Emrah Eren: ‘Taxim’, bu toprakların gerçeklerinden bağımsız yürümedi

DUVAR- Baba Sahne’nin, Álex de la Iglesia’nın yönettiği “El Bar” sinemasından uyarlanan oyunu “Taxim”, prömiyerini geçen şubat ayında yaptı. Oyunda, Şevket Çoruh, Ozan İnanç, Ömür Arpacı, Seçkin Özdemir, Nergis Çorakçı ve Mert Asutay üzere isimler seyirci karşısına çıkıyor.

Yönetmenliğini Emrah Eren’in üstlendiği kara güldürü “Taxim”, sistemin baskıcı sistemi ile şahsî bencilliklerin ve önceliklerin kesiştiği noktaya odaklanıyor. Seyirciye “Herkes yaşamayı hak eder mi?”, “Yaşama hakkı taksim edilebilir mi?” üzere soruları düşündüren oyunu direktör Emrah Eren ile konuştuk.

‘ŞEVKET ÇORUH, YETERLİ ÖYKÜNÜN KOKUSUNU ALMADA USTADIR’

“Taxim” oyununu sahnelemeye nasıl karar verdiniz?

2017 yılında “Bir Baba Hamlet”in provaları sırasında oyunun özgünü olan “El Bar” isimli sineması izlememizle başladı süreç. Yeterli kıssanın kokusunu almada ustadır Şevket Çoruh. Birinci izlediği andan beri bu sineması tiyatroya uyarlamanın hayalini kuruyordu. Sahneleme kararını 2017’de verdik fakat oyuna başlamamız beş yılımızı aldı.

Filmi uyarlarken nelere dikkat ettiniz, öncelikleriniz nelerdi?

Uyarlamada en büyük sorun üç yerde geçen sineması iki yerde toparlayıp çözebilmekti. Sinemada üçüncü yer olan kanalizasyon da vardır. Aslında tabanın tabanına batmış karakterleri bir de kanalizasyonda görmek istemedik açıkçası. Ayrıyeten tiyatro şartlarında üçüncü yeri realize etmek hem güç ve masraflı olacaktı hem de süreyi ve kıssayı ağırlaştıracaktı.

Uyarlama sürecine neredeyse tüm takımın katkısı oldu. Caner Güler’in temelini attığı metin, dramaturg Irmak Bahçeci tarafından elden geçirildi, sonrasında Ozan İnanç kalemi ele aldı, Deniz Tekin ile birlikte uyarlamayı coşturdu. Okuma provası sürecinde de oyuncularla birlikte metni yine yoğurduk. Sonrasında baktık ki çok kişinin eli değmiş metne, uyarlamayı ferdî kimliklere değil Baba Sahne’nin kurumsal kimliğine adresledik.

Filmdeki kumarbaz bayan karakteri bizim uyarlamamızda bir trans birey. Sinemada iki başka karakter olarak gördüğümüz Andres ve Sergio, bizim oyunda emekli bir polis. Sinemanın meczubu Israel dinî aforizmalarla bezeliyken, oyunumuzun adalet ararken aklını yitirmiş Ermiş’i hepimize ayna tutuyor. Özetle uyarlama süreci bu toprakların gerçeklerinden bağımsız yürümedi diyebilirim.

Oyuncu takımındaki isimler nasıl belirlendi?

Şevket Çoruh, Ozan İtimat ve Ömür Arpacı aslında Baba Sahne ailesinden. Ne keyifli bize ki Seçkin, Mert, Nergis Abla ve Hayal ile ailemiz genişledi. Uzun ve kılı kırk yaran bir kast sürecinden geçti oyun. Âlâ ki de o denli olmuş.

“Taxim” oyununun direktörü Emrah Eren.

‘YAŞAMAK MI ÖLMEK Mİ?’

Oyun, kimliği bilinmeyen bir keskin nişancının yarattığı kaos sonrasında yaşanan bir dizi olayı husus ediniyor. İnsan baskı altında kalınca yırtıcılaşıyor mu yoksa bunu yalnızca bir hayatta kalma dürtüsü biçiminde mi yorumlamak gerekir?

Yaşamak mı, ölmek mi? Uygar olmak mı, vahşileşmek mi? Koşullar değiştiğinde bu sorulara verilecek aklıselim cevaplar değişiyor mu? Oyunun seyirciyi baş başa bıraktığı en büyük soru bu sanırım. “Ben tıpkı durumda kalsaydım, nasıl davranırdım?” Bu sorunun karşılığı bireye özel. O yüzden bu soruya verilecek cevabı bu röportajın okurlarına ve seyirciye bırakıyorum.

Bardaki insanlara baktığımızda çabucak hepsinin bir temsiliyet içerdiğini söyleyebiliriz. Bu temsiliyetler de onların, münasebetiyle fikirlerin kaosa karşı olan tavırlarını yansıtıyor diyebilir miyiz?

O bara giren ve çıkamayan herkes, çabucak hemen her ülke nüfusunun bir panoraması üzere. Tedarikçi, paklık çalışanı, asker, polis, dükkân sahibi esnaf, öğretmen, trans birey, beyaz yakalı, garson, deli… Elbette her temsiliyet sahibi olanları kendi meşrebince pahalandırıyor.

‘O AN ORADA OLMAYA DEVAM EDECEĞİZ’

Tiyatroyla ilgilenen gençlere tavsiyeleriniz nelerdir?

Gerçekle bağını koparmayan, olan bitene anında refleks gösteren ve canlı performansla o an orada olmayı gerektiren bir sanat kısmı tiyatro. O an orada olmaya biz devam edeceğiz, arkadaşları da bekleriz.

Son vakitlerde neler yapıyorsunuz. Masanızda bizim içim için neler var?

İki oyunu iç içe çalışıyorum. Birincisi olan “Yıllar Sonra #tbt”, 5 Aralık’ta Kadıköy Boa Sahne’de prömiyer yaptı. Başkası ise yeni kurduğumuz tiyatromuz Tiyatro Hayali’nin birinci yapımı. Bu yılın Afife Ödülü’nü kucaklayan müellifimiz Ahmet Sami Özbudak’ın yazdığı bir aşk masalı, “Aşk Öykün Düşmüş”. 10 Aralık’ta Baba Sahne’de izleyiciyle buluştu, dönem uzunluğu devam edecek.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir