Hak-İş Genel Lider Yardımcısı Hüseyin Öz, “Asgari fiyat ile çalışan 7 milyon vatandaşımızın gereksinimlerini karşılayabilmeleri için en azından 10 bin lira üzere bir sayının verilmesi gerekir” dedi. Ayrıyeten Öz, “Ben Hak-İş ve Hizmet-İş genel lider yardımcısıyım. Bu kimliğimle ve Hüseyin Öz kimliğim ile konuşuyorum. Benim sözlerim direkt konfederasyona yönelik bağlayıcı bir söz değil” diye konuştu.
Hak-İş Genel Lider Yardımcısı Hüseyin Öz, bugün basın mensupları ile kahvaltıda buluştu. Öz, minimum fiyata ait şu açıklamayı yaptı:
“Yüksek enflasyon nedeni ile çalışanlar o kayıpları tekrar yaşamak durumunda kaldılar”
“Pandemi süreci başlangıç olmak üzere gerisinde Ukrayna-Rusya savaşı ile birlikte yaşanan ekonomik kriz emekçilerimizin, emeklilerimizin, kamunun, özel bölüm içerisinde çalışan çalışanlarımızın hayat standartlarında geriye hakikat bir gidiş meydana geldi. Bilhassa gündemimizde olan minimum fiyat konusunda demek gerekir ki minimum fiyat ile çalışan yaklaşık 7 milyon arkadaşımız var. Bu arkadaşlarımızın hayat standartları geriye hakikat gitti ve yüksek enflasyon dünyada ve ülkede yaşanan meseleler nedeni ile satın alma güçlerini kıymetli oranda kaybettiler. 2021-2022 yılı içerinde taban fiyatın belirlenmesi süreçlerinde bilhassa Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan çalışanların satın alma güçlerinde meydana gelen kayıpları telafi etmek üzere enflasyonun üzerinde bir minimum fiyat tespitini sistem olarak benimsediler. Fakat yüksek enflasyon nedeni ile çalışanlar o kayıpları tekrar yaşamak durumunda kaldılar.
“Bugün iş yerlerimizdeki çalışanlarımız enflasyona endeksli artırım alıyor”
Asgari fiyatla birlikte örgütlü ve toplu kontratlı iş yerlerinde de değerli bir sorun ile karşılaşıyoruz. Bugün iş yerlerimizdeki çalışanlarımız enflasyona endeksli artırım alıyor. Hasebiyle minimum fiyat tekrar belirlendiğinde Toplu Kontrat sisteminin uygulandığı yüzde 15’lik kesitin çalıştığı iş yerlerinde de taban fiyat artışına bağlı olarak mukavele ile çalışanlar ile belirlenen toplumsal hakların da eş vakitli olarak artışlar yapılmalı. Aksi takdirde minimum fiyatla artış ile birlikte toplu mukavelesi sistemi manasını yitirmiş olacak. Burada da yasal olarak önlem almaya muhtaçlık var. Yasal olarak önlem alınmadığı takdirde minimum fiyata mahkûm edilmiş olur. Bu da toplu kontrat sistemi bakımından kabul edilemez. Burada TÜİK bilgilerine nazaran enflasyon oranı yüzde 85 olarak açıklandı fakat vergi ve cezalarda meydana gelecek artışlara temel yine kıymetlendirme oranı yüzde 123 oranı olarak açıklanmış durumda.
“7 milyon vatandaşımızın muhtaçlıklarını karşılayabilmeleri için en azından 10 bin lira üzere bir sayının verilmesi gerekir”
Özellikle ülkemizde gelir dağılımı ile ilgili birkaç noktaya temas etmek isterim. TÜİK bilgilerine nazaran hayat düzeyi en düşük ulusal gelirin 6,1’ini ulaştığını altını çizmek isterim. Gelir dağılımında sorun olduğunu söyleyebiliriz. 2023 bütçesi yapılırken minimum ücretlilerin hayat standartlarında kayba nazaran bütçe oluşturulsun. Bu bakış açısı yürüdüğümüz vakit minimum fiyat tespitinde bunlara muhtaçlık var. Açlık hududunun 7 bin liranın üzerinde olduğu devirde taban fiyat tespiti konuşuyoruz. Minimum fiyat tespiti sırasında kendisinden çok 4 kişilik bir aile kabul ederek bir fiyat tespiti gerekir. Şahsi kanaatim minimum fiyat 10 bin liraya tekabül etmeli. Minimum fiyat ile çalışan 7 milyon vatandaşımızın gereksinimlerini karşılayabilmeleri için en azından 10 bin lira üzere bir sayının verilmesi gerekir.”
“Vergi yükünün çalışanlar üzerindeki yükünü hafifletilmesi bakımından yüzde 10’lara çekilebilir”
Asgari fiyatın üzerindeki vergi yükünün kaldırılmış olması çok kıymetli bir gelişme en azından ruhsal olarak 45 yıllık çalışanlarının talepleri ile ilgili değerli bir adımın atılmış olduğunu burada söyleyebiliriz. Bugün çalışanların temsilcileri olarak çalışanlarımız bu adımın devamını getirilmesini Sayın Cumhurbaşkanı’mızdan bekliyorlar. Çalışanlarımız bilhassa fiyatlı bölümün üzerinde vergi yükünün hafifletilmesini istiyorlar. İkinci bir adım olarak vergi yükü büsbütün kaldırılmıyor olsa bile en azından oransal olarak vergi yükünün hafifletilmesi, oranın aşağı çekilmesi bir muhtaçlık. Çalışanlarımızın tamam sendikalarımızdan talep ediyorlar. Vergi yükünün çalışanlar üzerindeki yükünü hafifletilmesi bakımından yüzde 10’lara çekilebilir. Vergi dilimlerinin belirlenmelerinde temel ölçülerinde yükseltilmesi lazım. Bir çalışanımız 10 bin lira fiyat alırken haziran ayına geldiğinde maaşının yüzde 27’sini vergiye ödemek zorunda kalıyor. Yüzde 15 ile başlıyor, bir anda altı aylık dilim içerisinde yüzde 27’ye kadar ulaşıyor. Hasebiyle çalışanlarımızın vergi yükünün sabitlenmesi hem oransal olarak vergi ölçüsü düşürülmeli hem de matrah ölçüsü yükseltilmeli, vergi dilimleri de kendi içerisinde yükselterek çalışanların üzerindeki verginin azaltılması gerekir. Bu da çalışanımızın hükümetimizden kıymetli talebidir.”
“Enflasyonun bir an evvel düşürülmesine gereksinim var”
Bir gazetecinin taban fiyat görüşmelerinde ikinci bir orta artırım kontrata girmeli mi sorusuna Öz şu karşılığı verdi:
“Uzun yıllardan beri taban fiyatta artış bir sefer yapıldı. Enflasyon düşüktü, düşük enflasyon olduğu için refah hissesi ek edilmek sureti ile taban fiyat yine belirleniyordu. Geçen yıl bilhassa enflasyonun beklenenden üzerinde artışın meydana gelmesi temmuz ayından itibaren verilen taban fiyatın yetersiz kalma sebebi yüzde 30 artış yapıldı. Burada alınması gereken önlem yüksek enflasyonun bir an evvel düşürülmesine muhtaçlık var. Zira yüksek enflasyon düşürülmediği sürece ne kadar artış yaparsanız yapın başka alanlarda meydana gelen artışlar bunu anlamsız hale getiriyor. Yüksek enflasyon ortadan kalkıncaya kadar Minimum Fiyat Tespit Komisyonu’nun hem ocak ayında hem de temmuz ayında iki farklı periyotta artırım yapması isabet olur. Minimum fiyatlı çalışanlarının satın alma güçlerinin zayıflamasını önleyecek ilave önlemlere muhtaçlık olduğunu düşünüyorum.”
“Açlık sonunun 7 bin lira; yoksulluk hududunun 18 bin lira ve üzerinde olduğu bir ülkedeyiz”
Başka bir gazetecinin Türkiye’deki üç büyük sendikanın bir ortaya gelerek taban fiyat konusunda ortak karar verebilme kararına ait sorusuna Öz şu cevabı verdi:
“Ben Hak-İş ve Hizmet-İş genel lider yardımcısıyım. Bu kimliğimle ve Hüseyin Öz kimliğim ile konuşuyorum. Benim sözlerim direkt konfederasyona yönelik bağlayıcı bir söz değil. Açlık hududunun 7 bin lira olduğu ülkedeyiz, yoksulluk sonunun 18 bin lira ve üzerinde olduğu bir ülkedeyiz. Şayet biz taban fiyatı belirlerken yalnızca enflasyon kadar bir artıştan kelam edersek o vakit insanların hayat standartları düşmeye devam eder. Personel temsilinde Minimum Fiyat Tespit Komisyonu’nda sorun var. Komitenin içerisinde yalnızca personel bölümünün yüzde 7’lik kısmını temsil eden bir konfederasyon var. Pekala yüzde 93 nerede? Üç tane konfederasyon ortasında gayri resmi görüşmeler yapılmak sureti ile ortak bir anlayış benimsenmeye çalışıldı. Bu bu türlü olmak yerine, yönetmelik değiştirilebilir. Her üç konfederasyon temsil imkanı bulur. Örgütlü iş yerlerinin tamamı çalışan yalnızca yüzde 15’ini hesap ediyor. Çalışan kısmın yüzde 85’ini söz eden kurulun içerisinde temsil edilmesine muhtaçlık var.”
“Demokrasiye tahammül etmeleri gerekmiyor mu?”
Bir gazetecilerinin kendilerine HAK-İŞ Konfederasyonu tarafından “resmi beyanda bulunmak genel lidere aittir” bahisli mailinin gönderilmesine ait sorusuna Öz şu karşılığı verdi:
“Hak İş Konfederasyonu bünyesinde Hizmet İş bünyesinde çalışan Hizmet İş sendikasının farklı kademelerinde iş yapmış bir hukukçuyum. Kimin nerede, ne halde konuşması gerektiğini pek düzgün bilen birisiyim. Bu yazının hedefi her şeyden evvel konfederasyonun içerisinde farklı bir sesin olmasına tahammül edilemediğini gösteriyor. Farklı bir sesin basın mensupları ile çalışma yaşamanın problemlerini görüş alışverişinde bulunması benim anladığım konfederasyon liderini rahatsız etmiş. Ben, Hüseyin Öz olarak çalışanların haklarını alabilmesi için, adaletli bir biçimde fiyat ve toplumsal haklarının belirlenebilmesi için çalışanların yaşadığı meselelerin çözülebilmesi için 28 yıldır gayret etmiş bir beşerim. Bugün de Hizmet İş Sendikası’nın 17 Aralık’ta gerçekleşecek olan genel şurasında genel başkanlığa adayım. Demek ki demokratik olarak kullandığım hakkım engellenmek isteniyor. Demokrasiye tahammül etmeleri gerekmiyor mu?” (ANKA)