‘Ertuğrul Özkök: Türkiye’nin yerli ve milli Gatsby’si’

Üniversal gazetesi müellifi, akademisyen Ceren Sözeri, Erdoğan’ın “Türkiye Yüzyılı” programının medya tertibine ait izlenimlerini aktardığı köşesinde, davet edildiği halde katılamayan ve bundan ötürü üzgün olan tek ismin Ertuğrul Özkök olduğunu yazdı. Özkök’ü “Muhteşem Gatsby”ye benzeten Sözeri, onun her gün eşine hitaben yazdığı mektupların adresine ait şu değerlendirmeyi yaptı: “Muhalefete muhalefet, iktidara ihtişam vaat ediyor: ‘Make Turkey Great Again’*”

Ceren Sözeri’nin “Yerli ve ulusal ‘Muhteşem Gatsby’” başlıklı yazısının ilgili kısmı şöyle:

“Böyle tarihi bir fırsatı neden kaçırmış diye sorarsanız, onu bir diğer mektubunda açıklıyor (yine T24’ten; niçin açık açık köşe müellifi değil anlamıyorum), Amerikan Türk Derneği’nin New York Plaza Otel’de düzenlendiği yıllık klâsik balosuna katıldığı için yetişememiş. Ancak ne balo! Bir kez yer, Baz Luchrmann’ın ‘Great Gatsby’ romanından yaptığı sinemanın en hoş sahnelerinden birinin çekildiği otel. Türkiye’nin Birleşmiş Milletler nezdindeki daimi temsilcisi Feridun Sinirlioğlu ve New York’taki Başkonsolosu Reyhan Özgür smokin giymişler (geçen sene Washington Temsilcisi Murat Mercan giymemiş). AKP’nin sembollere bu kadar takık olması rahatsız ediyor Özkök’ü. ‘Black tie’ yazıyorsa giy kardeşim smokinini, ne var yani. Erdoğan, Cuma günkü konuşmasında ‘Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasını kendi statülerinin sembolü olarak gördükleri için oraya gelen halk çocuklarını küçümsüyorlardı’ dedi. Özkök bunlara takılmıyor. Yerelde öteki, New York’ta diğer. ‘Verin bana ana akımı kulturkampf [kültür savaşı] huzur içinde çözülsün’ diyor. Buraya kadar bildiğimiz Özkök.

Benim temel takıldığım, ‘Türkiye Türklerindir’ gazetesinin eski GYY’si, Demirtaş’ın ‘anlama kılavuzunu’ anlayabilir mi?’ başlıklı yazısı (artık kaynağı sormayın). Selahattin Demirtaş’ın ‘Yeni başlayanlar için: Kürt sorunu nedir?’ yazısına yanıt yazmış. Yanıtını (yine Harika Gatsby’nin çekildiği otelde), yazmadan evvel Demirtaş’ın yazısını iki defa okumuş. Yer belirleyicidir, Demirtaş cezaevinden yazıyor mesela… Şöyle demiş: ‘Testteki bütün sorulara hakikat yanıt verdim. Yani Kürt sorunu nedir biliyormuşum. Mesela ‘Ez ji de her dikim’ cümlesinin manasını, ‘I love you’ ve ‘Je t’anime’den çok sonra öğrensem de biliyorum’ (Bu ortada Demirtaş je vous aime yazmıştı, Özkök düzeltme gereği hissetmiş, yeni başlayanlar için Özkök’ten A1 Fransızca).

Özkök, hakkını yemeyelim birinci kere bir itirafta bulunup Hürriyet’in ‘Türkiye Türklerindir’ sloganını benimsemediğini söylüyor, fakat bugün söylüyor. 20 yıllık genel yayın direktörlüğünde, ki bu slogan Sedat Simavi vaktinde konmuştu, ‘ben yanlışsız bulmuyorum ancak işveren ya da devlet dinlemiyor’ dediğini duymadık. Diyor ki, ‘Tahminim şu; bugün geldiğimiz noktada ne Hürriyet’in bugünkü sahiplerinin, ne genel yayın direktörünün o iki kelimeyi oradan çıkarması mümkün…’ Haydi canım! Konjonktür değişsin, bir günde kalkar; Anadolu Ajansı’nın Kandil’de basın toplantısına gittiğini gördük. Hürriyet de aslında eski Hürriyet değil. Ancak işte kilit nokta burası: Özkök, Tansu Hanım’a değil diğer yerlere yazıyor o mektupları, hem o logoyu kaldırtmayız diyor, hem de Ankara Arena’daki toplantıya gitsem oradan da bir Gatsby ihtişamı çıkarırdım, fırsat kaçtı diye hayıflandırıyor.

Ancak, ‘ez ji te hez dikim’ dediği, ya da romantize etmeyelim, Kürtçe konuştuğu için cezaevinde yatanların hesabını da asla kendisine kesmiyor. Andıç vakti genel yayın direktörü olmasa inanacağız. Haydi, o hususta özür diledi diyelim. Ahmet Kaya için ‘Vay Şerefsiz’ manşeti attı, o yüzden de özür diledi, özrün muhatapları kendisini affetmese de. 2009’da hala genel yayın direktörüyken ‘Cesur Türkler, yavuz Kürtler’ başlıklı yazısına şöyle başlıyor: ‘Abdullah Öcalan’a ‘Bebek katili’ sıfatını ben taktım.’ Birebir yıl devlete Öcalan’la görüşme talebinde bulunduğunu söylüyor. Bu yazıları o devir çok tanınan. ‘Birlikte yaşamak zorunda mıyız’ yazısına Hasan Bülent Kahraman (12 Temmuz 2010’da Sabah gazetesinde ‘O vakit ben o yazıyı tesadüf olarak görmem (zaten dünyada ve siyasette tesadüf yoktur). Görmediğim üzere ‘Öcalan birinci sefer kazandı’ derim’ diye karşılık veriyor (bugün deseler Şebnem Korur Fincancı ile birlikte cezaevinde olurlardı).

2019’da Kemal Öztürk’ün Youtube kanalında, MİT’in 1999’da Abdullah Öcalan’ın asılmaması için kendisinden yardım istediğini söylüyor. Ancak 2021’de T24’ten Hazal Özvarış’a ‘…yayın yönetmenliğimde ne MİT’ten kimse aradı beni, ne devlet fazla ciddiye aldı’ diyor. ‘İnsanlar ölmesin, çocuklar ölmesin, anneler ağlamasın’ diyen Ayşe Çelik’e ‘Şimdi ‘Beyaz Show’a, üç metrekare kalmış cümbüş kantonlarımıza da hendek kazmaya çalışıyor’ diye hiddetlenmişti. Bugün Kürtler de biraz demokratikleşsin istiyor. 2015’te ‘Bütün dünya medyasında, Musul’u kurtarmak için ordularının başında savaşan İranlı generallerle ve Kobani’yi baş kesen İslamcılardan kurtarmak için cepheye koşan Kürt bayan savaşçıların menkıbeleriyle dolu’ diye yazmıştı, 24 Ekim 2022’de ‘Kürt bayanına canlı bomba vazifesi veren bir PKK’ diye orta başlık atıyor. Yalnızca anahtar sözleri belirleyip kompozisyonu inşa ediyor. Kim önemsiyor? Tahminen hiç kimse. Ancak şu davete icabette tekleyenlerin (her ne kadar erkek, bunak editörlerden şikâyet ediyor üzere görünseler de) zihnini belirleyen Ertuğrul Özkök. Bugün Muppet Show’un ihtiyarları üzere ‘geçtin / kaldın’ diye dalgasını geçiyor. Muhalefete muhalefet, iktidara ihtişam vaat ediyor: ‘Make Turkey Great Again’*” (YAZININ TAMAMI)

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir