Dünya muharriri Osman Ulagay, “İngiltere ve Türkiye’de çakma model krizi” başlıklı yazısında Britanya Başbakanı Liz Truss‘ın en üst gelir kümesinde olanlardan alınacak vergiyi yüzde 45’ten yüzde 40’a düşürmeyi de içeren lakin bu hafta geri çekilen yasa tasarısına yöneltilen tenkitleri köşesine taşıdı. Ulagay, Truss hükûmetinin teklifini Türkiye Ekonomik Modeli’ne benzetti.
Ulagay, şunları yazdı:
“Türkiye’de çakma modellere sarılarak ekonomiyi yönetme modası Cumhurbaşkanlığı İdare Sistemi’ne geçildikten sonra yayıldı. Martin Wolf’un kendi ülkesinin başbakanı için yaptığı tarifi hatırlayacak olursak, çakma modellerin bir ülkede moda olması için ‘gerçeğin kendi isteklerine nazaran şekilleneceğine inanan bağnaz bir fanatiğin bu ülkenin başına geçmesi’ gerekiyordu.
Kendi inançlarına ve doğrularına inanmış birinin, benimsediği çakma modeli kabul ettirmek için yıllardır kabul gören, başarısı kanıtlanmış modelleri ise tu kaka ilan etmesi gerekiyor. Örneğin iktisadın kanseri olan enflasyonun tırmandığı ve faiz oranlarının dünya ekonomisindeki belirleyici rolünün öne çıktığı günümüzün dünyasında faizi lanetleyip çakma bir modele umut bağlayabilirsiniz. Faizsiz bir dünyada yaşamayı hayal edebilirsiniz.
Türkiye’yi yöneten anlayış 2017 yılından itibaren ülkeyi muvaffakiyete götürebilecek olan yolu terkedip farklı arayışlara yöneldiği için ülkemiz 2000’li yılların başlarında, AKP iktidarı periyodunda yakalamış olduğu dış kaynakla desteklenen enflasyonsuz büyüme fırsatını kullanamadı. Günü kurtarma ve kendisine yakın çevreyi destekleyerek oy tabanını genişletme eforu öne çıktı. Asya ülkeleri yabancı sermaye ve teknolojiyi çok düzgün kullanarak büyük atılım yaparken biz Avrupa ile yakınlaşma fırsatını da düzgün kullanamayıp cari açık üreten üretim yapımızı koruduk.
Bu modelin tıkandığı ortamda da kurtarıcı olarak evvel Çin modeli diye bir uydurma modele umut bağlandı. Sonucun ne olduğunu daima birlikte gördük. Bakanlığa geldiği günden bu yana tutmayan iddialar yapma rekorunu kıran Sayın Nebati’nin son günlerde söylem ettiği, ucu nöroekonomiye kadar uzanan model arayışını ciddiye alalarak yorum yapmanın ise hudut bozmaktan öbür bir işe yarayacağını hiç sanmıyorum. “
Yazının tamamı için