Ercüment Akdeniz: Sosyalistlerin de Kürtlerin de oyları çantada keklik değil

Emek Partisi Genel Lideri Ercüment Akdeniz, partisinin 26’ncı kuruluş yıl dönümü münasebetiyle gazetecilerle bir ortaya geldi, ittifak çalışmalarından alandaki müşahedelerine, cumhurbaşkanı adayı tartışmalarından atacakları adımlara dair soruları yanıtladı.

Emek ve Özgürlük İttifakı’nın en geniş halk ittifakı tabanını şimdi oluşturmadığını, bu tarafta çalışmaların devam ettiğini, cumhurbaşkanı adayı konusunda Millet İttifakı’nın adımına nazaran kendi adaylarını çıkarma seçeneğinin masada olduğunu belirten Akdeniz, “Birinci tıpta, ikinci çeşitte Erdoğan’ı sevindirmeyecek, Erdoğan idaresine nefes aldırmayacak bir tavrın ortaya çıkmasını bekleriz. O hususta da net bir tavır alırız. Kamuoyunun tasa duymasına gerek yok” dedi.

‘7 HAZİRAN İLE 1 KASIM SEÇİMLERİ ORTASINDAKİ PERİYODA BENZERİ BİR SÜRECİN TEZGAHLANDIĞI GÖRÜLÜYOR’

Türkiye Komünist Partisi ve Sol Parti ile yaptıkları çalışmalarda yaşadıkları “küçük ayrışmayı” anlatan Emek Partisi Genel Lideri Akdeniz, Sosyalist Güç Birliği ile Emek ve Özgürlük İttifakı’nın diğer bir platform olarak bir ortaya gelebileceğini söyledi. Cumhurbaşkanı adayı bağlamında Millet İttifakı’ndan bir randevu durumunun kelam konusu olmadığını, Emek ve Özgürlük İttifakı’nın toplantılarında aday isminin konuşulmadığını belirten Akdeniz, ittifak olarak ocak ayında İstanbul’da büyük bir miting düzenleyeceklerini söyledi.

Emek Partisi Genel Lideri Ercüment Akdeniz’in iç siyasetten seçim sürecine, alanda atacakları adımlardan cumhurbaşkanı adayı tartışmalarına kadar farklı başlıklardaki açıklamaları şu formda sıralandı:

7 HAZİRAN İ İLE 1 KASIM SEÇİMLERİ ORTASINDAKİ PERİYODA EMSAL BİR SÜRECİN TEZGAHLANDIĞI GÖRÜLÜYOR: Konya’da hayvan katliamı üçüncü manzaraydı. Kentin ve tabiatın içerisinde yaşanabilir bir hayat hayvanlar için de savunmamız gerekiyor. Bunlar hayvanat bahçeleri de dahil olmak üzere hayvanlar için hepsi birer hapishanedir. Bunların katiyetle değiştirilmesi gerekiyor. Bu vahşet görüntüsü beşere da uygulanabilecek vahşet görünümüdür. Adım adım oraya gidiyor. Toplumsal linç kültürüyle birleşmiş bir faşist kültür toplum kitleleri içerisinde yerleştiriliyor ve rutin hale getiriliyor. Erdoğan’ın kelamları. Dört yaşında çocuğun vefatından yola çıkarak yeniden kan siyaseti yaptı ve sandıkta çocuğun kanı üzerinden oy istedi. Bu da bu kan siyasetinin devam edeceğini gösteriyor. 7 Haziran seçimleri ile 1 Kasım seçimleri ortasındaki periyoda benzeri bir sürecin tezgahlandığı görülüyor. Elbette yalnızca seçim odaklı değil. Elbette Türkiye burjuvazisinin, kapitalizmin hesapları var Orta Doğu’da ve Kuzey Afrika’da ancak bu süreç bunu tabir ediyor.

KÜÇÜK BİR AYRIŞMA YAŞADIK: İki yıl evvel dokuzuncu kongremizi yapmıştık. Orada seçilmiştim. O kongremizin kararı şuydu; tek adam idaresine karşı ve sermaye egemenliğine karşı en geniş halk ittifakını kurmak. O tarafta iki yıldır çalışıyoruz, çabalıyoruz. Aylarca süren görüşme trafiklerimiz oldu. Türkiye Komünist Partisi ile Sol Parti ile çok düzgün toplantılar ve görüşmeler yaptık. Süreci belli bir noktaya getirdik lakin orada başka düştüğümüz nokta şuydu; Sosyalistlerin bir güç birliği ya da birliği halinde bu süreci göğüslemek. Bu da kendileri açısından, dost partiler açısından hürmetle karşılanabilecek bir tercih olur lakin bizim için bu yanlışsız değil. Biz sosyalist partiler bu sürecin motor gücü olabilir, sigortası olabilir, kendi özgünlüklerini iç toplantılarını kurabilirler, düzgün olur dedik. Lakin ne tek adamı göndermek için ne de yerine gelecek olan yeni bir halk idaresinin oluşması için bunun kâfi olmayacağını söyledik. Burada bir küçük ayrışma yaşadık.

BİZE NAZARAN EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI EN GENİŞ HALK İTTİFAKI YERİNİ ŞİMDİ OLUŞTURMUYOR: En azından ortak prensiplerde bir ortaya gelmek üzere çalışma yaptık. 16 Ocak’ta Emek Partisi olarak ittifak programı açıkladık. Hem unsurlar bazında görüş birliğine varan hem de bu işin genişletilmesine mani olmayacak çevrelerle Emek ve Özgürlük İttifakı’nı oluşturduk. Emek ve Özgürlük İttifakı da kuruluşunu 24 Eylül’de ilan etti. Bizim için bir kuruluş süreci bu. Tamamlanmış bir süreç değil, final değil. Bir yandan geniş halk toplantılarıyla bu işi halka indirmek fakat öte yandan da farklı politik güçlerle görüşmeler yaparak genişletmek. Bize nazaran en geniş halk ittifakı yerini şimdi oluşturmuyor Emek ve Özgürlük İttifakı. Daha çok çalışması lazım, bizim daha çok çalışmamız gerekiyor.

SOSYALİST GÜÇ BİRLİĞİ İLE EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI DA YAN YANA GELEREK DİĞER BİR PLATFORM ORTAYA KOYABİLİR: Daha evvel Emek Partisi olarak görüşürken bu sefer ittifak olarak TKP’den ve Sol Parti’den randevu istedik. İttifak olarak gidip görüştük. Şu opsiyonu da söyledik. Tek tek partiler seviyesinde de ittifak görüşebilir, Sosyalist Güç Birliği de kendi programını ilan ettiği için Sosyalist Güç Birliği ile Emek ve Özgürlük İttifakı da yan yana gelerek öbür bir platform ortaya koyabilir. Kendilerini fes etmeden. Kimse kimseye ilhak olmadan bunu da sağlayabilir dedik. Arkadaşlarımız bir kıymetlendirme içerisindeler. Nasıl bir sonuç çıkar bilemiyoruz. Ancak biz sonuna kadar bu davetleri yapmaya devam edeceğiz. Ben son bir yıldır Anadolu’nun çeşitli yerlerinde 45 vilayette halk toplantıları yaptım. A partisinden B partisinden, sol, demokratik ilerici, Kürt, Alevi vs.bütün çevrelerden gelen şey şuydu; beşerler “Birleşin birleşin” diyorlar. “Ya bizimkileri ikna edin” diyorlar. Çok güçlü bir basınç, eğilim var. Bunu sağlamak üzere çalışmalara devam edeceğiz. Sosyalist Güç Birliği ve daha evvel ittifakta yer alıp daha sonra ayrılan Halkevleri, ayrıca yapılar açısından da son derece dostça bir hukukumuz var. Basın önünde polemiğe girmemeye, ayrılıkları derinleştirmemeyi, kapıları açık tutmayı karşılıklı olarak da müzakere etmiş durumdayız. Kimi hareket ve şovlarda yan yana geleceğiz.

EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI’NDAN İSTANBUL’DA BÜYÜK MİTİNG: Emek ve Özgürlük İttifakı’nın yol haritası bakımından yakın planda şöyle bir çalışma olacak. 3 Aralık’ta İzmir’de büyük bir halk buluşması olacak. Halkın temsilcileri dinlenecek. 4 Aralık’ta İstanbul’da bir emek buluşması olacak. 11 Aralık’ta Adana’da halk toplantısı olacak. Akabinde Van var. Ocak ayı itibariyle büyük İstanbul mitingi var. İstanbul mitingi de iktisat ve özgürlükler ve savaş gündemini içine alan bir miting olacak. Bu çember ağını fakat bu türlü yıkabiliriz.

SURİYE’DE TÜRKİYE’NİN OLMAMASI GEREKİYOR: Suriye ve Taksim saldırısı problemindeki bizim yaklaşımımız şudur; şöyle bir benzetme yanlış olmaz. Sineklerle uğraştırıp bataklığı konuşmamamızı istiyorlar. Son terör akınında da bunu şiddetle kınadığımızı söz ettik. Suriye en büyük bataklıktır. Libya bir öbür bataklıktır. Azerbaycan- Ermenistan tansiyonunda Türkiye’nin taraf olması savaş bataklığına atılan bir öbür adımdır. NATO bağları bağlamında Ukrayna’da atılan birtakım adımları da son derece tehlikeli görüyoruz. Bu bataklıkta Türkiye’nin ne işi var? “Bölgede barış ülkede demokrasi.” Ana mottomuz bu bizim. Bölgede barışın olması için askeri bütün güçlerin Türkiye’ye çekilmesi gerekiyor. Emperyalistlerin şahsen dahili olduğu Suriye’de Türkiye’nin olmaması gerekiyor. NATO’dan çıkılması emperyalistlerin bölgeden çekilmesi gerekiyor.

KÜRT SORUNU: Bir öbür sorun Kürt sorunu. Kürt meselesinin yalnızca Türkiye’ye has bir iç sorun olmadığı, bunun tıpkı vakitte Irak’ta, İran olaylarında, Rojava’da, Suriye’de, geniş olarak bir bölge sorunu olduğu çok net bir biçimde kendisini gösterdi. Bölge barışı ve emperyalistlerin bölgeden çekildiği, halkların kendi mukadderatına özgürce karar verebildiği bir barış siyasetine dönülmesi gerekiyor. Bunun savunulması gerekiyor. Kürt sorunun demokratik tahlili nedir? Talepleri ne ise onlardır. Anadil başta olmak üzere. Kürtler haklarıyla birlikte vardır. Haklarını kaldırdığınızda onlara Kürt demenizin bir manası kalmıyor. Eşit yurttaşlık temelinde bir ortada hayat, demokratik anayasa, halk egemenliğine dayalı yeni bir Türkiye ve kurucu bir Meclis’le yeni bir geçiş süreci sağlanabilir.

MASAMIZDA AKSİ BİR DURUM OLURSA KENDİ ADAYIMIZI ÇIKARTMA TAVRI DA GELİŞEBİLİR: Seçim stratejisine dair bir şeyimiz olmadı. 14-15 Aralık’ta bir genel idare konseyi yapacağız. Ondan sonra seçim gündemli bir toplantı var önümüzde. Zira şimdi seçim takvimi açıklanmış değil. Millet İttifakı da bir aday belirlemiş değil. Tek adam idaresinin geriletilmesi, gönderilmesi için yalnızca bizde değil, Sosyalist Güç Birliği’nde, Emek ve Özgürlük İttifakı’nda bir olgunluğun olduğunu düşünüyorum. Münasebetiyle burada adım bizden çok iki ters blok, Cumhur İttifakı ile Millet İttifakı ortasında nasıl bir denklem çıkacak onun şekillenmesi gerekiyor. Taktir ederseniz ki Millet İttifakı içerisindeki birtakım partilerden açıklamalar geldi. O da baştan bloğun bileşeni önderlerin imzası olmadan adım atamaz diye. Artık o mukavele ne olacak? Nasıl bir mukavele olacak? Tek adamı lağveden mi koruyan mı bir süreç olacak? Ona nazaran bir tavır alırız. Bizim de masamızda aksi bir durum olursa kendi adayımızı çıkartma tavrı da gelişebilir. Birinci tıpta, ikinci çeşitte Erdoğan’ı sevindirmeyecek, Erdoğan idaresine nefes aldırmayacak bir tavrın ortaya çıkmasını bekleriz. O hususta da net bir tavır alırız. Kamuoyunun korku duymasına gerek yok.

EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI’NIN DURUMU NEDİR?: Biz Emek ve Özgürlük İttifakı’nın içinde bir uyum heyeti oluşturduk. Heyetler işliyor, 15 günlük periyodik toplantılar yapıyorlar. Biz yerellerde olabildiğince öteki güçlerle hareket edilmesi gerektiğini savunuyoruz. “Emek ve Özgürlük İttifakı her yerde kendi kurumsallaşmasını örgütlüyor ve işi bitirmiş.” Bu itici bir yaklaşım. O denli değil. Yerellerde TKP’yle de Sol Parti’yle de bütün yapıları katarak sendikalarla da işler yapma çabasındayız. Partiler kendi özgünlüklerini koruyabilmeliler. Biz bir parti kurmuyoruz, her partinin kendi programı var. İttifakta birlik harekette birlik propaganda da hürlük diyoruz. Her parti kendi çalışmasını ayrıyeten yapacak. Bu seçime evrildiğinde ne olur? İttifak bu hususta hemfikir. Seçim denklemi, seçim birliği ve seçimin bildirgesi farklı olur. Çok daha geniş bir yelpaze, daha taban bir müşterekte birleşmiş bir metinle çıkmamız mümkün olabilir. Görüşme trafiği devam ediyor. İttifaka katılmak isteyen politik kümeler da var.

EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI SEÇİM SONRASI NASIL DEVAM EDECEK?: Kurarken biz bu bir seçim ittifakı değil dedik. Hasebiyle seçim öncesini, seçim sürecinin kendisi uğraş alanı ve çok güç olacak. Seçim sonrasını içine alan bir süreç. Türkiye’nin özgürleşmesi bakımından bunun genişlemesi gerekiyor. Yalnızca parti olarak göğüslemeyi halk açısından hakikat bulmayız. Seçimden sonra nasıl bir Türkiye görünümü olacak? Kaç seçim göreceğiz? Çok türbülanslı bir süreç olacak. Birebir vakitte provakatif bir süreç olacağını düşününce aslında güç birliğine, yan yana durmaya çok muhtaçlık olacak. O açıdan daha uzun vadeli bakıyoruz.

TKP VE SOL PARTİ’NİN ARZULADIKLARI ‘SOL SOSYALİST PROGRAM’ MI YOKSA ‘SOL SOSYALİST PARTİLER BİR ORTAYA GELSİN HDP İŞİN DIŞINDA KALSIN’ MIYDI?: Sosyalist Güç Birliği’nin ilanına bakınca arkadaşlarımız bir metin yayınladılar. Beş unsurluk bir metin dizisi var. Bunların kendisi toplamda sosyalist bir programı ya da sosyalist talepleri tabir etmiyor. Kapitalizm şartlarında savunulabilecek talepler. Bizim de altına imza atabileceğimiz talepler. Bir aksilik yok. Emek ve Özgürlük İttifakı olarak deklarasyonumuzu yayınladığımızda sosyalist bir program değil yani. Birden fazla bakıldığında burjuva demokratik talepler. Türkiye’de maalesef bu türlü bir garabet içerisindeyiz. Sosyalistlerin bize nazaran bugün ortak bir parti kurma gündemi yok. Bize nazaran bu türlü bir gereksinim yok. İdeolojik ayrılıklar var. Dünyada ideolojik yeni dalgalanma, emekçi hareketinde canlanmayla tahminen canlanacak bir bahis olabilir. Bugün sorun yan yana gelmektir. Sosyalist Güç Birliği’nin o metinde tabir ettiği şey halk bölümlerinin yan yana geleceği talepler. Burada sorun tabir de edildi. HDP ve CHP gölgesinde siyaset yapmamak. Özne olmak. Sanırım bu türlü bir yaklaşım var. Biz onun çok hakikat olmadığını söz ettik. Sosyalisteler kendine güvenmeli, kimle ittifak yaparsa yapsın. Kimse sosyalistleri domine edemez. Kürt sorunu, demokrasi özgürlükler sorunu üzere travmatik meseleler yaşarken Türkiye, yalnızca sınıf uğraşının ekonomik alanına indirgenmiş bir şey de sosyalistlerin birliğini söz etmez. Sosyalistlerin demokrasi gayreti karşısında da misyonları var. Bunları tabir ettik. Orada sosyalist bir program tartışması bildiğim kadarıyla yok. HDP ve CHP dışında bir güç merkezi oluşturma uğraşı var. Arkadaşlar “Bu bir seçim ittifakı değildir” diyor. TKP’den görüşmelerde okuduğumuz açıklamalar, zati milletvekili adaylarını belirliyor. TKP olarak Sosyalist Güç Birliği dışında seçim çalışması var. Hakkıdır da. Sol Parti’den şu tıp demeçler geldi. Seçim olunca seçim ittifakını farklı kıymetlendiririz. Bu o değil. Hasebiyle seçim gündeme geldiğinde Sol Parti’nin geniş bir cephe düşünmesi mümkün. Sosyalist Güç Birliği bir cumhurbaşkanı adayı çıkarabilir mi? Bilemiyorum, olabilir. Temel fark; HDP ve CHP gölgesinden kurtulmuş siyasetin inşası. Sosyalistler bir özne olarak kendi siyasetini inşa etmek istiyorlarsa ittifak içerisinde bunu yapabilirler, bu mevzuda korkmamak gerektiğini düşünüyoruz.

MİLLET İTTİFAKI’NA ADAY KONUSUNDA GÖRÜŞLERİNİZİ AKTARACAĞINI BİR KANAL VAR MI?: Millet İttifakı’nı bir kenara bırakalım. Türkiye bu kadar karanlık bir süreçte, Türkiye’nin bahtını belirleyecek 2023 seçimlerine girerken Millet İttifakı diye bir çatı değil de CHP’den başlayarak, CHP’nin sol sosyalist, ilerici partilere gelmesi gerekirdi. HDP de dahil. Evvel kendi cephesini kurarak. Bu olmadığında ne oluyor? 200 bin çalışanın grevini yasaklamış bir Ali Babacan var. Bakanlar konseyi kararında imzası var. Gar Katliamı’nda olduğu üzere, “Bir konuşursam milletin önüne çıkamazlar” diyerek bilgi saklayan, kara kutu pozisyonundaki Davutoğlu var. Biz nasıl gideceğiz buraya? Nasıl görüşeceğiz? Sosyalistlerin de Kürtlerin de devrimcilerin de Alevilerin de halkın da oyları çantada keklik değil. Bu böyledir diye kesinlikle Millet İttifakı’nın çıkaracağı adaya oy veririz diye bir durum kelam konusu değil. Biz gitmeyiz. Ancak bu türlü bir süreçte Millet İttifakı’ndan ya da CHP’den görüşme kanalı olursa elbette görüşürüz. Kanılarımızı tabir edebiliriz.

MİLLET İTTİFAKI’NIN ADAYINI BELİRLEMESİNDE TEKLİFİNİZ VAR MI?: Millet İttifakı masada belirliyor. Bir kontratla belirlenecek. Millet İttifakı’nın dışına çıkmadıkça bu bir krizli durum olur bizim açımızdan. Bu kanal nasıl açılır? Çeşitli trafikler o bahiste konuşabilirler. CHP’de de pahalı dostlarımız var bunları tabir ederiz, görüşürüz. Fakat bizim direkt Millet İttifakı’na randevu şeyimiz olmaz.

EMEK VE ÖZGÜRLÜK İTTİFAKI CUMHURBAŞKANI ADAYI İSİMLERİNİ KONUŞMAYA BAŞLADI MI?: Emek ve Özgürlük İttifakı’nın toplantısına hiçbir isim gelmedi. Tek bir bahis var. Seçim güvenliği. Elbette konuşuluyordur, spekülasyonlar vardır fakat bunların biraz kurumsal olarak tabir edilmesi gerekir. Şayet bir toplantıda konuşmamışsanız, çerçeveyi çizmemişseniz, görüş oluşturmamışsanız öteki spekülasyonlara kapı açar.

CUMHURBAŞKANI ADAYININ BİR PROFİLİ VAR MI?: Bütün toplumu kesecek bir isimin olması lazım. Parti ismi olmasına gerek yok. En azından “evet bu ortaya çıkan taban kontrat cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine son verecek bir garanti gösteriyor, toplumun kesitlerini incitmeyecek bir kucaklayıcılık gösterecek” denildiğinde ve bu programa uygun bir aday olduğunda biz hiçbir halde ona mahzur olmayız.

ÇALIŞMA YAPTIĞINIZ YERLERDE 2023 SEÇİMLERİ İÇİN FARKLILAŞMA, DEĞİŞİM GÖRÜYOR MUSUNUZ?: Hudut ötesi harekat, Taksim’de bomba patladı. Bir yandan da EYT, 3600 ek gösterge, toplu kont projeleri. Burada bir değişime yol açar mı? Fabrika ve sanayi bölgelerinden gelen şey o istikamette değil. “Ne olursa olsun bu memleket düzelmez” daha baskın. Elbette biraz daha toparladı, bunun da bir karşılığı var fakat temel sorun şu; alternatif yok. Alternatif olarak da şu an görünen şey Millet İttifakı. Orayı da bir çıkış yolu olarak görmüyorlar. Halkın, işçilerin özne olacağı bir siyaset anlayışına gereksinim var. Onun sancısını yaşıyoruz. Kendisi bir fiil siyasetin içerisinde değil. Emekçiler de şuraya sıkıştırıldı; dört yılda bir sandık gelecek ve oy vereceksin. Her seçim periyodu yaklaştığında sendikalar hareketlenirdi, artık bu türlü bir görünüm yok orayı kapatmış durumdalar. Emekçi kendi talebini meydanlara vuran bir alan göremedikçe siyasal izdüşümünü farklı bir alanda yakalayamıyor. O vakit dönüyor berbatın en güzelini seçmeye bakıyor. Bu tartışmaları biz görünür hale getirmeye çalışıyoruz. Önümüzde uzun bir müddet var. Geçen yıl ocak ayına girdiğimizde 120 fabrika ve iş yerinde fiili hareketler gördük. Bunların birden fazla sendikaların bile örgütlü olmadığı yerlerdi. Taban fiyatlar belirlenecek, bunun gazı ne kadar sürecek? Belirlendikten sonra büyük oranda işten atmalar kelam konusu. Toplu kontrat yapan çalışanlar neler isteyecek? Burada bir toplumsal hareketlenme olabilir. Orada lakin kendilerini bulabilirler. Biz bu kanalı açmaya çalışıyoruz. Millet İttifakı bile bir güç yaratabilmiş değil. Biz halkı meydanlara sokaklara indireceğiz. Fabrika ve sanayi havzalarında büyük toplantılar yapacağız. Bir irade ortaya çıkartmaya çalışacağız. Bunu başarırsak siyasal gidişatın denklemi değişir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir