Ertuğrul Özkök, eşinin ismine gönderme yapan “Tansu’ya Mektuplar” başlığı altında yazdığı ve “newsletter” olarak paylaştığı yazılarında bugün, Rus ordusunun hazırladığı “Özel Harekât Mensupları İçin Toplumsal Rehberi”ne değindi. Özkök, bu rehbere nazaran Bayraktar SİHA’sını düşürmenin 30 bin 600 TL ödül getirdiğini yazdı.
Özkök’ün, “Gizli tarife, bir Türk SİHA düşürmenin mükafatı kaç bin TL?” başlıklı yazısı şöyle:
Bilinmeyen tarife, bir Türk SİHA düşürmenin mükafatı kaç bin TL?
Önceki hafta, 19 Temmuz’u 20 Temmuz’a bağlayan gece, Rusya -Ukrayna savaşında çok kıymetli bir gelişme yaşandı.
O gece Ukrayna topçusu, Dinyeper ırmağı üzerinde, 1.3 km uzunluğundaki “Antonovka” köprüsünü büyük ölçüde kullanılmaz hale getirdi.
Ukrayna topçusu sonraki gece 100 kilometre daha doğudaki Nova Kakhovka köprüsünü de uçurdu.
O gece Rus ordusu iki başka modüle bölündü
Bu iki harekât, Karadeniz’e yanlışsız gelişen Rus hücumunda bir dönüm noktasıydı.
Çünkü bu bölgede 30 bin Rus askeri bulunuyordu ve bunun yarısı Kherson, öteki yarısı ise Kryvyi Rih bölgesinde bulunuyordu.
İki köprü uçurulunca, Rus ordusunun iki kısmı ortasındaki münasebet kopmuştu.
Bunun manası da şuydu.
Rus ordusunun ileri harekâtı için gerekli lojistik yolu kesilmişti.
O geceyle ilgili değerli bir bilgi
O geceden bilgilerdeki şu detaylar kıymetliydi:
“Ukrayna ordusu Fransa’nın verdiği “Caser”, Almanların verdiği “Panzerhaubitze 2000” ve bilhassa de ABD’nin verdiği “Himar” ve M270’lerle” Rus ordusunun lojistik maksatlarını uzaktan vurmaya başlamıştı.
Ayrıca savaşın başında günde 200 askerini kaybeden Ukrayna günlük kayıplarını 30’a indirmeyi başarmıştı.
İki taraf her gün birbirine kaç top atışı yapabiliyor?
Köprülerin uçurulması savaşta iki tarafta yeni maksatlar için kritik bir andı.
O günlerde , Putin Odesa’yı almayı hedefliyordu.
Ukrayna’nın amacı ise Rusya’nın aldığı Kherson kentini geri almaktı.
Ve o gece Ukrayna kendi açısından çok değerli bir işi başarmıştı.
Rus ağır silahları ve mühimmat taşıyan kamyonları o köprüden geçemeyecekti.
Rus ordusu fiilen ikiye bölünmüştü.
Ama Rusya hâlâ günde 12 bin top atışı yapacak kabiliyete sahipken, Ukrayna’nın kapasitesi ise onun yarısı kadardı. Yani 6 bin.
Ancak bu atışlar teknolojik olarak daha gelişmiş silahlardan yapılıyordu.
Aynı gün gelen çok farklı bir toplumsal rehber
Aynı gün yani, 19 Temmuz Salı günü, Ukrayna ve Batılı istihbarat örgütlerine çok değişik bir istihbarat raporu ulaştı.
Raporda, Rus ordusunda savaşan insanlara yönelik çok enteresan bir evrak vardı.
Belgenin üzerinde şu yazılıydı:
“Özel Harekât Mensupları İçin Toplumsal Rehber…”
İlk bakışta her orduda görülen ve askerlerin kıtadaki hayatlarını ve bağlarını düzenleyen bir talimatname üzere görülüyordu.
Ancak bu evrak Rusya cephesinden gelen öteki istihbarat bilgileri ile birlikte değerlendirilince ortaya çok değerli bir “son rapor” çıktı.
Rehberin altından ödül tarifesi çıktı
Yayınlanan toplumsal rehberde bir tür “savaş ödül tarifesi” vardı ve bu ödül tarifesinin gerisinde yatan öteki bilgiler tahlil edilince Rus ordusunun durumu hakkında çok hayati birtakım bilgiler elde ediliyordu.
Rus Genelkurmay’ı, askere istekli yazılmasını ve cephede bulunan askerlerini teşvik etmek için resmen bir “ödül tarifesi yapmıştı…”
Burada birtakım işleri başaran askerlerde verilecek mükafatlar para ölçüsü ile tek tek açıklanıyordu.
Tarifede verilecek primler, rütbelere, harekâtın tehlikesine ve maksatlara nazaran ayrıntılanmış ve derecelenmişti.
Bu bilgileri o dokümandan motamot aktarıyorum…
En yüksek prim uçak ve helikopter düşürüne
(*) Bir helikopter yahut uçağı düşürmek 200-300 bin Ruble (4-5 bin Euro)
(*) Bir tankı vurup tahrip etmek: 200-300 bin Ruble (4-5 bin Euro)
(*) Bir düşman askerini safdışı etmek: 100 bin Ruble (1700 Euro)
Ve işte Bayraktar SİHA’sına düşürene verilecek ödül
Belgede bizi de ilgilendiren çok farklı bir ödül hususu var.
(*) Bir drone’nu (Yani İnsansız Hava Aracı) düşürmek 50 bin Ruble (1700 Euro.)
Anlayacağınız bir Bayraktar SİHA’sı vurmanın mükafatı 30 bin 600 TL ödül getiriyor Rus askerine…
(*) Bir top bataryasını imha etmek de 1700 Euro ödül getiriyor.
Bu tarife de Ukrayna’da kullanılan Bayraktar SİHA’larının ne kadar tesirli olduklarını gösteriyor.
Ayrıca Türk imali SİHA’ları düşürmekte çok da başarılı olamadıklarının bir delili sayılabilir.
Ödül tarifesinin tahlili ne diyor?
Bu tarife dikkatle incelenince şu ortaya çıkıyor.
Rus ordusunda önemli bir motivasyon sorunu var. Daha da değerlisi, güya vatanı için değil para için savaşan bir askeri yapı hissi veriyor.
Nitekim bu tarifenin öbür bir kısmında çok kıymetli bir sayı daha vardı.
Rus Genelkurmayı’nın, istekli askere yazılacaklara vereceği fiyat.
Peki bu istihbarat hakikat muydu?
Bu bilgiler Rus internet sitesinde de yayınlandı
Le Monde gazetesinde yer alan bir habere nazaran, bu bilgiler birebir gün “Perm36,6” adlı bir internet sitesine de sızdırılmıştı. Site ismini, Sovyetler Birliği periyodunda muhalif aydınların kapatıldığı Perm 36 isimli bir toplama kampından alıyordu.
Sitede yayınlanan rehbere nazaran, istekli yazılacak yeni askerlere önerilen para 3500 ile 9000 Euro ortasındaydı.
Orta kademe memurun bir ayda kazanacağı para
Bu sayı iki bakımdan çok ehemmiyet taşıyordu.
Birincisi askere istekli yazılan bireylere, aldıkları maaş dışında etkin bir harekâta katıldıkları takdirde, günde 8000 Ruble öneriliyordu. Bu da 120 Euro’ydu.
Moskova dışındaki bölgelerde yaşayan orta derecede bir memurun bir ayda aldığı para 196 ile 392 Euro ortasındaydı.
Bu durumda istekli olarak Dombass cephesine gidecek bir asker neredeyse bir günde onların bir ayda kazandığı paraya yakın kazanacaktı.
Ayrıca bu gönüllülere yaralandıkları takdirde kendilerine, öldükleri takdirde ailelerine kıymetli karlar da vaat ediliyordu.
Bu primler ve mükafatlar savaş başında ne kadardı?
Ancak Batılı istihbaratçıların asıl ilgisini çeken bilgi diğerdi.
19 Temmuz tarihli tarifede gönüllülere önerilen primler, savaşın başında gönüllülere verilen primlerin neredeyse 4 katı daha yüksekti.
İşte bu bilgiler tahlilciler tarafından öteki bilgilerle birleştirilince Rus ordusunun son durumu hakkında çok enteresan bir istihbarat değerlendirmesi ortaya çıktı.
Rus Ordusu’nun cephede savaşacak asker muhtaçlığı giderek büyüyordu ve asker bulmada zorlanıyordu.
Ordu savaşın başından bu yana çok sayıda askerini kaybetmişti.
Bu sayı Ukrayna’ya nazaran 39 bin, Rusya’ya nazaran 8 bindi.
Ama tarafsız ve sağlam kaynaklar bu kaybı 15 bin kişi olarak veriyordu. Rusya’nın ivedilikle binlerce yeni askere muhtaçlığı vardı.
Başkan Putin neden genel seferberlik ilan etmiyor?
Tabii bu durumda birinci akla gelen soru şu oluyor:
Putin genel seferberlik ilan ederek bu boşluğu dolduramaz mı?
Doldurabilir fakat o noktada kendisinin yaptığı bir tanımı geçersiz kılmalıydı.
Putin başından beri buna “Sınırlı özel harekât” diyordu. Yani savaş demiyordu.
Genel seferberlik ise savaş demekti.
Güçlü otoriter başkanların en büyük zaaflarından beridir. Verdikleri kelamdan dönmeyi zaaf olarak görürler ve böylelikle kendi kendilerinin esiri haline gelirler.
Rusya Federasyonu’nda 85 bölgeye özel talimat
Durum bu türlü olunca Rus Genelkurmayı şöyle bir formül buldu:
Rusya Federasyonu’nun 85 bölgesine şu gaye verildi: Her bölge en az bir istekli taburu sağlayacaktı. Her taburda 400 kişi olacağına nazaran bu yolla 35 bin yeni asker temin edilebilirdi.
Putin ayrıyeten bütün kurumlara bir de şu bildirisi verdi:
Rusya’daki her kurum bu istekli taburlarının oluşturulması için elinden geleni yapacaktı.
İşte bu buyrukla birlikte bütün bölgesel medya ve internet siteleri her gün gönderilen istekli taburları ile ilgili övgü dolu haberler yapmaya başladı.
Genelkurmay’ın 22 bin boş takım için verdiği ilanlar
Bu ortada gelin bir öteki enteresan istihbarat da iş ilanlarıydı.
Bu ilanlardan anlaşılacağına nazaran Rus ordusu ilanla çeşitli işler için 22 bin eleman arıyordu.
Aranan şahısların özellikleri de değişikti.
Bunlar kamyon sürücüsü, sıhhat elemanı, topçu üzere özel işlerdi.
Cezaevleri için özel kanun çıkıyor
Genelkurmayın bulduğu bir öteki tahlil de cezaevlerindeki mahkûmlardan gönüllüler bulmak oldu.
Formül de şuydu:
(*) 40 yaş altında savaşa istekli yazılmak isteyen mahkumlarla 3-6 aylık kontrat yapılacaktı.
(*) Bu mühlet içinde kendilerine aylık olarak 3-4 bin Euro karşılığına denk gelen Ruble ödenecekti.
(*) Ve 7 Temmuz günü Rus Parlamentosu’nun kabul ettiği bir kanunla, bu mahkûmların cezalarından üçte iki indirim yapılacaktı.
Yani savaştan dönebilirse, kalan cezanın üçte birini yatacak sonra denetimli bir özgürlükle hür bırakılacaktı.
En enteresan istihbarat: En fazla istekli nereden?
Ve son bir istihbarat: Belki de hepsinden farklı olanı…
Bütün bu yollarla bulunan gönüllüler daha çok nereden geliyor?
Çok düşük gelir kümelerinden ve Müslüman azınlıklardan…
Yani gerçek Ruslar istekli olma konusunda o kadar istekli değil…
Bu bilgiler de gösteriyor ki, savaş Rusya için hiç de kolay olmayacak. Bir harika güç olarak Rusya’nın en güvendiği yanı olan “ordusu” Ukrayna ile savaşta zorlanıyor…
Diktatörlere âlâ bir ders olabilir mi?
Böylece 21’inci yüzyılın yeni kanunlarından biri de yazılıyor.
Artık savaşlar en muhteşem güçler için de uygulanması zor kararlar haline geliyor.
Hele hele demokrasisi olmayan, bir tek adamın iki dudağının ucundan çıkacak kararlara mahkum halklar için çok ancak çok değerli bir gerçek bu…
Kim bilir tahminen de bu savaş muhteşem güçlere ve diktatörlere de âlâ bir ders olacak.
(*) NOT: Bu yazıdaki bütün bilgileri İLİŞKİN kaynaklarından aldım. Yani “Açık İstihbarat Teşkilatı…” Bu bilgileri Le Monde, Figaro, New York Times, Guardian gazeteleri, bazı internet siteleri ve İngilizce, Fransızca yayın yapan kimi televizyon haber kanallarından topladım. Senaryo bana aittir.