◊ Pandemi vaktinde yaşadıklarımız, sizi bu öyküye çeken şeyler açısından rastgele bir ögeye sahip miydi?
– Catherine Hardwicke: İyi bir noktaya değindin. Bence o denli oldu zira herkes pandemi sırasında ilgilerine daha yakınlaştı. Ve Mark (Bacci) o kadar hoş ve samimi bir kıssa yazdı ki orada olduğunuzu hissediyorsunuz.
◊ Catherine Hardwicke ile çalışmak nasıldı?
– Kate Beckinsale: Sanırım Catherine’e sahip olduğumuz için çok şanslıydık zira Vegas’ta inanılmaz derecede sıcak bir mesken yarattı. Burada Chris (Convery) ve Brian’la (Cox) da birbirimize yakınlaşabildek. Demek istediğim, Brian’dan iğreniyordum, bu yüzden benim için sahiden zordu. (Gülüyor)
– Brian Cox: Bu ortaklaşa bir his. (Gülüyor)
OYNADIĞIM KARAKTERLERE TUTUNMUYORUM
◊ Brian Cox, sıra sizde.
– Brian Cox: İtiraf etmeliyim ki, muhtemelen tam bir felaket bekliyordum. Ancak Catherine Hardwicke’in olağanüstü bir kalbi var. Onun üzere birine karşı hareket ederken yanlış gidemezsin. O büyük bir kalbe sahip ve bu sinemada kendini gösteriyor. Yani, sahiden şahane bir tecrübeydi. Catherine, teşekkür ederim.
◊ Brian, canlandırdığınız Max karakteriyle pek ortak noktanız olmadığını biliyorum. Lakin kıssaya getirdiğiniz şahsî bir şey var mıydı?
– Brian Cox: Hayır, oynadığım karakterlere tutunmuyorum. Beni geçmelerine müsaade veriyorum. Orada duruyorsun ve sana atılan her şeyi kabul etmeye hazır olmak zorundasın. Max mükemmel bir roldü.
ONLARLA SETTE OLMAK USTALIK SINIFI
◊ Christopher Convery, Brian Cox ve Kate Beckinsale ile çalışmak nasıl bir tecrübeydi?
– Christopher Convery: İkisi de çok olağanüstü. Çok güzel anlaştık. Hakikaten komikler ve hakikaten akıllılar. Onlardan çok şey öğrendim. Onlarla sette olmak bir ustalık sınıfı. Brian, oyuncu olarak seçimlerimi nitekim destekledi ve bana yardım etti, bana birtakım güzel ipuçları verdi. Bana dövüşmeyi öğrettiği sahne, kollarımı nasıl kaldıracağımı falan gösterdi. Onunla sahneyi çekmeyi başladığın vakit rol yapıyormuşsun üzere gelmiyor.
◊ Pekala ya Kate Beckinsale?
– Christopher Convery: Kate… O çok şahane. Sahnelerdeki hisler, oyunculuğumu hakikaten yükseltti. Sinemanın sonunda bana armağan olarak bir kedi yavrusu verdi. Çok teşekkür ederim, Kate. Bu şimdiye kadarki en düzgün armağan. Olağanüstü bir tecrübeydi.
Senaryoyu okudum çabucak müzik yazdım
◊ Tyson Ritter, sinemada Tyler isimli rock starı canlandırdınız. Oyunculuk sizin için nasıl bir tecrübe oldu?
– Tyson Ritter: Senaryoyu 30 dakikada okudum ve çabucak akabinde şarkıyı yazdım. Çabucak ilham aldım ve karakterin müzisyen olduğunu gördüm. Bu benim geçmişim. Kendini ve hayatını bağımlılıklarına kaptıran birçok insan tanıdım. Hayatımda sevdiğim bir sürü insanı anmaktan heyecan duyduğum bir rol oldu.
Çünkü Tyler güzel olsun ya da olmasın ancak bir insan… Ve bağımlıların bağımlılıklarında çok ileri gittiklerinde onları artık insan olarak görmediğimiz gerçeğini hissediyorum. Ona bir tıp omurga, bir çeşit ruh görünümü sağlamaya çalıştım.
Ben sinema züppesi değilim
◊ Sizi yıllar içinde pek çok sinemada izledik lakin bu seferki karakteriniz başkalarından büsbütün farklı…
– Kate Beckinsale: Kariyerimdeki deneyimlerime nazaran; evvel büyük aptal sinemalar yapıyorsun. Ve sonra epey küçük, bağımsız sinemalarda rol alıyorsun… Bu sinemada aile dinamikleri benim için çok enteresandı. Açıkçası, bölünmüş bir evlilik, bölünmüş bir ilgi var. Istırap var, yas var…
◊ Bu rol size nazaran ne mana söz ediyordu?
– Kate Beckinsale: Ben bir sinema züppesi değilim. Bu sinema ise hakikaten çok özeldi. Her türlü sineması yapmayı seviyorum. Tek tip olması gerektiğini düşünmüyorum.Ne vakit bir sinema yapsam, bir ayrılış üzere geliyor zira bir yıl boyunca memnun bir formda konutta kalabiliyorum. Ve böylelikle, “Aman İlahım, artık dışarı çıkıp insanların önünde olmalıyım ve artık kedilerle haşır neşir olmamalıyım” üzere hissediyorum.