Derleyen: Fazilet Şenol / Milliyet.com.tr – ABD’nin Kentucky eyaletinde yaşayanlar 1876’da sebebi hâlâ bulunmayan bir olaya şahit olacağından habersizdi. Kasabadaki beşerler geçim kaygısıyla boğuşuyor, gündelik işleriyle ilgilenerek hayatlarına olağan akışında devam ediyordu. Allen Crouch da o bireylerden biriydi. Crouch, güneşli bir mart günü verandasında sabun yapıyordu. Lakin bir anda kasabadaki herkes tarihe geçecek bir ana şahit oldu. Crouch, verandasında sabun yaparken gökten et olduğunu düşündüğü tuhaf objeler yağdığını fark etti ve hayatının şokunu yaşadı.
HER YER ETLE KAPLANDI
Et yağmuru bittiğinde, 100 metreye 50 metrelik bir alan neredeyse büsbütün irili ufaklı et kesimleriyle kaplandı. Haber tüm kasabaya süratlice yayıldı. Bu türlü bir olaya daha evvel rastlamayan birçok kişi birbirinden farklı yorumlar yapmaya başladı. Kasabanın rahibi başta olmak üzere birçok kişi bunun göklerden gelen bir işaret ya da bir ikaz olduğuna inandı. Teoriler devam ederken bilim insanları bu mevzuyu incelemeye aldı. Etin tadına bakmaya yürek edebilenler bu etin muhtemelen kuzu, dana ya da geyik eti olduğunu argüman etti. Ancak ortalarında bulunan bir avcı etin çok yağlı olduğunu bu kadar yağlı bir etin sığır eti olamayacağını, olsa olsa ayı eti olabileceğini söyledi. Bilim insanlarının et hakkında birinci açıklamaları ise bir atın ya da bir bebeğin akciğer dokusu olduğu yönündeydi.
Birbiriyle çelişen tabirler sonunda bir kasp bu etlerin ne sığır ne balık ne de kümes hayvanı eti olduğunu argüman etti. Olayın gerçekleştiği sonraki hafta herkesi dehşete düşüren olay New York Times gazetesine husus oldu. New York Times bu habere manşetinde “Olay, sabun yapan Allen Crouch’un konutunun çabucak yakınında meydana geldi. Sığır eti üzere görünen et konutun her tarafına düştü. O sırada gökyüzü büsbütün açıktı ve etler büyük kar taneleri üzere düştü” diyerek yer verdi.
BİR TIP BAKTERİ OLABİLİR MİYDİ?
New York Times takımından Harrison Gill, sav edilen et yağmurundan bir gün sonra olay yerini ziyaret etti. Çitlerden dışarı çıkıp etrafa saçılan eti incelediğinde iri kesimlerden birçok yaklaşık 5 cm uzunluğunda kare modüllerden oluşuyordu.?Düştüklerinde söylenene nazaran tazeydiler fakat bütün gece dışarıda bırakıldıklarından ötürü kurumuşlardı. Ancak etlerin gizemi bir türlü çözülemiyordu. Bu etler sığır mı geyik mi yoksa ayı eti miydi? Bu etlerin ne eti olduğunu merak eden Kentucky sakinleri numune alıp yakınlardaki kimyacılara ve üniversitelere gönderdi. Louisville Üniversitesi’nden bir kimyacı etlerin gerçekte koyun eti olduğunu söylüyordu. Lakin öteki bir kimyacı bu sonuca karşı çıkıp muhakkak koyun eti olmadığını belirtmişti.
Bu etlerin gizemi neyde gizliydi? Birinci bilimsel açıklama olaydan yaklaşık üç ay sonra Leopold Brandeis isminde meraklı bir araştırmacıdan geldi. Gliserin içinde korunmuş birtakım örnekleri alıp tahlil ettiğini söyleyen Brandeis bunların aslında et olmadığı tarafında herkesi şaşırtan bir açıklama yaptı. Brandeis, o yıl ABD’nin en ünlü bilim mecmualarından biri olan ‘Scientific American’da yayınlanan makalede konuşulan olayın bahse açıklama getirdiğini söylüyordu. Leopold’un açıklamasına nazaran bu durum yağmur yağdığında ‘Nostoc’ isimli bir siyanobakterinin yarı saydam jöle gibisi bir kütleye dönüşmesi halinde açıklanabilirdi. Kuruduğunda çok göze çarpmayan bakteri, esinti ve yağmur sonucu et üzere görünüyordu. Brandeis, bu bakterinin tadının kurbağa ya da tavuk budu üzere olduğunu ve yağmur yağdığında Crouch’un meskeninin üzerine düşmüş olabileceğini söyledi. Ancak Brandeis o gün havanın büsbütün berrak olduğunu plana katmamış üzere görünüyordu.
NEDEN ET YAĞMIŞTI?
Brandeis’in teorileri çürüyünce Dr. JWS Arnold, Brandeis’in verdiği örnekleri inceledi. Arnold bunların bir çeşit hayvan kıkırdağı ve akciğer dokusundan oluştuğunu düşünmüştü. Alanlarında kıymetli çalışmalar yapan bilim insanları bu etleri incelediler. Kimi akciğer dokusu olduğunu kimisi de kas dokusu ve kıkırdaktan yapıldığını doğruluyordu. Lakin etin ne eti olduğuna odaklanırken bu yağmurun nasıl gerçekleştiğini düşünmeyi unutmuşlardı. Bundan sonra bilim insanları etin cinsini bulmak yerine daha çok bu olayın nasıl gerçekleştiğine baş yormaya başladılar.
19’uncu yüzyıl sonlarında uçaktan kelam etmek için şimdi erkendi. Bu sebeple bilim insanları etlerin bir meteor sonucu gökten düşmüş olabileceği fikrini ortaya attı. Lakin bu teoriyi destekleyebilecek önemli ispatları yoktu. Diğer bilim insanları ise bu etlerin Kentucky’de gerçekleşen bir hortum sürüklemesi sonucu ölen ve savrulan insanların kalıntıları olabileceğini öne sürdü. Lakin etlerin tadına bakan kasaba halkı büyük bir dehşete kapılacağından bu teori ihtimaller listesine bile giremedi.
‘AKBABALARIN KUSMUĞU’ TEORİSİ
Araştırmalar devam ederken Louisville Üniversitesi’nden bir kimyacı, günümüzde dahi doğruluğu yer yer kabul edilen teorisini ortaya koydu. Kimyacıya nazaran Kentucky et yağmurunun nedeni, tam o anda kasabanın üzerinden geçmekte olan kalabalık bir akbaba sürüsünün birebir anda kusmasıydı. Akbabaların kapasitelerinden fazla yediklerinde midelerini rahatlatmak için kustukları esasen biliniyordu. Bir akbaba kusmaya başladığında insanlarda olduğu üzere öbür akbabaların da midesi bulanıp kusabildiği de gözlemlenmişti. Bu da insanların neden farklı et olduğunu söylediklerini açıklıyordu. Zira etler, farklı etleri yiyen farklı akbabalardan geliyordu. Lakin etlerin taze olduğu göz önünde bulundurulduğunda bu teori de içinde yer yer eksiklikler barındırıyordu.
Nihayetinde, şahitlerin tabirlerinin büsbütün gerçek olduğundan emin olunamayacağı için Kentucky et yağmuruna neyin sebep olduğunu asla kesin olarak bulunamadı. Et örneklerinden bir tanesi ise şu anda Kentucky’deki Transilvanya Üniversitesi’nde sergileniyor.