Okyanuslar, şu anda yaklaşık 39 bin gigaton karbondioksitin hapsedildiği gezegenimizin en kıymetli karbon yutaklarından biridir. Bu şu anda atmosferde dolaşan karbonun yaklaşık 50 kat fazlasıdır.
İklim krizi sıkıntımızı çözmek için okyanusların bu karbon yakalama ve depolama kabiliyetlerine güvenemeyiz, zira çok fazla karbondioksiti çok süratli üretiyoruz.
Dahası, yeni bir çalışma, derin okyanusun daha evvel düşünüldüğü kadar karbonu hiçbir yerde tutamadığını ortaya koydu. Araştırma, Küresel Biogeochemical Cycles’ta yayınlandı.
“DEPOLAMA ÖMRÜ VARSAYILDIĞINDAN ÇOK DAHA AZ”
Bilim adamları, suyun yüzeyine yakın yaşayan ve daha sonra deniz tabanına sürüklenen mikroskobik bitkiler tarafından emilen karbon döngüsüne baktılar.
Yeni parçacık izleme modellerine dayanarak, bu sürecin içinde daha fazla sızma olduğu ve daha evvelki iddialara nazaran uzun vadede daha az karbon tuttuğu ortaya çıktı.
Birleşik Krallık’taki Ulusal Oşinografi Merkezi’nden Okyanus Biyojeokimyasal Model Analisti Chelsey Baker, “Okyanus kıymetli bir karbon yutağıdır ve biyolojik karbonun battığı derinlik okyanusun ne kadar atmosferik karbondioksiti etkilediğini belirler. Bu çalışmada, derin okyanustaki karbon depolama ömrünün genel olarak varsayıldığından çok daha az olabileceğini gösteriyoruz” dedi.
“OKYANUSLAR ISINDIKÇA DAHA AZ KARBON DEPOLANACAK”
Şimdiye kadar, derin okyanusun deveran yollarının, bin metre (3.250 fit) derinliğe ulaşan yakalanan her bir karbon modülünü birkaç bin yıl boyunca dünyadan uzakta tutacağı düşünülüyordu.
Araştırmacılar tarafından kullanılan simülasyonlar, Kuzey Atlantik Okyanusu’nda bin metre (3.250 fit) derinliğe ulaşan karbonun sadece ortalama yüzde 66’sının bir yüzyıl yahut daha uzun mühlet depolanacağını ortaya koydu. İklim ve okyanus değiştikçe modellerin güncellenmesi gerekiyor.
Uzmanlar, gelecekte okyanusların ısındıkça daha fazla katmanlaşacağını, bunun da katmanlar ortasında daha az karışma ve tabana daha az karbon batması manasına geleceğini düşünüyor.