Deprem anında restorana sığındılar

Onikişubat ilçesi Maarif Mahallesi’nde bulunan restoranında kaydedilen imajlarda, avizelerin sallanması, masalarda bulunan tabak, bardak çatal üzere gereçlerin yere düşmesi görülüyor.

Mutfak kısmındaki çekilen imgelerde ise sarsıntıyla birlikte bardakların ve cam şişelerin yere düşerek kırılması yer alıyor.

Görüntülerde daha sonra konutlarını terk eden vatandaşların restorana sığınması, ısınmak için masa örtülerini üzerlerine örtmesi, masa ve sandalyelerde uyumaları bulunuyor.

“İNSANLAR İŞ YERİMİZE SIĞINDI”

İşletme sahibi Gökhan Özbağış, zelzele olduğu sırada arkadaşlarıyla birlikte bir otelin hamamında olduklarını, sarsıntıyla birlikte çabucak dışarı çıktıklarını ve üzerlerinde yalnızca peştamal olduğunu belirterek, “İlk an elektrikler kesilince, oradan birinin telefonuyla içeri girdik ve kıyafetlerimizi alıp çabucak çıktık. Saat 04.45 üzere işletmeye geldim ve çalışanlarımızın, işçilerimizin aileleri gelmeye başladı. Kapılarımızı açtık, dışarıda hava yağışlı beşerler iş yerimize sığındı. Yağmurda kalmışlar, birinci başta battaniye falan da yoktu. Masaların örtülerini üzerlerine örtüp ısınmaya çalıştılar.” dedi.

Ebrar Sitesi’nde anne ve babasını kaybetti

Restoranın olduğu alanda elektrikler gitmediği için ısıtıcıları ve klimaları çalıştırdıklarını ve insanların ısınmasını sağladıklarını anlatan Özbağış, şöyle devam etti:

“Telefon sınırları bir orta çekmeye başladı o sırada Ebrar Sitesi’nin yıkıldığını ve anne babamın enkazda kaldığını öğrendim. Gündüzleri gittik cenazelerimizi çıkarmaya çalıştık, sonrasında gelip burada insanlara yemek vermeye çalıştık. Birinci günü atlattıktan sonra konutlarına girebilenler oradan battaniye getirdi. Restoranımız etkin olarak çalışan bir yer olduğu için depomuzda her şey vardı. Birinci hafta oradan kullandık. İlerleyen günlerde toplumsal medyada paylaşımların yapılmasıyla yardımseverler tır ile materyaller gönderdiler.”

Özbağış, yaşanan sirkülasyonla birlikte 15 günlük müddette 750-800 kişiyi ağırladıklarını, insanlara yardımcı olmanın ve kapılarını açmanın acılarını bir nebze hafiflettiğini fakat anne babasını kaybetmesinin acısını unutmadığını lisana getirdi.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir