Ekonomik kriz kara lastiği de vurdu… 180-200 TL… Bekir Coşkun yaşasaydı köşesine taşırdı

Türkiye’de ekonomik kriz her geçen gün daha da hissediliyor.

‘Kara lastik’ olarak isimlendirdiği lastik ayakkabıların fiyatı bir sene içerisinde 20 liralardan 180-200 liralara dayandı.

Vanlı Zafer Keleş, “Eskiden, yani geçen sene bu ayakkabı 20 liraydı, şu an 180-200 TL olmuş. Millet resmen soyuluyor. Bizim halimiz ne olacak? Çiftçiliği öldürmüşler aslında, biz de artık ne yapacağımızı bilemiyoruz. Mecbur kalırsak artık çalacağız. Ne yapalım, çalmak zorundayız” dedi. Ayakkabıcı Faruk Ertaş ise “Millet ayakkabı giyemez duruma gelmiş, lastik ayakkabı bile giyemiyorlar” diye konuştu.

Van’da vatandaşlar, bir ismi ‘cizlavit’, öbür ismi ‘kara lastik’ olarak bilinen ayakkabıyı bile alamaz duruma geldi. Fiyatı 20 liradan 180-200 lira bandına çıkan lastik ayakkabılardaki bu artışa vatandaşlar reaksiyon gösterdi.

“MECBUR KALIRSAK ÇALACAĞIZ”

Zafer Keleş, “Tuşba ilçesi Meydancık köyünde oturuyorum. Evvelden, yani geçen sene bu ayakkabı 20 liraydı, şu an 180-200 TL olmuş. Millet resmen soyuluyor. Bizim halimiz ne olacak? Çiftçiliği öldürmüşler aslında, biz de artık ne yapacağımızı bilemiyoruz. Mecbur kalırsak artık çalacağız. Ne yapalım, çalmak zorundayız. Nereden getireceğiz, gelirimiz yok, bir şey yok. Bu ayakkabıyı çobanlıkla hayvanları otlatırken giyiyorduk, onu da giyemez hale geldik” dedi.

“İNSANLAR LASTİK AYAKKABI BİLE GİYEMİYOR”

Ayakkabıcı Faruk Ertaş da “Eskiye göre işler âlâ gitmiyor. 30 liraya aldığımız şey, şu an 150 TL. Millet ayakkabı giyemez duruma gelmiş, lastik ayakkabı bile giyemiyorlar. Evvelden köylerden daha çok ilgi vardı. Köylerden beşerler gelirdi, daha çok ayakkabı götürürdü, ayakkabı götüremez durama geldiler. O denli bir hal aldı ki 30 TL’ye sattığımız ayakkabıyı 150’ye veriyoruz. Alım gücü azaldı” diye konuştu.

BEKİR COŞKUN NE YAZMIŞTI

18 Ekim 2020’de kaybettiğimiz gazeteci Bekir Coşkun çocukluğunda giydiği kara lastikler için şöyle bir yazı yazmıştı:

“Gazetedeki fotoğrafta görür görmez tanıdım…

O ayakkabıydı…

Aynen bıraktığım üzere, hiç değişmemiş…

Bu kadar vakit geçti, toprak yollar asfalt oldu değişti, otomobillerin formu kaç sefer değişti… Ceketlerin modası kim bilir kaç kere değişti… Telefonlar, trenler, kentler, radyolar değişti… Hiçbir şey eskisi üzere değil…

O aynı…

Siyah lastik ayakkabı…

“Cizlavet…”

Fabrikası, firması, markası yoktur… Bildiğimiz araba, traktör, kamyon lastikleri eritilerek Antep’in, Urfa’nın mağaralarında kalıplara dökülerek yapılır…

Görünce bir an ayaklarımda “cizlavetim” ile koşmaya başladım…

Benim ki sibopluydu…

İçinde hava olduğundan değil, kamyon lastiğinin sibobunu unutmuşlardı içinde…

Giydikten sonra bir müddet giyenden kamyon lastiği kokusu gelir…

Ayak, astarsız kara lastiğin içinde feryat figan, vakitle esasen kara lastik ayak kokusunu almıştır…

Çok geçmez yırtılır…

Burun kısmı yırtılmadıkça sorun değildir, yarısı ile gidersin… Bir teki yırtıldığında da sorun değil, teki yırtılmış birisini bulmak gerekir…

Ön tarafında bağcığı vardır…

Ama hiçbir vakit bağcık ipi ele gelmez… Zira kalıpçının zevkidir, kalıpta öylesine motif yapmıştır üzerine, bağcığı varmış üzere sanki…

Topuklarından geçirilmiş iple tekleri birbirine bağlarlar… Hem iki sağ alıp gitmesin adam… Hem de omuzuna attın mı biri önde, öbürü geride o denli gidersin…

Kutusu yoktur yani…

Hiç de olmadı…”

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir