Utku Can Akyol *
Demirtaş’ın “Yürü” tweeti, Kılıçdaroğlu’nun Goebbels benzetmesi üzere, Mihver karşısında topyekün birleşmeyi anımsatıyordu.
Meral Akşener masadan kalkarken olacakları özetledi; “Ya tarih yazacağız ya tarih olacağız.” Yıllardır müttefik olan Akşener, ” en son söyleyeceğimi en başından söyleyeyim” diyerek seçime bir kala masadan ayrılıyor.
Aslında bu vurucu cümle iki yanlışsız öngörü içeriyor. Evet, hakikaten Akşener tarih olacağa ve daha evvel hiç görülmemiş bir siyasi birleşmeye sebep olacağa benziyor. (İYİ’nin cılız “masadan ayrılmadık” açıklamaları karşılık bulmayacak ve artık tek dermanı, Zafer-Memleket ittifakı içerisinde yer almak olacaktır.)
Akşener’in UYGUN Parti’den bir aday göstermek yerine iki CHP’li belediye liderini (özellikle de İmamoğlu’nun mümkün siyasi yasağı istinaf basamağında beklerken) “sorumluluğa” davet etmesi ayrışmanın ideolojik değil, şahsî olduğunu gösteriyor. Bu ayrıyeten, CHP’nin “parti aklıyla” da alay ediyor.
Oysa Akşener, 24 Şubat’ta Fox TV’de İlker Karagöz’ün “İyi Parti’nin adayı Ekrem İmamoğlu mu?” sorusuna “Bunların hepsi ahmaklık, saçmalık, gerizekalılık.” cevabını vermişti. Tutumları o kadar sert ve tahammülsüzdü ki, ses tonunu ayarlamakta zorlanıyordu.
Akşener’in siyasi geçmişiyle barışılmıştı ve GÜZEL Parti’nin, şimdi Erdoğan’ın yanında durum almayan milliyetçiler olmak dışında bir doktrini yoktu. Hatta sırf Iğdır’da olmak üzere, Cumhur İttifakı desteklenebilmişti. Lakin İmamoğlu’nda DÜZGÜN ve HDP seçmeni “birleşebilmişti” ve Erdoğan birinci sefer yenilmişti. Akabinde nitekim, bu yenilgiyi ferdî algıladı ve İmamoğlu’nu “cezalandırdı”.
Bugün, “yeni nesil” milliyetçilikle, yeni kuşak MHP olmak ortasındaki sonuca gelinmiş oldu. Seri istifalar, siyasi çekişme yerine “değişimi” tercih eden genç üyelerden geliyor görünüyor. Önder partisi olarak kalacakken tahminen o bile olmayacaklar.
Kılıçdaroğlu’nun “Halil İbrahim Sofrası” benzetmesi, Emek – Özgürlük Dayanışması ve Sosyalist Güç Birliği’nin ittifaka hangi temelle katılabileceğini tanımlıyor.
Parti-Devlet aklı, Genç Kızılay’a sınıf lideri seçilmekle övünen bir lider yardımcısı seçiyor, bir yardım kampanyasında kendi Merkez Bankası’ndan, bakanlıkları üzerinden “kendine bağış yapıyor”, milletlerarası temelleri olan bir yardım kuruluşunun afet vakti çadır satmasına “akli ve ahlaki” diyor. Parti-devlet, devletle dalga geçiyor.
Adilce yaşamak, yarışmak ve tahminen barışmak için, basitçe “Parti Devlet”e karşı kazanmak gerekiyordu. Akşener’in atılımıyla, CHP nihayet “sağı birleştirmekten” kurtuldu ve hatta tüm siyasi partileri tek adam karşısında birleştirebileceği bir viraja girdi.
@UtkuCanAkyol *