Trabzonspor, Spor Toto Harika Lig’in 4’üncü haftasında Galatasaray’la 0-0 berabere kaldı. Muhteşem Lig’in birinci 4 haftasında 7 puan toplama başarısı gösteren sarı-kırmızılılarda yeni transferler tenkit topladı. Milliyet Gazetesi Müellifi Şansal Büyüka, dev maçın akabinde oyuncuların performanslarını kıymetlendirdi. Duayen isim, Galatasaray’ın yeni transferini eleştirdi.
İşte Şansal Büyüka’nın “İki adam: Taha ve Sacha Boey” başlıklı yazısından satır başları…
İtalya Ligi’nde attığı gollerle Napoli kulübünün tarihine geçen Mertens, Yunus Akgün’ün konfor dolu pasını, kalitesini ve mesleğini inkar eder üzere kaleci Taha‘ya teslim ederse…
Avrupa’nın golcülüğüne hürmet duyduğu Seferovic, Galatasaray forması ile “veteran“ futbolcu manzarasının dışına çıkamaz ve bu kadar ağır kalırsa…
Torreira, büyük gayret gücüne, oyunun tarafını, istikrarını değiştirecek teknik zenginlikler katamaz ve “oyun bozan“ özelliğine “oyun kuran“ özelliğini katamazsa…
Galatasaray’da top ayağına en fazla yakışan oyuncu olan Oliveira, bu kadar etkisiz ve ağır kalır, grup arkadaşlarına konum hazırlayamaz, savunma gerisine top atamazsa…
Büyük umutlarla aldığın bütün oyuncular bilhassa birinci yarıda kalitelerinin, mesleklerinin, özelliklerinin çok gerisinde kalırlarsa, elbette gol çıkmaz… Galatasaray’ın birinci yarı imajı buydu…
Trabzonspor’da genç kaleci Taha’nın yolu açık olsun… Uğurcan kadar düzgün kaleci olabilir… Lakin yıllardır “Uğurcan konforuna“ alışan Trabzonspor ekibi, kaptanın yokluğunda huzursuz olur sandım…
Ama Galatasaray’ın yenileri, eskileri kim varsa; olağan özelliklerinin çok gerisinde kalınca, Trabzonspor savunması ve kaleci Taha bir problem çekmedi, bunalmadılar, yorulmadılar, ıstırap yaşamadılar…
Trabzonspor kalesinin yaşadığı tek tehlikede, Mertens mi çok makus vurdu, kaleci Taha mı çok uygun çıkarttı derseniz, ismi ne olursa olsun, güzel bir Mertens vuruşunda her kaleci çaresiz kalırdı…
Trabzonspor orta alanında Dorukhan ile bilhassa Siopis ekseriyetle oynamaya değil, oynatmamaya öncelik tanıyan oyuncular… Bu türlü bir alan Bakasetas marifetinden mahrum kalınca, hele Abdülkadir Ömür de olmayınca Trabzonspor durum bulmakta önemli manada badire çekti…
Abdullah Hoca bu badireyi görmüş olmalı ki, ikinci yarıya Kouassi ve yeni transfer Gbamin ile başladı, Siopis‘i soyunma odasında bıraktı… Bu değişiklik Trabzonspor’a hamle zenginliğini getirmedi… Bilakis, bilhassa ikinci yarının başlangıcında Galatasaray’ın atak zenginliğinin arttığını gördük… Fakat konum yaratma, yine sıfır noktasındaydı…
Okan Hoca, sıfır noktasına takılıp kalan ibreyi oynatmak, durum bulmak, gol atmak ismine “kurtar baba bizi“ diye Gomis‘i alana sürdü… Hem de evvelki maçlardan çok daha erken bir dakikada… Lakin çekirge bu kez sıçrayamadı… Gomis son derece elverişli iki durumu kaçırdı, hele son dakikadaki baş vuruşu… Bir Trezeguet şutunda, kaleci Muslera’nın iki atak ile Galatasaraylıların yüreğini hoplattığını söylemeliyiz…
Bu maçın tahminen de tek kazananı, iki kritik atılım yapan evvel Mertens’e sonra Kerem’e gol müsaadesi vermeyen genç kaleci Taha oldu… Aslında gollü bir maç olur sanmıştım, yanıldım…
Nereden bilirdim, bu kadar marifetli oyuncuların bu kadar maharetsiz işler yapacağını… Nereden bilirdim, giren-çıkan bütün oyuncuların tamamına yakınının bu kadar berbat oynayacağını…
Sadece birkaç uygun adam vardı… İçlerinde en beğendiğim, çok beğendiğim, Galatasaraylıların hiç beğenmediği Sacha Boey oldu…