Fehmi Koru*
Arjantin’i yenen Suudi Arabistan kadrosu..
Pek çoğumuz şu sıralar dünya kupasına takılmış durumda. Şimdilerde günde üç maç var; yakında sayı ikiye, daha sonra da teğe düşecek ve nihayet 32 ülkeden birinin grubu kupayı kazanacak…
Katar’da olunca kimseler ilgi göstermez sanılıyordu, tribünler aksini söylüyor.
“Maçlar başlasın, itirazların sona ereceğini göreceksiniz” diyenler haklı çıktı.
Futbol tıpkı vakitte farklı bir kesimi de besliyor: Kumar sektörü… Dün yapılan bir maçta güçlü bir kadronun kazanacağı üzerine argümana girenler büyük kaybettiler…
Suudi Arabistan ekibi, turnuvanın şampiyon namzedi Arjantin’i yendi.
Messi’li Arjantin’in takımında yer alan oyuncuların hepsi, mahallî alanlarda maharetlerini ispat ettikleri için Avrupalı grupların ilgisini çekip yüksek transfer fiyatları alarak ülkeleri dışında top koşturmaktalar. Hepsinin piyasa bedelini alt alta topladığımızda dolar cinsinden milyarlar ediyor.
Buna karşılık, Suud takımı, ülkenin tek bir ekibi üzerine konseyi ve oyuncuların hiçbirinin dünyada piyasa bedeli yok.
Davut ve Calut olayı gibi. Güçsüzler grubu, devleri yendi.
Maçları izlerken zihnim ülkemiz siyasetinde olduğu için, yenileceğine herkesin teze girdiği bir grubun bütün tezlerin üzerine oynandığı rakibini ağır bir hezimete uğratmasını da zihnimde bizdeki siyasete uyarlamadan edemedim.
Turnuva bir Arap ülkesinde -Katar’da- oynanıyor; bu sebeple etraf ülkelerden gelen futbolseverler tribünlerde kalabalığı teşkil ediyorlar. Suudi Arabistan ekibi da bu sayede Arjantin karşısında izleyici takviyesine sahipti. Oyunculara manevi takviye için avuçlarını parçalayana, sesleri çıkmayana kadar tezahürat yapan izleyilerden Arap olanlar -büyük ihtimalle Arap olmayan Müslümanlar da- Messi sevgisine karşın Arjantin’i değil, hiçbirini tanımadıkları Suudlu oyuncuları teşvik ettiler maç boyunca…
Bu kıymetli.
Maçın yarısında, formaları ve takımındaki tanınmış yüzleri bilmeyen izleyici, hangi kadronun güçlü Arjantin, hangisinin yenilmesi mukadder sayılan Suudi Arabistan olduğunu karıştırabilirdi.
İlk yarıda güçlü grubu daima ofsayta düşürerek atılan golleri geçersiz saydırabildi Suudlular; ikinci yarının başlarında art geriye iki sayı kaydedip sonrasında kalelerini gole kapatmayı başardılar.
Arjantin grubunun beyhude çırpınışlarına tanıklık ettik.
Tamam da, siyaset bunun neresinde?
Maçı seçim süreci, tribünlerdeki seyircileri seçmen, ekipleri sandıktan en çok oyu alarak çıkmak isteyen partiler olarak düşünelim.
İki kadro yerine bizde kendisini iktidar görmek isteyen iki ittifak var.
Futbol maçı galip gelmek için, seçimin gayesi da iktidar olmak…
Tribünlerde oturup maçı izleyenler üzere, siyasi takımların dışında kalan bizler de, partilerin seçim öncesi kampanyalarını izlemekteyiz.
Her ne kadar muhalefetin seyircilere-seçmenlere verdiği bildiri bu seçimi kendilerinin kazanacağı argümanı olsa da, bizdeki siyaset denkleminde güçlü olan taraf, iktidar.
Kolay değil, 20 yıldır bu seçime hazırlanıyor iktidar cephesi. Elinde cepheye sürebileceği gereç çok fazla. Bir değil tam on seçimi -siyasi maçı- kazanarak bugüne geldi iktidarın büyük partisi; ortağı olan parti de ülkede en uzun müddetle varlığını sürdüren bir siyasi çizginin temsilcisi.
Muhalefet cephesi ise, başkanları orta sıra bir masada buluşan altı parti ile onların ortaya ara koydukları birkaç diğer partiden oluşuyor.
Altı partinin altısı da farklı niyet ve amaçlara sahip.
Vaatler her iki cephe tarafından birbiri arkasına sıralanıyor; fakat iktidarın geçmişe dayalı bir gücü var, muhalefetin vaatleri ise ispatlanmak için seçimden muzaffer çıkmayı gerektiriyor.
İktidar cephesi, bana nazaran, pek çok taraftan Arjantin ulusal ekibi gibi…
Messi’si bile var: Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan…
Suudi Arabistan ulusal kadrosunu andıran muhalefet ise…
Karşılaştırmanın burasında benim zihnimde oynattığım sinema kopuyor.
Arjantin – Suudi Arabistan ulusal maçında zayıf görülen grubu güçlü rakibi karşısında muzaffer yapan özellikler, bunun sebebi.
Teknik yöneticinin uygulamaları için oyuncularına çizdiği ve provasını idmanlarda yaptırdığı stratejiye uygun taktikler, seyirci dayanağını de gerisine almış Suudi Arabistan’ı Arjantin karşısında başarılı sonuca taşıdı.
Gazetelerin hafta sonu eklerinin bulmaca sayfalarında, birbirinin birebiri üzere duran, fakat üzerinde oynanarak birkaç noktası farklılaştırılmış iki fotoğraf sunulur ve okurlardan iki fotoğraf ortasındaki çok ince farkları bulması istenir.
Şimdi sıra, futbol ile bizim siyaset ortamı ortasında kurduğum görünür benzerliklere karşın aslında varlığı hissedilen farkları bulmakta.
Bizdeki siyasi ortamda muhalefette eksik olanlar çok besbelli.
Ortak bir strateji yok, yalnızca tezler ve vaatler var. Taktikler ise sadece iktidar cenahında kendisini aşikâr ediyor.
Seyirciler -seçmenler- biraz umut aşılanabilse takviyelerini verebilecek durumda; lakin yenilecek tarafı tutmak da istemiyorlar. Suud ekibinin stratejiye bağlı taktikleri, Katar’da, seyirci kitlesini “Bu kadro kazanır” noktasına ve oradan da motivasyonu artırmaya götürdü.
Umut verici motivasyon eksikliğini şimdi giderebilmiş değil muhalafet cephesi.
“Yaparız, ederiz” ile olmayacağı aşikâr; daha fazlası için her şeyden evvel eksiğin ne olduğunu görmek kaide.
Eksik ne?
Belki bir diğer maçı izlerken o da aklıma gelir.
*Bu yazı fehmikoru.com adresinden motamot alınmıştır.