Kitap, Atilla Dorsay’ın müelliflik ömrü boyunca yaşadığı, kimilerinin neredeyse hengameye dönüştüğü en önemli tartışmaları anlatıyor. 70’lerden günümüze yaşadığı tartışmaları anlatan Dorsay, yapıtında Ertem Eğilmez’in kendisiyle ilgili kelamlarına de yer verdi.
KİTAPTA KİMLER YER ALDI
Aziz Nesin, Attilâ İlhan, Ertem Eğilmez, Vedat Türkali… Metin Erksan, Halit Refiğ üzere Ulusal Sinema ustaları… Ya da Yavuz Özkan, Yavuzer Çetinkaya üzere devrin gençleri… Ankaralı sinemacılar, Yeşilçam’ın tüm kurumları, hatta Onat Kutlar bile var… Ya da Atıf Yılmaz’ı bir bayan müellife karşı kahramanca savunmak!… Ayrıyeten Serdar Turgut’tan Savaş Ay’a, Emre Aköz’den Murat Birsel’e, hatta Ayşe Arman’a kadar bir dizi ünlü…
Renkli, esprili ve 1960’lı yıllardan 2000’lere kadar ışık tutan tartışmalar…
2000’li yıllardan sonrası da diğer bir kitaba mevzu olacak.
EĞİLMEZ’İN ‘YOL’ YORUMU
Ertem Eğilmez Yılmaz Güney’in ‘Yol’ sinemasına Cannes’da ödül verilmesini yıllar evvel eleştirilmişti.
Eğilmez, “Cannes Şenliğinde Missing ve Yol denen iki pisliğe birincilik mükafatı verdiler. Biri Şili’deki diktatörlüğü eleştiren bir sinema olduğu için; öbürü de aptal Yılmaz Güney’in salak Yol sineması. Güney’in lokum üzere Sürü sineması varken katiye de sağcı solcu değilken o sineması alıp baş tacı etseler ayaklarını öpeyim.” demiş ve Dorsay’a da reaksiyon göstermişti. Eğilmez reaksiyonuna “Ben her türlü sinema yaptım. Benim için sinemanın bildirisi değil, gayesine ulaşıp ulaşmadığı kıymetlidir. 1973’te ‘Oh olsun’ diye bir sinema yaptım. Atilla Dorsay denen P.. “sınıfsal kökenli bir güldürü” dedi. Sinematek’teki bir toplantıyı şöyle açtım “Dorsay’a teşekkür ederim. Lakin sınıfsal kökenli derken diyalektik ve Marksist açıdan sınıfsal köken kastediliyorsa, şiddetle reddederim. Zira Türkiye’de beyefendilerin kastettiği üzere sınıf yoktur.” diye devam etmişti.