“Filistin Hakkında Konuşmalıyız” diye bir pankart gördüğünüzde durur konuşur musunuz, yoksa yanından geçer masraf misiniz? Tiyatro oyuncusu Nurdan Albamya İnce, Filistinli Meryem’in öyküsünü anlattığı oyununu tanıtmak için, pankarta işte bu sözleri yazıp sokağa çıktı. Ancak hiç kimse durup konuşmadı, soru sormadı. Kimsenin konuşmaya vakti yoktu zira. Bunun bu türlü olacağını bilmiyor değildi. İnce, işte bu farkındalığı oluşturmak için kolları sıvamış ve “Filistin Hakkında Konuşmalıyız” tek kişilik tiyatro oyununu hazırlamıştı. Dün akşam Esenler Belediyesi Kadir Topbaş KSM’de galası yapılan oyunun provalarına konuk olup, yüreğimize işleyen Meryem’in öyküsünü oyuncuyla konuştuk.
FİLİSTİN’İ RAMAZAN’DA HATIRLIYORUZ
Filistin sorununu, işgalin maddi/manevi zorluklarını Filistinli bir bayan üzerinden anlatmak ve bu problemin kıymetini tiyatro aracılığıyla hissettirmek isteyen Oyuncu Nurdan Albamya İnce, geçtiğimiz Ramazan ayında tekrar Filistin’e yapılan akınları konuşurken bu türlü bir oyun yazmayı düşünmüş. İnce, “İki yıl evvel Tiyatro Ankebut’u kurduğumda, başımda daima Filistinle alakalı oyun yapmak vardı. Lakin pandemiden çıktığımızdan ötürü insanların gülmeye muhtaçlığı var diye düşünerek bir güldürü yapmak istedim, lakin nasip olmadı. Geçtiğimiz Ramazan ayında Filistin problemi gündeme geldiğinde, neden daima Ramazan’da bu mevzuyu konuştuğumuzu sorguladım. İşte o vakit oyun fikri aklıma geldi ve çabucak kolları sıvadım. Okudum, araştırdım, online olarak Filistinli arkadaşlarla görüştüm. Zira kültürleriyle alakalı çok net bir şey bilmiyordum, her yazdığım cümleyi ‘siz bu türlü der misiniz, bu türlü reaksiyon verir misiniz’ diye sorarak ilerledim” dedi.
KORKULARIYLA YÜZLEŞMESİ GEREKİYORDU
Yönetmenliğini Yunus Emre Obut’un yaptığı oyun, kukla gösterisiyle başlıyor. Filistin, çocuklar ve kuklanın kıssasını Nurdan Albamya İnce şöyle anlatıyor: “Sürekli diyalog kurmak istiyordum. Meryem de kendini konuta kapatmıştı. Kaygılarıyla yüzleşme sürecinde daima konuştuğu için bir mühlet sonra bunu en düzgün kuklayla yapabileceğine karar verdik. Aslında çağdaş tiyatronun ve klasik tiyatronun bütün çeşitlerini alarak oyuna eklemeye çalıştık. İzleyicilere sıkılacakları hiçbir sahne bırakmadık.”
Birçok Filistinlinin başından geçen acı olaylar, oyundaki Meryem’in de bahtı. Babası, ağabeyi, kardeşi, hatta annesini de siyonist işgalde kaybediyor. İşgalci İsrail’in tacizlerine karşın Mescid-i Aksa’ya yakın olan konutunu terk etmiyor ve travmalarıyla birlikte kendisini meskenine kapatıyor. Oyunun sonunda ise en büyük travmasını kabullenerek, Mescid-i Aksa nöbeti için konutundan çıkıyor. Meskenden çıkarken de Filistin’i seyirciye emanet edip, “Bana bir şey olursa siz Filistin hakkında konuşmaya devam edin. Biliyorum, hiçbirinizin vakti yok dinlemeye. Fakat biz tekrar de Filistin hakkında konuşmalıyız” diyor.
TİYATRODAN KUDÜS’E