Geçen yılın sonlarında yürürlüğe sokulan ve dünyaya “Türk Modeli” diye sunulan sistem iktisat tarihinin en süratli çöken modeli oldu.
Sadece iktisat modeli değil, kurduğu siyasal İslam modeli de çöktü.
Çöken iktisat modelinden başlayalım.
Türk lirası en düşük bedeline indi, döviz tepe yaptı, enflasyon son 20 yılın doruğuna ulaştı. İç ve dış borçlar katlandı, bütçe yalnızca “faiz ödeme bütçesi”ne dönüşerek dondu. İşsizlik tavan yaptı, yoksulluk yaygınlaştı ve derinleşti. Orta sınıf ortadan kalktı. Toplum yalnızca zenginler ve yoksullar olarak iki kısma ayrıştı.
“Düşük faiz, yüksek kur” siyasetiyle iktisatta mucize yaratılacak, Türkiye ihracat patlaması yapacak, döviz cenneti olacak ve böylelikle hem enflasyon hem döviz düşecekti.
Model üç ayda çöktü. İktidar enflasyonun çok altında faiz belirleyince evvel dolar fırladı, akabinde da enflasyon rekor kırdı.
Bu model yürürlüğe konulduğunda faiz ve enflasyon eşit seviyedeydi; yüzde 19’lar civarında. Enflasyonla çaba edilmeden faiz düşürülünce dolar 12 liradan 18, 60 liraya fırladı, enflasyon da TÜİK’e nazaran yüzde 19’dan yüzde 86’ya, ENAG’a nazaran ise yüzde 170’e dayandı. Bu ay ise baz tesiriyle TÜİK enflasyonu yüzde 64, ENAG ise yüzde 137 olarak açıkladı.
Baz tesiriyle enflasyon oransal olarak sürat kesmiş görünse de fiyatların yükselmesi devam etti. Bu siyasetle devam da edecek.
Şimdi iktidar bu karneyi iktisatta “büyük başarı”, “enflasyonun boynunu kırdık” diye anlatıyor.
Sadece iktidar değil.
Emekçiden yanaymış üzere görünen fakat iktidarın koltuk değneği olan TÜRK-İŞ de emekçiyi kandırmaya çalışıyor.
Din adamları da dindarları kandırıp fakirliğe razı etmeye çalışıyor.
Bu iktidar periyodunun sonunda siyaset kandırma eforu üzerinden yürüyor.
İktidarın kurduğu siyasal İslam modeli de çöktü.
Örneğin, “Türkiye eskideki yasaklı Türkiye’ye dönmeyecek” deniliyor. Bu kelamlar söylenmeden birkaç gün evvel Ekrem İmamoğlu’na eften püften bir münasebetle siyasi yasak konuluyor. Daha evvel ise Meclis’ten sansür yasası çıkarılıyor, iktidara karşı gıkını çıkaran gözaltına alınıyor. Hiçbir protesto gösterisine, toplantıya, yürüyüşe müsaade verilmiyor. Kolluk kuvvetleri orantısız güç kullanarak her türlü hareketi yasaklıyor. Yalnızca şeriat isteyen sarıklı, cübbeli cihatçıların şov ve yürüyüşlerine müsaade veriliyor, onlar korunuyor.
İktidar bununla da yetinmiyor. Beğenmediği sanatkarların konserlerini iptal ediyor.
“Kadınlar AK Parti devrinde özgür oldu” diye gerçek dışı bir argüman ortaya atılıyor, tıpkı devirde bayanları koruyan İstanbul Sözleşmesi’nden tarikatlar istiyor diye bir gecede çıkılıyor.
Şimdi bu iktidarın yasakları kaldırdığına, özgür bir Türkiye yarattığına nasıl inanacaksınız?
AK Parti iktidara gelirken kuracakları modelle yolsuzlukla çaba edeceğini söyledi.
Oysa yolsuzluk ve rüşvet tezleri da ayyuka çıkmış durumda.
AK Partili ve iktidar yandaşları hakkında ortaya atılan evraklı rüşvet tezleri bile soruşturulmadı. Çabucak yayın yasağı getirildi. Birçok için soruşturma bile yapılmadı. Mecburen açılan soruşturmalar da “Soruşturmaya gerek yok” diye kapatıldı. İktidara bulaşan her türlü yolsuzluk ve rüşvet savları sümenaltı edildi.
En sıcak ve en çarpıcı örneği Sedat Peker’in Taşkesenlioğlu ailesi hakkında güdeme getirdiği rüşvet tezleri. Bir iş bayanı tarafından da bu bahiste yazışmalar kamuoyuna yansıtıldı. Zehra Taşkesenlioğlu AK Parti milletvekili olmasına rağmen bu savlarla ilgili ne AK Parti idaresinden ne Meclis Başkanı’ndan tek bir kelam gelmedi.
Konunun üstü kapatıldı, uyumaya bırakıldı.
Böyle birçok örnek var.
İşin makûs tarafı iktidarın Türk iktisat ve siyasal İslam’a dayalı modeli çökerken, demokratik, laik, toplumsal hukuk devleti de birlikte çöküyor.