Fehmi Koru*
“Sular seller gibi” denir ya, gibisi yok; yazıya oturduğum şu sırada yağan yağış İstanbul’un pek çok yerinde suları sele dönüştürmüş durumda.
Umarım, yağışlar çiftçilerin yüzünü güldürür de iktisada faydası olur.
Eskiler kendi toplumlarından kelam etmeleri gerektiğinde ‘millet-i merhume’ derlerdi. Hayır, ‘ölü millet’ manasına gelmiyor, ‘rahmete mazhar millet’ demek bu kalıp…
Yaşanan ekonomik ıstıraplar günümüzde merhametsizce milletin üzerine geliyor.
Karar’da İsmet Berkan bugün değişik bir yazıyla okur karşısına çıkmış. Yazının bir yerinde “Türk iktisadı kendi kuyruğunu yemeye çalışan bir yılan üzere yahut eskilerin tabiriyle bir ‘fasit daire’ içinde” tespitinde bulunuluyor.
İnsanlarımızın ve şirket sahiplerinin neden dolara atak ettiğinin sebebi de, “Yüksek enflasyon ortamında varlıklarını korumak” olarak takdim ediliyor.
Herhalde öyledir. Lakin bugünün ortamında enflasyonun yıpratıcı tesirinden kimse kurtulamıyor; birikimini dolarda değerlendirenler de…
Türkiye’deki enflasyon TÜİK’e nazaran bile yüzde 75’e dayandı; bu ayın enflasyonu birkaç puan daha yüksek çıkacaktır. Lakin ABD’de de -yani doların kendi ülkesinde de- enflasyon yüzde 10’u buldu; onu ne ne yapacağız? Bizde bankada yahut yastık altında duran dolarlar ABD’deki enflasyondan etkilenmez olur mu; etkileniyor ve birikimler eriyor elbette…
Politik takımlar ile onlar için tahliller üretmesi gereken bürokrasi yalnız ülke enflasyonunu sıfıra yaklaştırmanın değil, kendi insanlarımızın birikimlerinin öteki ülkelerin enflasyonundan olumsuz etkilenmesini önlemenin de formüllerini üretmeliler.
Üretmek bir yana bu türlü bir gereklilik olduğunu düşündüklerini bile sanmıyorum.
Ne yapıp edip ülke enflasyonunu dizginlemek ve TL’ye bedelini tekrar kazandırıp tasarruf olarak tutulan dolarları bu yolla çözdürerek yabancı enflasyona karşı önlem almak; formül bu. Bunun olabilmesinin formülü de…
Bence her şeyin formülü birebir: İşi ehline vermek…
Günümüzde ülkemizde işlerin aksi gitmesi bu üniversal formülün fonksiyonsuz bırakılmasından…
Acaba seçim olur ve iş başına yeni bir idare gelirse bu durum değişir ve işler yoluna girer mi?
Bu soruya muhatap edildiğim her vakit kısaca “Umarım” yanıtını veriyorum.
Kuşkumun temelinde, mevcut iktidarın gitmesi için gayret gösteren muhalif cepheyi destekleyen güçlerin motivasyonlarına duyduğum güvensizlik yatıyor.
Muhalefet medyasına, birtakım sivil toplum örgütlerine…
Onları izleyen ‘kararsız seçmen’ kitlesinin kararını beklenenden farklı vermesi pekala mümkün…
İktidar değişmeyebilir (?)
Hadi, iktidar bir biçimde değişti diyelim, yancı kuvvetlerin tesiriyle yeni iktidarın kısa müddette yıpranmayacağından emin değilim.
Kimsenin karşıma “Örnek ver, örnek” diye dikilmesine gerek yok; şu birkaç günde yaşananlar bile kuşkulara birden fazla örnek sağlıyor.
Ömrünü İslami -ve hatta bir tarafıyla milli- hizmetlere vakfetmiş bir manevi lider, Mahmut Ustaosmanoğlu, vefat etti. İsmailağa Cemaati’nin manevi başkanının ne kadar sevildiğini anlamaya, Fatih Camii’nde ifa edilen cenaze namazına inanılmaz iştirak bile kâfi. Mescide giden bütün yollar namaz vaktinden çok evvel cemaatin ağır ilgisiyle kapandı.
Cenaze namazına Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan ve bakanları ile AK Partili siyasalların katılması iktidara karşı -muhalefetin CHP kanadına yakın- kimi örgütleri rahatsız etmiş durumda. Örgütün biri cenaze namazı imgeleri yüzünden yasal yollara başvuracakmış…
Anayasanın laiklik prensibi çiğnenmiş; savları o…
Laiklik unsurunun bu türlü kullanımının çok gerilerde kaldığını sanan ve o denli olduğunu savunanlar herhalde yanıldıklarını anlamışlardır.
Mesela CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu gibiler…
CHP başkanı, Türk Ocakları tarafından evvelki gün İstanbul’da düzenlenen ‘Günümüz İslam Dünyası’nda problemler ve tahlil yolları sempozyumu’na katılmış ve orada şunları söylemiş:
“İslam hangi münasebet ile olursa olsun adaletsizliğe, eşitsizliğe müsaade vermez. İslam hangi münasebet ile olursa olsun kayırmacılığa, denetimsizliğe, otoriterliğe müsaade vermez. İslam’ın temel kıymetlerini savunuyormuş üzere görünerek zenginliği, kayırmacılığı, özgürlüğü, denetimsizliği kendisine bahşeden; gerçek bağlamından kopartılarak sunulan, sabır ve şükür tavsiyeleriyle de milyonlara yoksulluğu, dışlanmayı, baskıyı reva gören anlayışlara karşı ödünsüz bir halde adaleti savunmalıyız. Günümüz İslam dünyasının temel sorunlarının kaynağı adaletsizliktir. Münasebetiyle günümüz İslam dünyasının temel sorunlarının tek tahlili de adalettir.”
Kılıçdaroğlu’nun bu kelamları de, bir siyasalın ağzından çıktığı için, birebir çevrelerce ‘laikliğe aykırı’ bulunabilir…
Zihni ve gönlü maneviyat dünyasına da açık CHP milletvekili İlhan Kesici’nin İsmailağa Cemaati’nin manevi başkanı Mahmut Hocaefendi’nin cenaze namazına katılıp saf tutmasını da içlerine sindiremedi birebir çevreler…
“Kemal Kılıçdaroğlu olmayacaksa CHP içinden kim cumhurbaşkanı adayı gösterilirse kazanabilir?” sorusuna yanıt aranırken birinci akla gelen isim olan İlhan Kesici üzerine, günlerdir, iktidar tersi medya ve toplumsal medyada yerleşik muhalifler aracılığıyla, yıldırımlar yağdırılıyor.
Kararsız seçmen bu gelişmeyi ibretle takip ediyordur.
Yalnız kararsız seçmenler de değil, ekonomik buhrandan çıkışı muhalif bölümden beklemeye kendisini ısındırmaya başlamış geniş kitleler de…
Muhalefet ve bilhassa CHP ile başkanı Kılıçdaroğlu meselelerle boğuşan İslam Dünyası’na tahlil yolları üzerine baş yorarken, mesailerinin bir kısmını de, yakınlarında bulunan ve ezberlerinden vazgeçmediklerini her vesileyle dışa vuranlara ayırsalar güzel olacak.
Umutları yok etmek o kadar kolay ki…
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.