Türkiye’de siyaset ve devlet ömründe “dürüstlük” denilince akla merhum Bülent Ecevit gelir.
Siyasete girdikten sonra malvarlığı azalan tahminen de tek örnektir.
Ecevit’in dürüstlüğü yalnızca mali bahislerde da değil siyaset ve idare anlayışında da temel prensipti.
“İnsanca, hakça bir düzen” derken samimiydi.
Başbakanlık yaptığı devirlerde koalisyonların verdiği imkan ve güç çerçevesinde bu prensibini de hayata geçirmeye çalışmıştı.
Örneklerinden biri Kamu Çalışanı Seçme Sınavı’dır. (KPSS)
Son başbakanlığında, 18.3.2002 tarih ve 2002/3975 sayılı Bakanlar Şurası Kararı’yla KPSS’yi uygulamaya soktu.
Ecevit’in maksadı kamuya işçi alınırken liyakatin temel alınması, torpil, kayırma, partizanlık yapılmaması, kimsenin hakkının yenilmemesiydi.
Kamu işçisi olmak isteyenlerin eşit şartlarda yarışlarının sağlanması, işçi alımının şeffaf ve adaletli biçimde gerçekleştirilmesiydi.
Kamuya işçi alımı için yapılan yazılı ve kelamlı imtihanlardaki rezalet Ecevit’in kemiklerini sızlatıyordur.
KPSS dahil Öğrence Seçme ve Yerleştirme Merkezi (ÖSYM) uyumunda yapılan bütün yazılı imtihanlarda sorular çalındı. Şaibe altında olmayan bir imtihan yok.
FETÖ İddianamesi’nde yer aldığı üzere, Barış Terkoğlu’nun Cumhuriyet’teki köşesinde belgeledi Polis Akademisi Çalıştayı’na sunulan polis raporunda da tüm imtihanlarda soruların çalındığı resmi kayıtlara geçmişti.
KPSS, ÖSS, ALES, Askeri Liseler, YDS üzere akla gelen bütün imtihanlar.
Bu imtihanlarda soruların verildiği kaç bin kişi kamu çalışanı oldu? Soru hırsızlığı nedeniyle kaç bin gencin hakkı gaspedildi? Bu memurlardan kaçı saptandı? Kaçının misyonuna son verildi? Kaçı kendini bugünlere kadar saklayarak yüksek askeri yahut sivil makamlara geldi? Kaçı halâ misyonda?
Bilmiyoruz.
Saptanıp kamudan çıkarılan askeri ve sivil memurların yerine kimler atandı? Bu atamalarda liyakat mi sadakat mi dikkate alındı? Bu atamalarda insan kaynakları nelerdi? Devlette FETÖ’nün yerini hangi tarikatlar doldurdu?
Bunları da bilmiyoruz.
Sınav sorularının verilmediği yüzbinlerce aday ortasından hakkıyla soruları gerçek yanıtlayıp imtihanı kazananların başına “mülakat”ta neler geldiğini ise biliyoruz.
Sınavı birincilikle kazansanız bile şayet iktidar yanlısı, tarikat mensubu değilseniz, bu iktidarın kurduğu vakıflardan referansınız yoksa, Atatürk’ü seven, laik, demokrat bir kimliğiniz varsa o mülakatı geçmeniz mümkün değil.
Mülakatta, sizi akla ziyan sorularla eliyorlar.
Ya imtihan sorularını çaldığı için ya partili olduğu için ya Atatürk zıddı siyasal İslamcı kimlik taşıdığı için ya iktidar vakıflarından referansı olduğu için ya türbanlı olduğu için çok daha düşük puan aldıkları halde öbürleri işe alınıyor.
Bu herkesin bildiği bir sır.
O kadar ki muhalefet partilerinin ortak vaatlerinin en kıymetlilerinden birini iktidara geldiklerinde mülakatı kaldırmak oluşturuyor.
Tabii bir de şu var.
Yandaş varlıklı etme ihaleleri, üç beş yerden maaş alma, iş takibi, komite, rüşvet işleri bir yana…
Soru çalma, partizanlık, insan kayırma, mülakatta hak gaspını yapanlar da ağzından “Allah korkusunu, dini, imanı, namazı, niyazı, vicdan”ı düşürmeyen iktidarın dindar adamları.