İstanbul Cumhuriyet Başsavcılığı’nca yürütülen Halil Falyalı suikasti soruşturması tamamlandı. İddianamede maktül Halil Falyalı ve Murat Demirtaş’ın eşleri müşteki sıfatıyla yer aldı. Abdurrahim Çelik, Cengiz Şener, Nadir Yıldız, Mehmet Faysal Söylemez, Metin Üs, Mustafa Söylemez’in sanık olarak yer aldığı iddianamede Mehmet Faysal Söylemez ve Mustafa Söylemez kardeşlerin “Tasarlayarak öldürme” ve “Suç işlemek maksadıyla örgüt kurma ve yönetme” hatalarından iki defa ağırlaştırılmış müebbet mahpusu ve 12’şer yıla kadar mahpusları istendi. Öteki 4 şüphelinin “Tasarlayarak öldürmeye yardım” ve “Suç işlemek hedefiyle kurulan örgüte üye olma” kabahatlerinden ise 32 yıl 6 aydan 46 yıla kadar mahpusları talep edildi.
‘Planlı ve profesyonelce işlendi’
Sanık Veysel Sara’yı bulup cinayet tertibine dahil eden, Kıbrıs’a gönderen, uydurma şoför dokümanı temin eden, kaçak yollardan Kıbrıs’a gitmesini sağlayan, para veren kişinin ise sanık Cengiz Şener olduğu belirtildi. Sanıklar ortasında iş paylaşımının yapıldığının kaydedildiği iddianamede sanıkların Kıbrıs’a gidene kadar talimatı Cengiz Şener’den aldıkları, adaya varınca ise talimatı Mustafa Söylemez’den aldıkları aktarıldı. Sanıkların paralarının bittiği günlerde ise yeniden Mustafa Söylemez’in para aktardığı kaydedildi.
Cezaevinde olmasa öldürülecekmiş
‘Her şeyi anlatmamıştım, doğruları anlatmaya karar verdim’
KKTC’nde tutuklu bulunan Veysel Sare’nin tabiri de iddianamede yer aldı. Sare soruşturma sürecinde ek söz vererek cinayetin ayrıntılarını şu sözlerle anlattı:
“Öncelikle herkesten özür diliyorum daha evvel söz vermiştim ancak her şeyi tam olarak anlatmamıştım. Tutuklu olduğum sürece durdum, düşündüm ve doğruları anlatmaya karar verdim. Adaletin tecelli etmesini istiyorum bunun için de her türlü yardımcı olmaya hazırım. Daha evvel sözümde İzmir’de Cengiz ağabeyle buluştuğumu söylemiştim. Onun soyadının Şener olduğunu hatırladım. Cengiz Kıbrıs’ta ‘iş var’ deyip iş teklif edince kabul ettim. Bana bahsin ne olduğunu söylemedi. Üç bin lira harçlık verdi ve Musa Çiçek’in telefon numarasını verdi. ‘Bu şahsı orta. İstanbul’da buluşun’ dedi. Benden ehliyet için fotoğraf istedi. Daha evvelki sözümde belirttiğim üzere fotoğrafı hallettim. ‘Ehliyeti İstanbul’da Musa’dan alırsın’ dedi.
‘Fotoğraf benimdi lakin isim Gökhan Altunok adınaydı’
Ertesi gün İzmir’den otobüsle İstanbul’a gittim Musa’yı aradım. Musa’yla İstanbul’da buluştuk. Daha sonra bir lastikçi dükkanında Musa’nın yönlendirmesiyle Audi marka jeep stili beyaz bir otomobil kiraladık para vermedik. Otomobille Alanya’ya geldik. Musa yanımda oturdu daima ben sürdüm. Ehliyeti bana Musa verdi. Fotoğraf benimdi lakin isim Gökhan Altunok adınaydı. Alanya’da daha öncede belirttiğim üzere Resitalya Otel’de kaldık. Kıbrıs’a kaçak tekneyle gelebilmek için denizin düzelmesini bekliyorduk. Yaklaşık bir ay Alanya’da kaldık beklerken paramız bitti. Musa birini aradı. Geldi para verdi. Deniz düzeldi.
‘Tanımıyordum, olaydan sonra haberlerden öğrendim’
Daha evvel sözümde söylediğim formda tekneyle Kıbrıs’a geldik ve Alsancak’taki meskene gittik. Musa bu meskenin nerede olduğunu biliyordu. Daha evvel gelmişti meskene vardığımızda konutta biri yoktu. Kapıyı çaldık konutta biri olmadığı için Musa ile yakınlardaki bir restorana yemek yemeğe gittik tekrar konuta döndüğümüzde Musa’nın ‘dayı’ diye hitap ettiği adamla karşılaştık. Bu adam 50-55 yaşlarına kısa saçlı zayıf esmer hafif kirli sakallı İstanbul Türkçesi ile konuşan biriydi. Ben bu adamı tanımıyordum olaydan sonra haberlerde İstanbul’da bir kişinin tutuklandığını öğrendim. Sizin bana göstermiş olduğunuz fotoğraflar ortasından da bu adamı tanıdım. İsminin Mustafa Söylemez olduğunu öğrendim.
‘Dayı, ‘koruma arabası yoksa aile vardır, ateş edilmez’ dedi’
Musa ile ben meskenden başka farklı çıktık. Bana Girne’deki Lemar’ın oraya gitmem söylendi. Dolmuşa gidip Lemar’a gittim orada Musa’nın ‘dayı’ dediği adam ve Ömer Tunç ile Lemar’ın park yerinde Mazda Demio marka beyaz renk bir otomobil vardı. Bu otomobilin anahtarlarını Musa meskenden çıkmadan evvel bana vermişti. O iki şahısla birlikte otomobile bindik. İş adamının geçeceği yola Ömer’in tanımı ile gittim. Arabayı ben sürdüm yanımda Ömer oturdu. Dayı geriye oturdu. Otomobilin bagajında da silahlar vardı. Musa’dan haber gelirse o silahlar bagajdan çıkacaktı. Biz oradan beklerken iş adamının arabası geçti. Arabası siyah büyük bir jeepti. Müdafaa arabası yoktu. Dayı, ‘madem ki muhafaza arabası yok aile vardır otomobilde, ateş edilmez’ dedi.
‘Silahlar bagajda bez çanta içerisindeydi’
Ertesi gün öğlenden sonra dört beş üzere tekrar anlaştığımız üzere Musa konuttan çıktı. Ben yarım saat sonra çıktım. Tekrar dolmuşla Girne’deki Lemar’a gittim. Sonradan Dayı ile Ömer de kiralık otomobillerle geldi. Mazdanın anahtarları aslında bendeydi. Silahlar bagajda bez çanta içerisindeydi. Marketin yanında yol üzerinde Dayıyı otomobile aldım. Yanıma oturdu. Bana ‘sür’ dedi. Tekrar birgün evvelki bölgede bir marketin önünde durduk. Ömer de öbür beyaz bir otomobille yanımıza park etti. Ömer geldi bizim camı tıkladı. Önlü gerili olayın olduğu yere gittik. Ömer kullandığı arabayı ağaçların içerisine park etti. Benim sürdüğüm otomobile gelip bindi. Olayın olduğu yere gittik. O sırada Musa’dan Ömer’e haber geldi. Ömer bagajdan uzanıp iki tane keleş tipi silah aldı. Birini dayıya uzattı. Biri de kendi elindeydi. Bana öncesinde ilerden bir yerden arabayı döndürdüler. Bana ‘yol içerisinde park et, dur, dörtlüleri yak bekle. Otomobil gelirse çekme’ dediler.
‘Dikiz aynasından baktığımda olayın nasıl olduğunu göremedim’
Dar bir yoldu. Yolun bir yanında ağaçlar, bir yanında taş bahçe duvarı vardı. Ömer’le dayı denen adam silahlarla otomobilden indiler. İkisi de koyu renk kıyafetler ve eldiven giyiyordu. Yüzlerinde eczane maskesi vardı. Tam olarak hangi istikamete yürüdüler görmedim. Ben orada durduktan çabucak iki dakika sonra siyah büyük jeep geldi. Yaklaşık elli metre geride durdu. Dikiz aynasından kel bir adamın bana gerçek yürüdüğünü gördüm. İki eli de ön tarafındaydı. Elinde silah vardı. Bana sıkacağını düşünüp yavaşça arabayı öne sürdüm. Ondan uzaklaştım. Bir iki el havaya ateş açtığını gördüm. Bu sırada seri bir biçimde makineli tüfek sesleri duydum. O an çok korktum. Dikiz aynasından baktığımda olayın nasıl olduğunu göremedim. Uzaklaşmıştım. Kel olan adamın nereye kaybolduğunu da görmedim. Sonra Ömer ile dayı koşarak otomobile geldiler. Keleşler ellerindeydi. Otomobile bindiler. Bana ‘acele sür’ dediler. Çabucak gaza bastım. Biraz ilerde Ömer’in otomobilin orada durmamı istediler. Ben durdum. Onlar silahlarla birlikte Ömer’in otomobiline koştular. Ben beklemedim direk Lemar’ın üstüne park ettim. Sonra minibüse bindim meskene gittim. Musa meskende yoktu benden sonra geldi ben olay sırasında giydiğim pantolon spor ayakkabı mont ve şapkayı çıkarttım. Musa konuta gelince benden bunları aldı meskenden dışarı çıktı bir yerlere attı beş on dakika sonra geri döndü sonra haberleri açtık televizyonda haberlerde Hail Falyalı isimli iş adamı ile sürücüsü Murat Demirtaş’ın vurularak öldürüldüğünü gördük. Ulu adaletten iki kişinin mevti ile sonuçlanan bir olayın içinde yer aldığım için özür diliyorum.”