HaberTürk yazarı Fatih Altaylı, bugünkü yazısında muhalefetin, iktidarın eleştirdiği “siyaset” biçimini benimsemeye başladığını belirterek genel tenkitlerde bulundu. Altaylı, CHP Sözcüsü Faik Öztrak’ın CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun Londra ziyareti ile ilgili A Haber İngiltere Muhabiri Alpaslan Düven‘in sorusuna verdiği “Bu soruyu soran basın mensubu değil olsa olsa trol olur” karşılığını örnek gösterdi.
“Ne yazık ki, maalesef, üzülerek görüyorum ki, AK Parti’nin siyaset şekli ülkenin genel siyaset biçimi haline dönüşmeye başladı. Muhalefet partileri de, AK Parti’yi kıyasıya eleştiren partiler de, tıpkı üslupla siyaset yapmaya başladılar” diyen Altaylı, “AK Parti içinde bazılarını ‘Goebbels’ olmakla suçlayanlar kendi Goebbelslerini yaratmaya ve birebir üslubu benimsemeye, benimsemek ne söz, içselleştirmeye başladılar” diye yazdı.
“Burada vasıfsız ve öbür türlüsünü görüp öğrenmemiş kelamda basın danışmanlarının ya da siyasi danışmanların yanı sıra kazık kadar siyasetçilerin de önemli kusurları, yönlendirmeleri var. İktidar kadar muhalefet siyasetçilerinden de tehditler, hakaretler havada uçuşuyor” diyen Altaylı, devamında şunları kaydetti:
“Son örnek İngiltere’den. Bir gazeteci, CHP başkanına amaçlı bir soru soruyor. Evet soru niyetli. Evet gazeteci iktidarın denetimindeki, hatta elindeki bir gazetenin Londra temsilcisi. Evet bu gazeteci bu soruyu muhakkak ki, iktidarın isteği doğrultusunda muhalefeti gözden düşürmek, probleme sokmak için soruyor. Ancak ne olursa olsun bu gazeteciyi aşağılayamazsınız. Orada elinde gazeteci olduğunu gösteren evrak ile bulunan birini ‘trol’ olarak niteleyemez, aşağılayamazsınız. En fazla sorusunu duymazdan gelebilir, bu soruyu amaçlı sorduğunu söyleyebilir, siyasetçi üzere değil gazeteci üzere davranmasını isteyebilir, tartışabilirsiniz. Lakin ‘Sen trolsün’ demek yanlışsız bir şey değildir. O vakit eleştirdiğiniz iktidarın bir kopyası, aynısının diğer rengi olursunuz. O vakit da iktidarın bu yanlış tutumlarını eleştirme hakkınız kalmaz… Siz de bir anda makûs örneğe dönüşürsünüz.
Toplumdaki ümitsizlik da tam orada başlar. İki seçenek de birbirine çok benzemeye başlıyorsa, ortada seçenek kalmamış demektir. Seçeneksizlik de ümitsizliğin ta kendisidir!”
Yazının tamamını okumak için .