Sağlık işçilerine yönelik, vefata kadar varan, şiddet olayları her geçen gün süratle artıyor. Sıhhat çalışanları için geliştirilmiş, ‘Beyaz Kod’ isimli bir uygulama var. Bu kod, sıhhat çalışanlarına karşı gerçekleşen şiddet olaylarının önlenmesi, bu cins bir olay gerçekleştiğinde ise yetkili mercilere şiddetin bildirilmesi için kullanılan bir araçtır. Bu kod kullanılarak 2020’de 11 bin 942 şiddet ihbarı yapılmış. Bu ihbarlar 2021’de 29 bin 826’ya yükselmiş. Son on yılda kayda geçen toplam hadise sayısı ise 110 bin. Bu sayılar, sıhhat çalışanlarına yönelik şiddet olaylarının artışını çok net olarak göz önüne seriyor.
Dr. Ekrem Karakaya’nın katledilmesinden sonra, Türk Tabibler Birliği iki günlük iş bırakma hareketi başlattı.
Bu haklı aksiyon iktidar partilerine mensup politikler tarafından şiddetle kınandı. Meğer bu hareket sırasında tabipler, daima bakım gerektiren hastalarının başındaydılar. Ağır bakım ve acil servisler rutin işlerinin başındaydı. Aksiyona, genel olarak, poliklinik tabipleri katıldı. TTB’nin kamuoyu duyurusunda bu mevzu şöyle açıklanıyor; “7-8 Temmuz 2022 tarihlerinde sıhhat hizmetlerinin resmî tatillerdeki gibi sunulacağı, bu nedenle acil durumlar dışında sıhhat kurum ve kuruluşlarına başvurulmaması kamuoyuna duyurulmuştur.” Açıkça, resmi tatillerde nasıl çalışıyorsak, o denli çalışacağız diyorlar. Yani hastalar açısından bir mağduriyet yaratmıyorlar.
Başta Cumhurbaşkanı olmak üzere, siyasalların sıhhat çalışanları aleyhine verdiği demeçler, emniyet güçlerinin kâfi tedbirleri almayışı, yargının gereğince caydırıcı cezalar vermemesi bu çeşit taarruzları özendiriyor.
Kaba kuvvet kullanıp, sonu yaralama ile biten taarruzların failleri kısa vakitte, kontrollü özgürlük koşulu ile hür kalıyorlar. Katiller ise haksız tahrik indirimi, mahkemedeki düzgün hali üzere muğlak yasal uygulamalar sayesinde birkaç yıl hapishanede kaldıktan sonra, tekrar günlük yaşama karışıyorlar.
Konya’da bir imam, Cuma hutbesinde, “Dün hastanelerin hiçbir tanesi vazife yapamadı. Bu hekimlerin daha fazla öldürülmesini getirir, tahriktir’ dedi. Kamuoyundan gelen yansılar üzerine, Diyanet İşleri Başkalığı, imam hakkında soruşturma başlattığını açıkladı. Bu imamın hutbesi pek çok açıdan alenen hata içeriyor. Bu yazı yayınlanana kadar bir savcının soruşturma başlattığını duymadım.
Bu olaydan bir gün sonra Adana Çukurova Devlet Hastanesi Acil Servisi hasta yakınları tarafından basılmıştır.
Medyada çıkan haberlere nazaran, tabipler öldürülmeye çalışılmış, hastaneye maddi ziyan verilmiştir. Bu olayla ilgili de, bu yazının yazıldığı tarihe kadar, tek bir kişinin gözaltına alınıp alınmadığı ile ilgili resmi bir açıklama yapılmamıştır. Yalnızca hastane başhekimliğinin idari soruşturma başlattığı haberleri yayınlanmıştır.
Bu olaylar vasıtasıyla, tabiplere yönelik kinin ilkokul çocuklarının öykü kitaplarına kadar girdiği ortaya çıktı. “Bekir Dede’nin Şikâyeti” isimli öykü kitabında, ilkokul çocuklarına, tabiplerin güvenilmez olduğu, hiçbir geçerli bilgileri olmadığı anlatılıyor. Üstelik bu kitap on yıldır kitapçılarda satılıyor.
Tüm bu bilgileri üst üste koyduğumuzda, sıhhat çalışanlarına yönelik şiddetin gitgide ferdi taarruzlardan, sistemli bir taarruza dönüştüğü ortaya çıkıyor.
Peki bu şiddetin nedeni ne? Kimler bu şiddeti körüklüyor?
Sağlıkla ilgili meslekler, müspet bilimleri uygarlık tarihinde birinci kullanan mesleklerin başında gelmektedirler. Olumlu bilimleri kullanarak gelişmiş ve müspet bilimlerin gelişimine de katkıda bulunmuşlardır. Bu açıdan bakıldığında, sıhhat çalışanlarına yönelik şiddet, ülkemizdeki bir hesaplaşmanın kesimidir.
Bir yanda ülkenin 99 yıllık rotasını sürdürmek isteyenler, başka yanda ise bu rotayı yanlış bulup, değiştirmek isteyenler var. Rotayı yanlış bulanların büyük çoğunluğu bilime, insan haklarına ve demokrasiye inanmıyorlar. Onların hayal ettiği dünyada bilime ve münasebetiyle hekimler gereksinim yok. Son yirmi senede kendilerine inanılmaz bir refah alanı yarattılar. Sülükle, hacamatla tedavinin, ‘nefesi güçlü’ hocaların hastaları okuyup, üflemesinin daha tesirli olacağına inanıyorlar. Bu hususta hem siyasilerden hem de halkın bir kısmından önemli takviye buluyorlar. İşte bu kesim, kendi prestijlerini artırıp, müracaat merkezi haline gelebilmek için, doktorluk mesleğini ve sıhhat çalışanlarını itibarsızlaştırmaya çalışıyorlar. Sıhhat kesimi düzgün gelir getiren bir dal; üfürükçüler, sülükçüler, hacamatçılar bu pastadan hisse almak istiyorlar.
İşi özü de budur. Bu savaş üfürükçüler, sülükçüler, hacamatçılar ile bilim ortasındadır. İktidardaki zihniyet değişmedikçe de istikrarlar her geçen gün bilim aleyhine bozulmaya devam edecektir.