAŞA KALIRSINIZ’
Son periyotta iktidarın siyasetlerine dönük tenkitlerinizi lisana getiriyorsunuz. CHP’li Canan Kaftancıoğlu’na yönelik yargı kararı ve İsveç ile Finlandiya’nın NATO üyeliğine dönük tavır bu tenkitlerden örnekler.
Sayın Canan Kaftancıoğlu’nun Sayın Cumhurbaşkanı’na ve merhume annesine yönelik yıllar öncesinde paylaştığı tweetlerini çok yanlış ve gayrı ahlaki buluyorum. Varsayalım bugün bu hakaretleri yaptı, hakaret davası açarsınız. Bu çoğunlukla tazminat davasıdır. Bu, onun siyasetten menedilmesi manasına gelmez. Siz yargı ve yargı kararlarıyla siyaseti dizayn etmeye çalışırsanız, kurallar değiştiği vakit siz kendi yaptığınızla baş başa kalırsınız. Siyaseti bu halde şekillendirme uğraşları tarihimizde çokça vardır ve her vakit karşıt tepmiştir. Benim söylediğim mantığın gereğiydi.
‘TAYYİP BEY’İ YASAKLADILAR CUMHURBAŞKANI OLDU’
Sayın Erdoğan’ın önünü kesmek için Sayın Vural Savaş, Sayın Sabih Kanadoğlu, Yargıtay… Herkes seferber olmadı mı? Cezaevine de gönderildi. Pekala sonuçta ne oldu? 12 Eylül rejimi merhum Ecevit’i yasakladı partisini kapattı, Ecevit geldi Başbakan oldu. Sayın Demirel yasaklandı, Demirel sonra Başbakan, Cumhurbaşkanı oldu. Sayın Erbakan’ı yasakladılar Başbakan oldu. Tayyip Bey’i yasakladılar Başbakan, artık de Cumhurbaşkanı oldu. Bunun yanı sıra kapatılan partiler. Eski Refah Partisi’nin siyasetten menedilen birçok ismi siyasete geri döndüler. Sayın Kaftancıoğlu’nun ideolojisine karşı bir beşerim. Onunla tıpkı safta olamam. Ancak onunla birebir safta olmamam, tıpkı dünya görüşünü paylaşmamam ona yapılan bir yanlışlığa ve haksızlığa sessiz olmam gerektiği manasına gelmez.
‘HDP’NİN KAPATILMAYA ÇALIŞILMASI AKLA ZİYAN BİR ŞEYDİR’
AK Parti’ye dönük de kapatma davası süreçlerini 2008 yılında yaşadık.
Eğer kabul edilseydi ben de siyasi yasaklı olacaktım.
Bugün biz siyaseten yasakları konuşuyoruz. HDP’ye yönelik kapatma davası devam ediyor.
HDP’nin kapatılmaya çalışılması akla ziyan bir şeydir. Bu kabul edilebilir bir şey midir? Türkiye’de 5-6 milyon oy alan bir partiyi kapatmak istiyorsunuz. Kapatınca ne olacak? Ben AK Parti Sözcüsü iken de o vakit DTP’nin kapatılması gündemdeydi. Ben o vakit da “Ne olacak. Alfabede harf mi yok? P sabit öbürleri değişken” dedim. Birebir bina tabela iniyor tabela kalkıyor.
‘KURUMLAR CÜRÜM İŞLEMEZ’
Bakın kurumlar hata işlemez. AK Parti’nin geçmişten bu yana duruşu buydu. Kurumlar kabahat işlemez şahıslar kabahat işler. Siz Gazete Duvar’da çalışıyorsunuz. Hukuken yanlış bir yazı yazdınız, hukukun gerektirdiği biçimde cezalandırılmalısınız. Yazı İşleri Müdürü’ne de ceza verebilirsiniz. O internetteki Gazete Duvar’ı cezalandırmak, kurumun kendisini cezalandırmak askerde atış yapmayan tankları cezalandırmak üzere bir şey. Türkiye bir partiler mezarlığıdır. Terakkiperver Cumhuriyet Fırkası’ndan bugüne kadar… Parti kapatarak karşı olduğunuz siyasi hareketlerin önüne geçemezsiniz.
‘PARTİ KAPATMANIN TÜRKİYE’NİN GÜNDEMİNDEN ÇIKMASI LAZIM’
Demokrat Parti bir çeşit Terakkiperver Cumhuriyet Fıkrası’nın devamıdır. Demokrat Parti geldi devletin ta kendisi olan CHP’yi tarihe gömdü. Refah Partisi’ni kapattınız ne oldu? Fazilet oldu, SAADET oldu, yarın onu kapatın diğer bir isimle çıkar karşımıza. Öncesinde Ulusal Nizam ve Ulusal Selamet Partileri de kapatılmıştı. İsim değiştirerek şahıs değiştirerek yoluna devam ediyor. Alışılmış bu şu manaya da gelmiyor. Bir partinin mensupları terör örgütü sözcüsü haline gelirse, terör örgütüne güzellemeler yaparsa, irtibatları tespit edilirse Türkiye Cumhuriyeti kanunları çerçevesinde bu şahıslar hakkında gereken elbette yapılmalıdır. Lakin parti kapatmanın Türkiye’nin gündeminden çıkması lazım.
‘KRAL ÇIPLAK’
AK Partili Bülent Arınç’a yönelik dayanağınızı katıldığınız yayınlarda söz ettiniz. Arınç’ın “Kral Çıplak” kelamları AK Parti kanadında reaksiyonla karşılanmıştı. Bu takviyenin akabinde size yönelik de yansılar geldi mi?
“Kral çıplak” tabirinin tarihi art planını biliyorsunuz. Burada ukalalık edip tekrar onu söylememe gerek yok. “Kral çıplak” demek hamamda kral görüntülendi manasına gelmez. Bu bir paparazzi tabiri değil. Şayet bir gerçeklik varsa, birçok insanın tabir etmekten çekindiği, korktuğu, şu ya da bu nedenle dillendirmediği şeyi söylüyorsanız, buna “kral çıplak” denir.
‘SİYASETİN VE MUHALEFETİN SAYIN ERDOĞAN’IN ETRAFINDA DÖNMESİNİ YANLIŞSIZ BULMUYORUM’
Türkiye’de hayat pahalılığı var. Ben iktidar mensubu olduğum için, “Yok canım her şey güllük gülistanlık, ne hayat pahalılığı” dersem ben saygınlığımı kaybederim. “Hayat pahalılığı var, enflasyon yüksektir” demek şayet “kral çıplak” demekse, eyvallah kral çıplak. Şayet Türkiye’de hukuksuzluklar, adaletsizlikler varsa bunları lisana getirmek “kral çıplak” demekse kral çıplak. Sayın Arınç’ın kastettiği bu. Türkiye’de bütün siyaset şahısların etrafında yapılır. Bugün de siyasetin ve muhalefetin Sayın Erdoğan’ın etrafında dönmesini yanlışsız bulmuyorum. Sayın Erdoğan bir fanidir ya. Bence prensipler üzerinden, prensipler üzerinden siyaset yapılması gerekiyor. İşi yalnızca şahıslar üzerinden ele almak çok gerçek sonuçlara bizi götürmez.
‘EKONOMİ TEK BAŞINA BELİRLEYİCİ DEĞİL’
Son periyotta ekonomik meselelere dair AK Partili siyasetçilerin de açıklamaları var. AK Parti’nin rakibinin başka siyasi partilerden çok “ekonomi” olduğu değerlendirmeleri yapılıyor. Siz buna katılıyor musunuz? Ekonomik tablonun kötüleşmesinin nedenleri size nazaran neler?
Bir siyasi iktidarın değiştirilmesi, iktidara gelmesi ve gitmesinde iktisat belirleyici faktörlerden birisidir. Lakin hepsi değildir, birisidir. 1965’te Adalet Partisi tek başına iktidara geldiğinde bütün sorun iktisat değildi. 1999 seçiminde Sayın Ecevit yüzde 22 oy aldı. Sayın Ecevit’in o devir ekonomik başarısı mı vardı? Hayır koşullar onu gerektirdi. MHP o devir yüzde 18 oy aldı. Ekonomik bir başarısı mı vardı? Yoktu. Yani tek başına iktisat belirleyici değil.
‘İNSANLAR ROBOT DEĞİL’
Ben şuna da katılmıyorum. Beşerler, “Türkiye hukuk devleti olmaktan çıkıyor” dediği vakit bizim AK Partililer, “Yaptığımız havalimanlarını görmüyor musunuz” diyor. “Türkiye gerçek manada demokratik neden olamıyor” itirazını yükseltenlere karşı “İnsaf edin yaptığımız otoyolları görmüyor musunuz” deniyor. “Türkiye’de insan hakları konusunda önemli meşakkatler var” diyenlere karşı, “Yapmayın yaptığımız köprüleri görmüyor musunuz” deniyor. Bunları dillendirmek siyaseten hakikat değil. Dünyanın en büyük barajlarını, köprülerini yapan Çinlilerdir. Biz altyapı üst yapıda Çinlilerin eline su dökemeyiz. Bütün bunları yapıyor diye biz Çin’e rahmet mi okuyacağız? Çin dünyanın en iğrenç ülkesidir. Hele hele Uygur Türkleri’ne yaptıklarından sonra biz Çinlilere rahmet mi okuyalım kardeşim? Beşerler robot değil. Biz mideden ibaret varlıklar değiliz. Siz bir insanın karnını doyurabilirsiniz, iktisat çok yeterli de olabilir. İnsanlara yeteri kadar refah sunabilirsiniz lakin onların aklı doymamışsa, vicdanları tatmin olmamışsa, ruhları kendilerini hür hissetmiyorsa orada eza var demektir. Ben ülkede iktisadın doğal ki belirleyici bir faktör olduğuna inanıyorum lakin tek başına belirleyici olmaz, seçim kazandırıp kaybettirmez.
‘AK PARTİ’NİN OY KAYBI VAR’
Anketlerde iktidarın oy kaybı görünüyor. Parti kurmayları da düşüş olduğunu kabul ediyor. Sizce AK Parti neden oy kaybediyor? Oy kaybı var mı ya da?
Tabii ki oy kaybı var. Türkiye’de 20 milyon Kürt olduğu söyleniyor. 20 milyon Kürt varsa 15 milyon da Kürt seçmen var demektir. Pekala 5 milyonu HDP’ye oy veriyorsa başkaları kime oy veriyor? AK Parti’ye veriyor. Doğu ve Güneydoğu’da CHP’nin bir varlığı var mı?
‘BİZ TÜRKÇÜLERLE YAKINLAŞIRSAK KÜRTLERİ KAYBEDERİZ’
Son devirde CHP’nin bu bölgelere dair adımları var.
Daha onun sonuçlarını görmedik. Eli HDP’ye oy vermeye gitmeyen muhafazakâr Kürtler büyük çapta AK Parti’ye oy veriyor. Ben Genel Merkez’deki MYK’da, MKYK’da, Bakanlar Kurulu’nda daima şunu söyledim. AK Parti Edirne’den Kars’a kadar her etnik ögeden her bölgeden oy alan bir partidir. Şayet biz Türkçülerle yakınlaşırsak Kürtleri kaybederiz. Şayet biz Kürtçü siyasetle yakınlaşırsak Türkleri kaybederiz. AK Parti’nin bu türlü bir lüksü olamaz. Münasebetiyle ben oldum mümkün bu çerçevede MHP ile ittifaka girmiş bir AK Parti’nin birçok muhafazakâr Kürt’ü küstürdüğüne inananlardanım. Burada önemli manada bir zahmet var.
‘AK PARTİ’DE OY KAYBI DOĞRUYSA BUNUN TEK SEBEBİ İKTİSAT DEĞİL’
Bize 26 unsurluk Anayasa değişikliğinde “Yetmez ancak evet” diyen oylar var. Bize solculardan, liberallerden, merkez sağdan oy geldi. Bilhassa birtakım antidemokratik uygulamalar, hukuk devletini örseleyen birtakım uygulamalar… AK Parti kenarda kuruldu ancak merkeze geldi. O seçmenlerin bir kısmı GÜZEL Parti’ye kaydı. Laiklik üzerinden, Atatürkçülük üzerinden, başörtü üzerinden siyaset yapmayı bırakan, daha gerçek yerde siyaset yapan CHP’ye yöneldi. Münasebetiyle anketlerin gösterdiği AK Parti’deki oy kaybı doğruysa bunun tek sebebi iktisat değil.
‘AK PARTİNİN PROGRAMININ UYGULANMASI TÜRKİYE’NİN HUKUK DEVLETİ OLMASI DEMEK’
Geçmişteki AK Parti’nin tavrını tabir ediyorsunuz. Yani AK Parti’nin fabrika ayarlarına mı geri dönmesi gerekiyor?
Ben bugün AK Parti şunu yapmalı ya da yapmamalı dediğim vakit aslında AK Parti’nin programı motamot uygulansın diyorum. Ben AK Parti’nin programını ezbere bilenlerden biri olarak bunu söylüyorum. AK Parti’nin programının uygulaması Türkiye’nin gerçek manada bir hukuk devleti olması, demokrasinin her alanda hayata geçirilmesi demek.
‘ŞAPKAMIZI ÖNÜMÜZE ALIP DÜŞÜNMEMİZ LAZIM’
Ramazan’da Esenyurt’ta Vanlı bir hemşerimiz 20 bin bireye iftar verdi, ben de konuk olarak gittim. Orada AK Parti için geçmişte çalışan birçok siyaseten tesirli hemşehrim ile karşılaştım. “Nasıl oldu da CHP burada seçimi kazandı” diye sordum. “Sayın Bakanım biz çok çalıştık” dediler. Bu “çok çalıştık” diyen adamlar daha evvel benimle bir arada AK Parti’ye çalışıyordu. “Ne oldu” diye sordum. Kendilerine nazaran sebepler saydılar. AK Parti’nin ve AK Partililerin oturup bu durumun muhasebesini yapması lazım. Bizimkilerin anlamadığı ya da anlamak istemediği bir şey daha var. Otoriterleşme zıtları birleştirir. Birbiriyle bir ortaya gelmesi mümkün olmayanları otoriterleşme bir ortaya getirir. Artık, Sayın Ali Babacan, Sayın Ahmet Davutoğlu, Sayın Temel Karamollaoğlu, Sayın Gültekin Uysal ve Sayın Meral Akşener. Beş isim sayıyorum. İnançları, dünya görüşleri, hayatlarını tanzim etme biçimleri bakımından AK Parti’ye mi daha yakın CHP’ye mi? AK Parti’ye lakin CHP’yle ittifak kuruyorlar. AK Partililerin bunu oturup düşünmesi lazım. Şapkamızı önümüze alıp düşünmemiz lazım.
‘ABDÜLHAMİT HERKESE BASKI UYGULUYORDU’
Sultan Abdülhamit’e kimler karşıydı? Jön Türkler dediğimiz Yeni Osmanlılar üzere homojen bir küme değildi. Jön Türklerin içinde İslamcı, liberal, Türkçü ve ateist kanatlar vardı. Gayrimüslimler vardı. Zirve noktasında İslamcı aydınlar var. Abdülhmait’e kim karşıydı? Elmalılı Ahmet Hamdi Yazır, Eşref Edip, Mehmet Akif Ersoy karşıydı. Bugün birtakım Ulusal Görüşçülerin Mehmet Akif’e ağız dolusu küfretmesinin sebebi Abdülhamit’e karşı olmasıydı. Mehmet Akif Safahat kitabında, bugün AK Partili belediyeler tarafından basılan ve dağıtılan kitapta, “Orada 33 yıl bir baykuş oturdu” diyor. Niçin? Zira Abdülhamit müstebitti. Abdülhamit herkese baskı uyguluyordu. Kendini mazlum ve mağdur hissedenler, din, inanç, siyasi görüşü bir tarafı bırakır bir ortaya gelirler.
Gezi olayları sırasında bizimle Gezici’ler ismine görüşmeye gelen yedi kişilik bir heyet vardı. Karşı tarafta da Sayın Başbakan, ben ve birkaç arkadaş vardı. Genel merkezde gece saat 3’e kadar görüştük. Bunlardan biri, AK Parti’nin kurucusu ilahiyatçı ve Yeni Şafak Gazetesi müellifi Prof. Dr. Nazif Gürdoğan’ın kızıydı. İkincisi, Ulusal Görüşçülerin çok prestij ettiği meşhur müelliflerden Mustafa Özel’in kızıydı. Birinin başı örtülü birinin açıktı. Gezici’ler ismine gelmişlerdi. Mesela bu, bir şey anlatıyor mu?
‘KOMPLO TEORİLERİNE PRESTİJ ETMEYEN BİRİSİYİM’
Yakın periyotta Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın Gezi’ye katılanlara ait “sürtük” sözü çok tartışıldı.
Gezi olayları başlangıçta çok masumaneydi. Ben o denli ardında büyük komplo teorileri arayan birisi değilim. Ayrıyeten komplo teorilerine de prestij etmeyen birisiyim. Sonra hareket büyüyünce, malum kurt puslu havalarda avlanır, Türkiye’de ne kadar yasa dışı örgüt varsa bunlar gelip işin içine girdiler. Atatürk Kültür Merkezi’ni yasa dışı örgütlerin sloganlarıyla doldurdular. Herkes kendi açısından bu işten nemalanmaya çalıştı.
‘DIŞ GÜÇLER BUGÜN İCAT EDİLMEDİ’
Komplo teorilerine gelince… Bizim bütün Müslüman dünyasının şöyle bir çıkmazı var. Başımıza ne kadar musibet, olumsuzluk gelse bunu kendi dışımızdaki olaylara havale ederek kendimizi sorumluluktan kurtarmak üzere kolaycılık tercih ediyoruz. Maalesef. Bu gerçek değil. Dış güçler bugün icat edilmedi. Oldum mümkün vardı. Ülkeler ortasında ebedi dostluk ve düşmanlık yoktur, ülkelerin menfaatleri vardır. İlkokulda 9 ya da 10 alınca “Ben aldım”, 1 ya da 2 alınca “Hoca verdi, bana gıcık” diyorduk. Bu hakikat değil. Dış güçler var mı, var kardeşim. Biz inanan Müslümanlarız, Cenab-ı Hak, yarın mahşerde “Kulum ben bunu yasaklamıştım sen neden bu günahı işledin” dedi. Yanıt olarak “Ya Rabbi sen şeytanı yarattın başımıza musallat ettin, o dürttü ben de işledim” demek insanı kurtarır mı? Sen çobansın, koyunlarını koruyacak köpek almıyorsun, yardımcı çoban almıyorsun, kurtlar gelip koyunlarını kapınca avazın çıktığı kadar “kahrolsun kurtlar” demenin yararı var mı? Münasebetiyle ülkemizde yeterli bir şey olunca biz yapıyoruz. Faiz Seyahat olaylarının arifesinde 4,6’ya düşmüştü. O vakit biz indirmiştik. Faiz çıkınca, dış güçler, faiz lobileri çıkarıyorlar. Kendimize bunu yapmayalım. Bu kolayı seçmektir. Hakikat bir tabanda siyaset yapmamaktır. Bugün AK Parti de öbürleri da bunu yapsa yanlıştır.
‘İSTANBUL’DAKİ SEÇİMİ HATIRLAYIN’
Seçime gidiliyor seçim sürecini nasıl görüyorsunuz?
Bir sefer şunu söyleyeyim. Seçim güvenliğiyle ilgili seçimin hakikat dürüst yapılıp yapılmayacağıyla ilgili Türkiye’de kamuoyuna ve piyasaya çok berbat algılar pompalanıyor. Buna katılmıyorum. “Sandıklar çalınacak, oylar değiştirilecek, yargıçlar değiştiriliyor, YSK ilçe seçim şuraları vilayet seçim konseyleri yüksek seçim heyeti şöyle şöyle yapacak” deniyor. İstanbul’daki seçimi hatırlayın. Ekrem İmamoğlu ile Sayın Binali Yıldırım ortasında 13 bin oy fark kaldı. Sonunda 13 bin farktan sonra seçim iptal edildi. Dediler ki, “Ya 13 bin fark nedir ki iktidar bunu kendine nazaran düzeltir” falan filan. Oy farkı ikinci seçimde 807 bine çıktı. 1950’de CHP seçimi kaybettiği vakit yalnızca devlet partisi değildi devletin ta kendisiydi. Lakin orada bile iktidar değişikliği oldu. Bu kadar toplumsal medyanın yaygınlaştığı, internet yayıncılığının bu kadar tesirli olduğu, yüzlerce televizyon radyo kanalının bulunduğu bir ülkede ve onlarca muhalif parti seçime girerken tutup da “iktidar istediği biçimde hareket yapacak” biçiminde bir algı oluşturmak insanların seçime olan itimadını yok eder.
‘HUKUK DEVLETİ OLMAKTAN ÇIKARSINIZ’
Bakın siz hukuk devleti mantığını şayet kaybederseniz, meşruiyet içinde Türkiye’de kimi şeylerin iktidarların el değiştirebileceğini inanmazsanız Türkiye kaosa masraf. Bu şuna benziyor. Birbirinden alacaklı verecekli olan beşerler şayet mahkeme yoluyla, yargı yoluyla bunların yapılamayacağı kanaatine varırsa, ne yapar masraf mafyaya müracaat eder. O vakit mafya devreye girer, tahsilatçılar devreye girer siz hukuk devleti olmaktan çıkarsınız. Türkiye’de muhalefetin sandık güvenliğiyle ilgili atılan birtakım adımları natürel ki gündeme getirmesi lazım, tenkitlerini doğal ki yapması lazım. Fakat vatandaşın sandığa karşı inançsız olması sonucunu doğuracak telaffuz ve aksiyonlardan kaçınmak lazım.
‘AK Parti iktidarı kaybederse gitmez’ tabirleri lisana getiriliyor.
O da yanlış. İstanbul’la Ankara’yı kaybedince gitmedi mi? Antalya’yı kaybedince gitmedi mi? Bu bizi dünyaya karşı da küçük düşürüyor. Bilhassa CHP’nin 1950’de seçimi kaybettikten sonra iktidarı bırakmasını buna örnek veriyorum.
‘SİYASİ BİR GAYRET İÇERİSİNDE DEĞİLİM’
Atılım Üniversitesi’nde derslerinize devam ediyorsunuz. Faal olarak siyasette yine yer almaya dönük çalışıyor musunuz?
Size verdiğim röportaj, yazdığım kitap, son zamanlardaki birtakım televizyon kanallarına çıkmamı kimi beşerler farklı kıymetlendirebilir. Fakat Allah biliyor, kullar da bilsin. Siyasi bir uğraş içinde değilim. Ben bu ülkede yıllarca milletvekilliği, bakanlık, öğretim üyeliği yapmış birisiyim. Bütün ömrünü yatılı okullarda geçirmiş ve devlet imkanlarıyla yurt dışına gidip akademik çalışmalar yapan birisi olarak ülkemi seviyorum ve bu ülkeye karşı borcumun olduğunu düşünüyorum. Bildiğim doğruları söylemenin de bir görev olduğunu düşünüyorum.
‘BENİM ALTILI MASAYLA DA HİÇBİR ALAKAM YOK’
Benim bu altılı masayla da hiçbir alakam yok. Ben hâlâ AK Parti üyesiyim. Yine milletvekili olmak üzere hevesim yok. Bu türlü bir efor içinde de asla değilim. Siyasete tövbekâr birisi de değilim. Yarınlar için kendi kendimi bağlayacak kelamlar de söylemek istemiyorum. Yarın kaideler öbür türlü olur etkin siyasete girebilirim ya da girmem ancak bugün itibariyle o denli bir niyetim asla yok. Yazmaya, çizmeye, ders vermeye, konuşmaya devam edeceğim.