AK Parti 25. ve 26. periyot Mardin Milletvekili ve MKYK üyesi Orhan Miroğlu ile Diyarbakır Annelerinin yiğit direnişlerini , bölgedeki son durumu ve 2023 seçimlerini Yeniakit’e verdiği röportajda anlattı. Miroğlu, ‘En alttakiler daima canı yanan beşerler oldu. Türkiye, HDP’li seçkinlere, ‘Sizin çocuklarınız niçin dağa gitmiyor?’ sorusu için 35 yıl bekledi” diye konuştu.
Diyarbakır annelerinin hareketlerinin geldiği noktayı kıymetlendirir misiniz? Hacire Ana tarihin en sivil aksiyonunu başlatma noktasına nasıl geldi?
Diyarbakır annelerinin yaptığı aslında PKK’nın ördüğü bu duvardan bir tuğla çekmektir. Bir tuğlayı çekmiş oldu. Yürekle çekmiş oldu. Kürt aydınlarının büyük bir kısmı en azından HDP’de bir misyonu olmasa bile ona aksi düşmeden, Diyarbakır’da ki ömrünü garantiye alarak yani bedel ödeyerek gösteremediği bir hamaseti annelerin göstermiş olduğuna şahit olduk.
Hacire Ana’yı düşünelim. İşin öyküsüne bakacak olursak. Hacire Ana, 2009’da çocuğunu kaybediyor. Ancak biz 2009’da Hacire Ana’yı tanıyor muyuz? Hayır. Bir hak talebinde kesinlikle bulunmuştur lakin ne olmuşsa zımnilik içinde olmuştur.
Belki, örgüte gitmiştir benim oğlumu verin demiştir. Tahminen burada bir iç infazda var. Şu an için buna bilemiyoruz. Hacire Ana’nın ikinci oğlu dağa götürülmek için kaçırıldığında orta istasyona getiriliyor. Orta istasyon dediğimde HDP. HDP binasına gidiyor bu işi başlatıyor.
Tabii ki bu annelik yüreği. Lakin bu annelik yüreğinin sırtını dayayabileceği bir yerinin olması lazım. O yer işte bizim doğu ve Güneydoğu’da Kürt vatandaşlarıyla AK Parti olarak ve Cumhurbaşkanımızın deneyimleri bağlamında da söylüyorum tercihleri bağlamında da söylüyorum kurduğumuz münasebet ile alakalı.
Toplumu değiştirme, dönüştürme öbür bir yol olduğunu gösterme yani bu beşerler şunu sorguladılar. 2009’dan sonra. Biz 2020 yılına geldiğimizde Diyarbakır 3.5 milyonluk nüfusu geçti.
Bu hadiseler yaşandığı vakitlerde 400-500 bin nüfusluk bir kentti. Bu kentte artık HDP’yi yönetenlerin hayat standartları yükseldi. Çocukları çok yeterli okullarda okudular. Şu an bile isim vermiyorum kastım yok ancak herkes üzere ticaret ile uğraştılar, yurt dışındaki okullarda okudular. Okumayanlar tekrar ticari faaliyet içinde oldular.
Ama alttakiler daima canı yanan beşerler oldu. Ben ona HDP’nin zahmetkeşleri diyorum. Onlar daima zahmetkeş kaldılar. Türkiye değişti dönüştü toplumun refah seviyesinde büyük bir ilerleme sağlandı. Siyasi temsil de AK Parti’nin öncülüğünde tekrar büyük ıslahatlar yapıldı. Ancak o cenahta hiçbir şey değişmedi.
HDP’nin Diyarbakır annelerinin haklı talepleri karşısında tavrı ne oldu?
Hatırladığım kadarıyla Selahattin Demirtaş bir açıklama yapmıştı. Bu insanların aslında devlet tarafından yönetildiğini, hain, casus olduğu söylendi. Hatta biliyorsunuz konutları kundaklanmak istendi.
Evleri muhafaza altına alındı. Zira kolay değil Diyarbakır üzere bir yerde bunu yapmak. Bütün bu acıların üstüne bir de bu türlü bir şey yaşadı bu beşerler. Sonra bir annemiz kalktı dedi ki, başlarım sizin Kürdistan’ınıza siz bizim çocuklarımızı telef ettiniz.
Bu sizin tez ettiğiniz üzere bir kimlik talebi değildi. Zira şayet o denli idiyse hepimizin eşit olması lazımdı. Zira sizin çocuklarınız yoktu burada. HDP görmezlikten gelme itibarsızlaştırma mümkünse kişilik katline uğratma üzere bir tavır izledi.
Ve bunu gizlemedi HDP. Bir HDP milletvekili partisinin binasına girerken annelere dönüp zafer işareti yaptı. Profesör etiketli bir arkadaşımız. Tahrikten öte bir anlayış sorunu.
Bir profesör milletvekilliğini HDP üzerinden yapmış olabilir. Lakin bu annelere karşı neyin zafer işaretidir?
Yasin Börü PKK tarafından katledildiğinde kentin reaksiyonu ne olmuştu?
Yasin Börü’nün öldürüldüğü sırada Diyarbakır’da birtakım bayanlar balkonlara çıkıp zılgıt çektiler.
O çocuklar, bıçaklanarak üzerlerinden otomobil ile geçilerek, üst katlardan aşağı atılması bir zafer havasında kutlandı.
Aradan geçiyor birkaç yıl tıpkı zihniyetin parlamenteri annelerin karşısına geçip zafer işareti yapıyor.
CHP başkanının Diyarbakır annelerini ziyaret edememesi konusunda neler söylersiniz?
Edemez zira Diyarbakır annelerinde vicdan ve hafıza var. Bir yanda da millet ittifakına kazandırılmak istenen HDP oyu var. Vicdan ile cüzdan ortasında sıkışmak üzere bir şeydir bu. Cüzdan derken paradan bahsetmiyorum. Oylardan bahsediyorum.
Oyları kaybetmemek için HDP ve PKK’yı kızdırmamaya çalıştı. Sayın Kılıçdaroğlu bunu nazaran göre yaptı. Halbuki nitekim helalleşmek isteyen kendisi de Dersimli olan bu acıların içinden geçmemiş olsa bile ailesinin bu acıları paylaşmış olduğu birisinin Diyarbakır’da gideceği birinci yer o hafıza çarkıdır.
Başka yerleri de ziyaret etsin. HDP’yi de ziyaret etsin bunda hiçbir beis yok fakat o hafıza çarkını ziyaret etmezseniz helalleşmeden bahsedemezsiniz. Büyük bir Kürt açılımı yapıyoruz üzere bir açılımdan kelam edemezsiniz.
Hani diyorlardı ya demokrasinin yolu Diyarbakır’dan geçer diye. Bir türlü geçmedi. Cumhurbaşkanımızın 2005 yılında Diyarbakır’da yaptığı konuşmayla evet demokrasinin Diyarbakır’dan geçtiğini geçmesi gerektiğini gördük.
Ne yaptı o konuşmayla? Türkiye’nin bütün istikrarlarının değişik mecralarda hareketlenmesine yol açtı. Bu benim problemimdir. Ben bunu çözeceğim. Siyasi hayatımın değerine da olsa. O denli olmadı mı?
Oldu. 2015’te iktidarı kaybettik. Cumhurbaşkanımız kalktı dedi ki tahlil sürecinin bedelini ödedik. Zati biz bu bedeli ödemeye hazır değil miydik?
Cumhurbaşkanımız dâhil olmak üzere biz buna hazırdık. Bunu esasen ilan etmiştik.
Doğu halkının terörden bıktığını görüyoruz. Bölgede bilhassa gençler terörün bitmesini istiyor. Bu konuda ne dersiniz?
Milletvekilliği dönemimde üniversitede bir araştırma yaptık biz. Gençlerimizin şiddet ve teröre aralarını ölçmeye çalıştık.
Dedik ki sizce Türkiye’de bugün birtakım meselelerin –kimlik talebi dediğiniz meselelerin da- tahlili için şiddet ve terör bir deva midir? Büyük bir sayıdır %7’si dermandır. Ancak ne oldu? Artık Diyarbakır merkezli araştırma kuruluşları özellikle HDP’yi siyasi olarak olumluyan gençler ortasında bir araştırma yapıyorlar ve birebir soruyu soruyorlar.
O gençlerin hiçbirisi devadır demiyor. Tam bilakis HDP’li gençlerin büyük bir kısmı hayatını Batı’da kurmak istiyor. Batı dediğim metropol kentlerimizde eğitim görmek ve orada hayat kurmak istiyor. Lakin hiçbir biçimde dağa gitmek dermandır demiyor.
1990’lı yıllarda ki argümanlarla ailelerin bu formda “kandırılması”, aldatılması mümkün değil. Şapka düştü kel göründü. Şu an ise yalnızca buzdağının yüzeyini görebiliyoruz. Bu cins çalışmalarla inşallah derinlerine de ineceğiz.
Niçin HDP’li üst yöneticilerinin ve zenginlerin çocukları örgütte değil de daima garibanların çocukları örgütte?
Dağa çıkmış yani PKK’ya bir halde katılmış gençlerin ömrü 3-4 yıl. Bu acıyı kimse yaşamak istemez mecbur edilmezse. Onlar mecbur değil ki. Onlar işi yönetenlerdir. Sizi çok değerli bir şey söyleyeceğim.
Joe Biden, Türkiye’ye geldiğinde ben onun görüşmek istediği adamlardan biriydim. Cumhurbaşkanımızdan müsaade alıp gittim görüştüm. Milletvekilleri de vardı. Ben ve Galip Beyefendi ile gittik. Diğer partilerden beşerler da vardı.
Joe Biden şöyle bir şey söyledi. Benim 3 oğlum vardı. Birisini kanserden kaybettik. Birisi Irak’ta savaştı. Sağ döndü ancak arkadaşları öldü. Öbür oğlumu Suriye’ye göndermek için annesini ikna edemedim.
Hiçbir HDP’li anneyi çocuğunu dağa göndermesi için ikna etmedi ki. Seçkinlerden bahsediyoruz. Burada sınıf karakteri, hayata bakışı, gelecekten beklentiler son derece bir fark koydu. O cenahtan parmak ile gösterilecek kadar çok az insanın çocuğu gitti. Ancak o gidiş üzerine de fevkalade münasebetler kuruldu. Ya geri dönmesi sağlandı ya da hayatı kurtarıldı.
Çok yaşı da ilerlemiş bir siyasetçi Kobani olayları sırasında demişti ki, genç olsam Kobani’ye giderdim. O genç değildi lakin yeğenleri, evlatları tahminen torunları vardı. Bir HDP’li de çıktı dedi ki siz genç olsaydınız dağa giderdiniz. Niçin daima bizim çocuklarımız dağa gidiyor? Siz genç değilsiniz lakin sizin ailenizde çok sayıda genç var. Onlar niçin gitmiyor?
Bu sorunun sorulması için Türkiye 30-35 yıl bekledi. Oğlu dağa götürülmüş bir ailenin HDP’yi yöneten bir milletvekiline bunu demesini görmek için bu kadar bekledik. Bu da toplumun değişim dönüşümü sayesinde oldu.
Bu çerçevede biraz da 2023 seçimlerine giderken Sayın Cumhurbaşkanımızın bu sorundaki hakkını, hukukunu ve misyonunu çok savunmak lazım. AK Partililerin bunu aklından hiç çıkarmaması lazım. Zira burada bir hak hukuk var.
Bir siyasi önderin hak hukukunu çiğnediğiniz vakit hiçbir hak hukuk tanıyamazsınız. Hasebiyle bütün bunları artık konuşuyoruz lakin hiç rahat değildi.
‘Artık bu örgütün Ortadoğu’dan ipini çekecekler’
PKK Terör örgütünün emperyalist ülkeler tarafından desteklenmesi konusunda fikirlerinizi alabilir miyiz?
Körfez savaşlarından beri bu bu türlü. Körfez savaşından sonra herkesin beklentisi şuydu: “Artık bu örgütün Ortadoğu’dan ipini çekecekler. Zira bu artık devletler ortası bir soruna büründü ve örgüt işlevsizleşecek.” Abdullah Öcalan, yakalanıp getirildiğinde yeniden bu niyet hâkim oldu. Lakin sonra şöyle bir şey oldu. Ruslar duvarın çökmesi ve Sovyetlerine dağılma travmasını atlatır üzere olunca çabucak Ortadoğu’ya yöneldiler. Alanda kim vardı? Bu adamlar vardı. Bunlarla bağlantıya geçtiler.
Amerikalılar zati işin başından teğe içindeler. Örgütün en büyük kazanımı Ortadoğu’daki büyük devletlerin sunduğu dayanaktır. Tahlil sürecine girdiğimiz de örgütün yöneticilerinden birisi diyordu ki Bu iş bitti ben gidip Urfa’da belediye lideri adayı olacağım. Birisi diyordu ki ben yazı yazmasını biliyorum herhalde köşe muharriri olurum. Bütün bunlar yaşandı. Sonra ne oldu? Amerikalılardan tam bir takviye aldılar. Bu örgüte ayrılan para resmi olarak ABD senatosundan onaylanıyor. 200 milyon dolar yaklaşık. Bundan 10 yıl evvel söylense kimse inanmazdı.
‘Biz 2023’te istikrarı oynayacağız’
Bölgede itimat ve istikrarın devamı için 2023 seçimlerinin ehemmiyeti nedir?
Bu örgüt bildiği üzere yola devam edecek. Sav ediyorum Türkiye’nin istikrar ve güvenliği sarsıldığı andan bu sineması bize tekrar seyrettirebilirler. Bu sineması tekrar başa aldırabilirler.
Bana kalırsa bu risklerimiz hala devam ediyor. Bu yüzden itimat ve istikrarın korunması açısından 2023 seçimleri değerli. Biz 2023’te itimat ve istikrarı oynayacağız.
Bu inanç ve istikrar olmadığı vakit bir daha başa döneriz. Hacire annelerin genç yaştaki şimdiki kızlarımızın evlatları olan kızlarımızın tekrar dağa yollandıklarını toplumun büyük bir kaos içerisinde geçtiğini inşallah görmeyiz.
Bizim olağan bu kimlik sorunlarını bir formda aşmamız lazım. Bu hususta önemli ıslahatlar yaptık. Muazzam ihtilaller yaptık. Cumhurbaşkanımızın tabiriyle biz Türkiye’nin en büyük devrimci partisiyiz. O denli diyordu Sayın Cumhurbaşkanımız. AK Partiye oy veren Kürt vatandaşlarımızın elleri artık çok güçlü. Niye? Bizim buradaki müktesebatımıza atıfta bulunuyorlar. Biz geçmişte böyleydik ancak artık değiliz diyorlar. AK Parti devrinin kazanımlarını biliyorlar.
Şimdi doğu ve Güneydoğu’da çalışmayan her Arap Kürt bayanın meskenine toplumsal yardım ismi altında en az iki maaş geliyor. Devletin vatandaşına bu kadar değer verdiği bir devirden geçiyoruz.
Cumhurbaşkanı Erdoğan devrinde bütün kısımların yaşadığı sıkışmışlıklar aşıldı. Mesela Cumhurbaşkanı cemevini ziyaret ederek oynanmak isteyenlerin oyunları bozdu. Bu konuda ne dersiniz?
Cumhurbaşkanımızın son vakitlerde cemevini ziyareti son derece değerli. Orada bir tartışma başladı. Alevi vatandaşlarımızın bir kısmı diyor ki Cumhurbaşkanımız geldi siz fırtınayı kopardınız ne oldu? Geldi bizimle bir arada aşure bayramımızı kutladı. Niye bundan rahatsız oluyorsunuz? Öbür tarafta diyor ki bunlar şimdiye bir yapmadı ki falan. Büsbütün radikal bakış.
Ama görüyorum radikalleşme, radikal fikirler bir ülkenin Cumhurbaşkanını reddetmeye davet eden fikirler prestij kaybettiriyor. Bugün bir AK Partili gidip cemevinde bütün bu problemleri anlatabileceği bir ortam var Türkiye’de. Bunu Cumhurbaşkanı sağladı. Gerisinde Hacı Bektaş’a gitti biliyorsunuz.