“Yurdum Şahdamarım” demiş ozan. Yurduna, bir de Leylasına sevdası… Büyük yaşamış sevdaları, yaşarken de yazmış. “Vurun ulan, Vurun. Ben kolay ölmem. Ocakta küllenmiş közüm, Karnımda kelamım var. Haldan bilene” diyor.
NÂZIM’DAN SONRA
Ozanın sesine ses olan ise Genco Erkal. Ustayı sahnede görmek büyük memnunluk. Yakın vakitte başımıza bela hastalık koronavirüsü yenen usta, her zamanki üzere “büyük” sahnede. Koca yürekli bir oyuncu Genco Erkal. Dünyaları sığdırmış belleğine. Tüm bunları en güzel bildiği yerde, sahnede anlatıyor, haldan bilene!
Genco Erkal, Nâzım Hikmet’ten sonra kendisini en çok etkileyen ozan Ahmed Arif’i sahneye getiriyor.
Ahmed Arif tek bir şiir kitabıyla edebiyatımızın doruğunu tutmuş, halk kitlelerince en sevilen müelliflerin başında gelen büyük bir ozan.
Ahmed Arif, yaşadığı periyodu dizelerine dökmüş. O coğrafyada o periyodu anlatan diğer ozanlar vardır kesinlikle. Fakat bize kadar gelen bildiğim kadarıyla tek şair Ahmed Arif. Şiirlerinde hasretinin, sevdasının yanında azapları de yazmış. Yaşadığı azaplar ahhh, dedirtiyor. Ahhhh, yüzlerce tahminen daha fazla genç fikirleri için günlerce azap gördü bu ülkede. Vefatlar… Ahhh… Genco Erkal, azap dizelerini söylerken ağzından her çıkan söz yüreğimi şişirdi, boğazımdaki yumru büyüdükçe büyüdü.
Sazlı kelamlı bir oyun “Şahdamarım”; ustaya sahnede sazı ve kelamıyla eşlik eden ise Ercan ve Gökhan Çağıran kardeşler. Ozanın şiirlerinden bestelenen müzikleri seslendiren kardeşlerin yorumu takdiri hak ediyor. Genco Erkal, müzikli gösteriyi; Ahmed Arif’in şiir, söyleşi ve mektuplarından uyarlanmış sahneye.
ŞİİRLER…
Şiirleri birbirine bağlamak için ise Ahmed Arif’in Leyla Erbil’e yazdığı mektupları, Refik Durbaş’ın gazetemizde çıkan söyleşisinden alıntıları kullanmış. Zeynep Oral’ın hususla ilgili kitaplarından da yararlanmış Genco Erkal.
Müzikli oyundan bende kalan Genco Erkal’ı sahnede bir defa daha seyretmenin memnunluğu… Şiirlerden kalan ise gözyaşları oldu.