Fehmi Koru*
Türkiye çabucak her hususta çelişkiler ülkesi; bilhassa de siyaset alanı çelişkilerle dolu…
Örnek çok.
Ülkede sağduyu hakim oldu ve bir periyoda damgasını vuran başörtüsü yasağı çok şükür bizatihi sona erdi.
Çoktandır bu bu türlü.
Kızların, bayanların hak ve özgürlükleri başlarını örttükleri için artık kısıtlanmıyor. Özel hayatta da bu bu türlü, kamusal alanda da… Geçmişte kamusal alana müdahale edilmesini isteyen kişi, kurum ve örgütler de fiili durumu kabul etmiş görünüyorlar.
Vaktiyle yasağı gündeme sokmuş, uzun müddet savunmuş, yasakla siyasi sonuç alma gayretinde bulunmuş kurumlardan CHP’nin bugünkü genel lideri, fiili durumu yasal hale getirmek için, ön alıcı bir teşebbüsle, TBMM’den yasağı yasaklayacak bir yasa çıkarma niyetini dün açıkladı.
AK Parti’nin çok daha evvelce yapması gereken bir girişim…
Çelişki buradan başlıyor.
Peki AK Parti bu teşebbüse karşılık ne yaptı? CHP’den gelen sürprizi değerlendirip zati savunageldiği bir mevzuda siyasi rakibinden beklenmedik bu türlü bir dayanak gelince ona çabucak sahip çıktı mı?
Çıktıysa ben sahip çıkıldığına dair bir emare göremedim.
Bu da öteki bir çelişki.
Konuyla ilintili sayılabilecek tek gelişme, AK Parti sözcüsünün, karşı atak için bu akşamın beklenmesini duyurması. AK Parti genel lideri da olan Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan, bu akşam, özgürlüklerle ilgili kendi tutumlarını açıklayacakmış…
Ömer Çelik’in söylediği şu:
“Hak ve özgürlükler uğraşının öncü siyasi hareketi biziz. Uğraş ettik, bedel ödedik, geri adım atmadık. Çarşamba günü herkesi ekran başına bekliyoruz.”
Akşamı iple çekecekler ortasında ben de olacağım. [Ne söylenebileceğine dair öngörüm var fakat onu kendime saklıyorum.]
Merak ettiğim nokta şu: AK Parti’nin ‘hak ve özgürlükler uğraşının öncü hareketi’ olma argümanı ile, birkaç gün evvel yeni yasama yılına başlayan TBMM’nin birinci gündem unsuru olarak ele aldığı, AK Parti tarafından verilmiş medya ile ilgili yasa tasarısının fakat ‘sansür’ sözcüğüyle karşılanabilecek unsurları ortasındaki çelişkiye dair ne söyleneceği…
Ülke süratle seçime hakikat yol alıyor ve iktidar cephesi görüş açıklama ve yayma özgürlüğünü kendilerinin belirlediği biraz daha sıkı sonlar içerisinde tutma niyetini yasaya dönüştürüyor.
Çelişkiye bakın siz.
Türkiye’de iktidarın rahatsızlık duymasını gerektirmeyecek kadar çok sayıda medyayı kısıtlayan cezalandırıcı yasa hususu zati var. Sıkıntı olan hakaret ise, kıymetli bireylere hakaret edildiği teziyle binlerce dava açılabildi, sonunda cezalar da verilebildi.
Geleneksel medya yanında toplumsal medya da yargı tarafından dava konusu yapılabiliyor.
Daha daha fazlası isteniyor.
Neden?
Seçime gidilirken ortama görüş açıklama konusunda ‘korku’ hakim olması amaçlanıyor olmasın?
Muhalefetin ve meslek örgütlerinin argümanı bu.
‘Hak ve özgürlükler çabasının öncü hareketi’ olma argümanı ile klâsik ve toplumsal medyayı daha da zapt-ü rapt altına alma eforu hiç mi hiç örtüşmüyor.
İşte size bir öteki çelişki daha.
Aslında o tez AK Parti’nin iktidara gelmesinin çabucak akabinde gerçekleşme yoluna girmişti.
‘3 Y’ diye isimlendirilen, sözcükleri ‘Y’ harfi ile başlayan, AK Parti iktidarında uzak durulacak yanlışlıklar ortasında ‘yasaklar’ da bulunuyordu.
AK Parti, bütün meslek örgütlerinin de görüşlerini tek tek aldığı, sonrasında birkaç gün süren bir sempozyumda tartışmaya da açtığı bir süreç sonunda, gerçek manada ‘özgürlükçü bir basın yasası’ çıkartmıştı.
Ceza yasasında var olan kısıtlayıcı kimi unsurlar de, günü gelince, özgürlükçü manalara tekrar AK Parti eliyle kavuşturulmuştu.
[Haklarında kısıtlayıcı yasa unsurlarına terslik teziyle dava açılmış birtakım şahıslara yapılanın yanlışlığını savunduğum için birebir yasa unsurundan ben de Devlet Güvenlik Mahkemesi’nde yargılandım. Tam ceza verilecekken, TBMM TCK’nın 312. hususunu özgürlükçü bir yaklaşımla törpüledi de mahpusa düşmekten kurtuldum.]
O devirde yazıları ve açıkladıkları görüşleri maddelere muhalif olduğu savıyla haklarında dava açılan şahıslar gözaltına alınmıyor, mahpusa de atılmıyorlardı.
AK Parti iktidarının 20. yılını sürdürdüğü ve medyayı daha da kısıtlama gayretine girişildiği şu sıralarda, mevcut yasal çerçeve kullanılarak, o birinci devirde düşünülmeyecek her şey yapılabiliyor aslında.
Alın size bir çelişki daha.
Muhalefet birinci iki hususu dün çabukla Meclis’ten geçirilen tasarıyı ‘sansür yasası’ ilan etti. Meslek örgütleri günlerden beri yapılmak istenenin yanlışlığını her fırsatta duyuruyor. Mensuplarıyla ilgili yasa çıkartılmak istenen gazetecilik örgütlerinin görüşlerinin alınmadığı, ikna uğraşına girilme muhtaçlığı duyulmadığı anlaşılıyor.
Hiç değilse AK Parti’nin prestij ettiği müellifler ve yorumcular, -hani iktidarın ebediyen devam edeceğine inansalar bile, küçük bir ihtimalle de olsa bir iktidar değişikliği durumunda artık çıkartılmaya çalışılan yasanın o vakit kendileri aleyhine kullanılabileceği endişesiyle- teşebbüse itiraz etseler ya.
Onlardan da ses çıkaran, itiraz eden yok.
[TBMM’de görüşülen yasa tasarısında basın kartları konusunda da keyfi düzenlemeler var. Bu yasa yokken de basın kartı konusu bir cezalandırma ögesi üzere kullanılmaktaydı. Daima basın kartı sahibi kıdemli gazetecilerin bile kartları iptal ediliverdi bu periyotta. Kartı iptal edilenler ortasında kimler kimler var, bir bilseniz.]
Neyse, yazıyı fazla uzatmayayım.
Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın bu akşam yapacağı açıklamayı merakla bekleyeceğim.
Bakalım, çelişkiler daha da artacak mı, yoksa onların farkına varıldığını mı anlayacağız.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.