Beşiktaş’ın İngiliz yıldızı Dele Alli, hayatın bir deneyimleme ve daima olarak öğrenme seyahati olduğunu söylerken “Tüm zorlukları yaşadım ve yaptığım her şeyden ben keyif aldım ya da almadım. Sonucunu da ben yaşadım” dedi.
Beşiktaş’ın Everton’dan kiralık olarak takımına kattığı İngiliz futbolcu Dele Alli, Siyah-Beyazlılarla birlikte şampiyonluk yaşamak istediğini belirterek, “Beşiktaş taraftarlarındaki tutku, bana farklı hisler hissettiriyor ve karşılığını verebilmem ismine içimdeki dürtüyü uyandırıyor. Bu sevginin karşılığında vermek istediğim tek geri dönüş şampiyonluk!” dedi.
Beşiktaş Dergisi’nden Buse Parıltı Arslanoğlu’na konuşan 26 yaşındaki ünlü futbolcunun soru-cevap halindeki röportajı şu formda:
– Öncelikle biraz çocukluğunuzdan başlamak istiyoruz. Futbola olan ilginizin sokakta oynadığınız arkadaşlarınızdan farklı bir noktada olduğunu nasıl fark ettiniz?
“Etrafımdaki arkadaşlarımdan daima daha uygundum lakin gerçek bir fark olduğunu düşündüğümde on üç yaşımdaydım. Daha öncesinde daima cümbüşüne futbol oynardım lakin kendimle ilgili ya da futbolla ilgili daha düzgününü olabileceğimi ve olmak istediğimi o periyotlarda fark ettim. Sonrasında da biraz daha futbola eğilmem gerektiğini düşündüm zira başkalarından daha düzgün olduğumu artık görebiliyordum. Kararı vermemin akabinde aslında süreç de başlamış oldu benim adıma.”
– Sırf futbol mesleğiniz odaklı değil de hayatınızı düşünecek olursanız, “Dönüm noktam” dediğiniz bir an var mı?
“On bir yaşında, evlat edinildiğim vakitler benim için hayatımın dönüm noktasıydı. Net bir an söyleyemem tahminen lakin o süreç hayatımı baştan sona değiştirdi. Hala içimde o çocuksu hislerin olduğunu da söyleyebilirim. Natürel ki bir şeyler değişti, büyüdüm ancak o hislerin da bir yerde hâlâ benimle birlikte olduğunu farkındayım. Şu an 26 yaşındayım, hala farklı şeyler deneyimliyorum, deneyim ediyorum ve bunun bir sonu yok. Hayat bir deneyimleme seyahati. Lakin değişim olarak spesifik bir süreçse sorunuz; yanıtı, muhakkak evlat edinildiğim periyottu.”
– Pekala, şayet o dönüm noktası olmasaydı; bugün Dele kim olurdu, nerede olurdu? Futbol, kendisinden yoksun kalır mıydı; yoksa bir uyanış gerçekleşirdi ve tekrar de burada olur muydu?
“Çok güç bir soru. Bu bahis hakkında ben de daima düşünüyorum. O bahsettiğim durum, hayatımı baştan sona değiştiren bir şeydi. “Olmasaydı, ne kadar farklı bir hayat yaşardım sanki?” diye ben de kendime sıklıkla sorarım lakin şu an bulunduğum yerde olmak hayatım boyunca esasen daima amacım olmuştu. Herkesin yolu, bahtı farklıdır. Ben bunun yazılmış olduğuna inanıyorum. Benim inancıma nazaran; olması gerekenler, bir biçimde kesinlikle oluyor, olmuştur ve olacaktır. Haliyle yazılanı yaşıyorum diye düşünüyorum. “Uyanış olurdu” demem mümkün mü, bilmiyorum lakin hayatın beni götüreceği ve bana çizdiği yol, yeniden de bu olurdu diye varsayım ediyorum.”
“HAYAT BİR DENEYİMLEME VE DAİMA OLARAK ÖĞRENME YOLCULUĞU”
– Hayatı biraz daha akışında yaşadığını anlıyorum yanıttan. İnişlerin ve çıkışların düşünüldüğünde de rutinden sıkılan ve sürekliliğe karşıt bir yapın olduğunu varsayım ediyorum. O denli misindir, yoksa olması gereken yerde alınması gereken aksiyonu mu alırsın?
“Beni uzun müddettir tanıyan beşerler, yakınlarım; önemli olmam gerektiğinde önemli olduğumu sürekli bilirler lakin hayat da genel prestijiyle deneyimlerden sabit elbette. İşler benim istediğim üzere gitmediğinde çok fazla negatif olmayı sevmiyorum, olumlu bakmaya çalışan bir tarafım vardır. Bu yüzden inişten çok çıkışa odaklanan bir üretim var ki bu da kazandığım deneyimlerden biri aslında. Dediğim üzere; hayat bir deneyimleme ve daima olarak öğrenme seyahati. Hayatı yaşarken bu iniş ve çıkışlardan bahsediyoruz lakin natürel ki farkında olmak gerekiyor; her çıkışın bir inişi de olabiliyor. Haliyle her şey istediğiniz üzere giderken de o duruma kendimizi çok fazla kaptırmamamız gerektiğini düşünüyorum. Biraz daha yere sağlam basmalıyız tahminen, hem inişlerde hem de çıkışlarda. Tadını kaçıracak kadar zevk almaya da gerek yok bence. Her şey olması gerektiği ve hissetmeniz gerektiği kadarda kaldığında, dengeyi sağlamak çok daha kolay ve mümkün oluyor. Bir de kendime karşı hep dürüst davranırım. İnsanların vakit zaman değişmemi istediği noktalarda öncelikle kendime karşı dürüst oluyorum, kendi hissettiğim ve istediğim noktalara odaklanıyorum. Kendi istediğim üzere, olduğum Dele olmayı tercih ettim her vakit. İnsanların beni yönlendirmesinden çok, kendim olmak ve bu türlü kalmak istiyorum hep.”
– Duygusal tarafınız nasıl? Daha doğrusal çizgilerle ilerleyen bir karaktersiniz sanırım. İçsel bir yapınız mı var?
“Evet, insanların hissettiğim şeyleri anlamasını ve bilmesini çok istemediğim için çoklukla içimde yaşamayı tercih ediyorum lakin etrafımda uygun beşerler da var elbette. Yakın dostlarım var. Duygusal manada paylaşma gereksinimim olduğunda onlarla da paylaşabiliyorum lakin onun dışında çok fazla dışa yansıtmayı sevmeyen bir karakterim. Doğrusal ilerlemeye çalışıyorum ve daha içe dönük bir yapıdayım.”
“TÜM ZORLUKLARI YAŞADIM”
– MK Dons’ta sergilediğiniz performansla birçok kulübün dikkatini çekmiştiniz. Çok erken bir yaşta da Premier Lig takımı Tottenham’a transferiniz gerçekleşti. O günkü Dele’nin hayalleri nelerdi?
“Her vakit hedeflerim ve hayallerim vardı. Benim zihnimde bu gayelerin hiçbirisi de imkânsız üzere görünmüyordu bakacak olursanız. On dört yaşındayken de bana misal sorular sorsaydınız, daima futbol içerikli yanıtlar verirdim ki etrafımda soran beşerler oluyordu ve cevaplarım çok değişkenlik göstermiyordu. Hayallerimin odak noktası sürekli futboldu. İngiltere Ulusal Takımı’nda oynamak, Premier Lig’de oynamak üzere durumlar… En başlara döndüğümüzde herkese çok mümkün üzere görünmeyen her şey aslında istediğim ve hayalini kurduğum durumlardı. Bu gayeler yolumu çizerken bana ebediyen çok yardımcı oldu zira o amaçlara giden yolda yürürken, önüme çıkan pürüzlerle de ona nazaran savaştım, çaba ettim. Haliyle günün sonunda nerede olmak istediğimi daima biliyordum.”
– Hayatınız çok göz önündeydi. Küçük yaşlarınızdan itibaren isminizi duyduk, bununla da kalmayıp hayatınızın birçok detayına hakim olduk. Saha dışında kendinizi kısıtlanmış hissettiğiniz periyotlar kesinlikle olmuştur. Bunun tesiri neydi sizin üzerinizde? Kendimi sizin yerinize koyduğumda, sanırım yaşadığınız hayatı yaşamaya, her anımın göz önünde olmasına cüret edemezdim.
“Haklısın, bu hayatı bu derece göz önünde yaşamak, bildiğim ya da zannettiğimden daha zormuş aslında. Futbolculuk hayalleri kurarken, futbolun sadece futbol kısmını izliyordum. Futbolcuların sadece futbolculuklarını biliyordum. Özel hayatlarıyla ilgili hiçbir bilgim yoktu; münasebetiyle futbolcu olmak benim için sadece futbol oynamaktı. Onun getirisi olan ünlülük ve göz önünde olma hali ardından geldi ve ben bundan bir haberdim öncesinde. Bununla baş etmek de o periyotlar gerçekten hiç kolay olmadı benim için. Aslında az evvel konuştuğumuz şeye yine değineceğim; beşerler bana tekliflerde bulunduğunda, “Şunu yapmalısın, bunu yapmalısın” dediğinde, daima olmak istediğim insan olmaya çalıştım. Kendimi daha rahat söz edebileceğim yolu takip etmeye çalıştım. Beşerler bu durumdan hoşnut kalmadılarsa da bu durumlardan ben etkilendim, ben tüm zorlukları yaşadım ve yaptığım her şeyden ben keyif aldım ya da almadım. Sonucunu da ben yaşadım. Şunu da öğrendim ki; ne yaparsanız yapın, herkesi keyifli edemezsiniz. Bu husus benim için kıymetli bir noktaydı. Beşerler beni ne kadar takdir ediyor ya da etmiyor; bu mevzuya da ne kadar takılıp, takılmamam gerektiğini bu süreç içinde öğrendim. Günün sonunda ben de bir beşerim. Kimseye gidip ne yapması ya da yapmaması gerektiğini söylemedim fakat ne yazık ki bana söyleyen çok fazla sayıda insan oldu. Yani, insanların bana baktığında gördüğü şey benim kendimi tabir etme biçimimdir. Beğenip beğenmemek ise insanların kendi şahsi fikridir.”
– Biraz futbola dönelim istiyorum. Merkez orta saha durumundan sekiz numaraya evrildiniz lakin asıl farkı üçüncü bölgede yarattınız. İngilizlerin, “gölge forvet” diye tabir ettiği bir oyun yapısına sahipsiniz. O parlak devrinizde de saha içinde özgür bir oyun anlayışınız vardı. Kendinizi en rahat hissettiğiniz oyun sistemi nedir?
“Cevabı çok güç bir soru benim için. Altyapı eğitimini alırken santrfor olarak oynamaya başladım lakin o bölgede biraz yavaş bir gelişim gösteriyordum. Bu nedenle de forvetten defansif orta saha durumuna çektiler beni. Oradaki ikili çabalardan daha az etkileneceğim için bu bölgede daha yeterli bir performans sergileyebileceğimi düşündüler. Bu durumun da beni olumlu tarafta etkilediğini düşünüyorum zira bir atak futbolcusu mantalitesiyle o mevkide oynarken, yapmam gerekenleri ve almam gereken aksiyonları da bilerek oynuyordum. Tottenham’a gittiğimde Teknik Yöneticimiz Pochettino, beni forvet ardı durumunda oynatmak istediğinde santrforun ne düşüneceğini kestirim etmeme yardımcı oldu altyapı deneyimlerim. Aslında o bölgeden başlayarak farklı durumları deneyimleme fırsatım olmuştu. Santrforun gerisinde oynarken, onun üzere düşündüğüm ve yapacağı koşuları, alacağı durumları da iddia edebildiğim için yarattığı boşlukları kıymetlendirmek benim için çok daha kolay oldu. Artta oluşan boşlukları tahlil edebilmek çok kolay oluyordu haliyle o bölgede alacağım aksiyonlar konusunda uygundum. O devirler çok fazla skor yaptım, skor katkısında bulundum ancak altı ya da sekiz numara konumlarında oynarken de her vakit oynadığım futboldan çok keyif alıyordum. Ben futboldan keyif alıyorum. Bu yüzden hem savunma hem de atak yüklü oynarken her ikisinden de çok memnunum. Futbolda yetişirken de her iki duruma da adapte olarak yetiştiğim için saha içinde iki tarafta da çok keyif alıyorum. Maç esnasındaki oyun anlayışınız da doğal ki rakibe nazaran şekilleniyor biraz. Top ya sizde ya da rakipte daha fazla oluyor. Topun çoğunlukla bizde olduğu müsabakalar benim için hep daha zevkli oluyor olağan. Ve ancak savunma yapmamız gereken bir müsabakada, doğal yeteneklerimle bunu da yapabileceğimi biliyorum. Sekiz ya da on; her ikisini de oynamaktan keyif alıyorum.”
– Başınız yukarda futbol oynama alışkanlığına sahipsiniz ve tüm futbolculuk özelliklerinizin yanında tahminen de bu saha içinde işinizi en çok kolaylaştıran etkenlerden biri. Oyunu çok kolay okuyabiliyorsunuz. Pekala, bunun size bir sorumluluk da getirdiğini düşünüyor musunuz?
“Evet, lakin sorumluluk almak benim için hiçbir devirde sorun da olmadı. Kendi oyun stilim, bencil olmayan bir oyun tarzı aslında. Bir takviye, yardım gerekiyorsa şayet saha içinde, ben de orada olmak ve yardımcı olmak istiyorum elbette. Kaldı ki bu halde bir futbolcu olmak istiyorsanız, etrafınızda olanlara hâkim olmak zorundasınız lakin bir yandan da futbol, bir kadro oyunu. Bu yüzden maç içinde olan her şey rastgele kişisel bir durumun sonucunda olmaz; bir bütünün sonucunda gerçekleşir. Haliyle saha içindeki tüm kadro arkadaşlarınızın farklı başka sorumluluklar alması gerekir; sonucu yeterli de olsa, makûs de olsa. Bu sorumluluk alma durumu da benim için hiçbir vakit bir sorun teşkil etmedi. Yapmam gereken ve severek yaptığım bir durum.”
– Ve olağan, “Tottenham’ın altın çocuğu!” Bir yandan da gelecek vaat eden futbolcular listesinde daima dorukta gördüğümüz isminiz. O parlak devir ve genç yaşta elde ettiğiniz muvaffakiyetler size neler hissettiriyordu?
“Fazlasıyla heyecanlı hissediyordum. Nihayetinde çok gençtim. Saha içinde değil yalnızca, saha dışında da çok gençtim ve öğrenmem gereken, deneyimlemem gereken birçok şey vardı. Üstelik yalnızca bir futbolcu olarak değil, insan olarak da deneyim etmem gereken birçok şey vardı. Bu yüzden saha içinde ve saha dışında olan pek çok durumda göz önünde olmuştum o periyotlarda ve ama yeniden tıpkı süreç, benim bir insan olarak olgunlaşmamı ve büyümemi de sağlayan süreçti. Saha içinde bir futbolcu olarak da birçok şey öğrendim olağan ki. Bu öğrendiklerimi de beşerlerle ve genç futbolcularla paylaşıp, onlara da öğretmek ismine hayatımın kimi noktalarında ebediyen kullanıyorum. Fakat o devirler başarabileceklerim ya da mümkün olan şeyler benim için gerçekten sınırsızdı ve hakikaten eğlenceli vakitlerdi da tıpkı vakitte.”
– Oyun tarzınızı hiç bilmeyen birine tek cümleyle anlatmak istesem, “Ronaldinho’nun gösterişli futbolu ve Gerrard’ın hiç pes etmeyen tarzının bir sentezi” derim. Pekala, sizin için üslubunuza tesir ettiğini düşündüğünüz ya da şimdi küçük yaşlardan itibaren izlemekten keyif aldığınız isimler kimler?
“Teşekkür ederim, şahane bir soru bu benim için zira tam olarak bu iki isim. Bu mevki prestijiyle en büyük iki futbolcu benim için Ronaldinho ve Gerrard’dır. Steven Gerrard’ı bilhassa ulusal grup özelinde izlemek de çok değişik bir histi kendi adıma. Muvaffakiyete aç, tutkulu bir futbolcuyu izlemek benim için çok büyük bir örnek teşkil ediyordu o devirlerde. Ronaldinho’nun ise alanda kendini söz etme ve betimleme hali değişikti. Oynarken, kendi karakterini de tanıyabiliyordunuz. Yalnızca futbolculuğunu yansıtmıyordu; hayata bakış açısını, saha dışındaki karakterini de gösteriyordu futbolseverlere. Bu iki isim hakikaten izlerken epey keyif aldığım ve her vakit örnek aldığım futbolculardı. Bu yüzden sizden bu yorumu duymuş olmak da beni ziyadesiyle memnun etti.”
– Beşiktaş ile muahedeye vardıktan sonra teknik yönetici Valerien Ismael ile neler konuştunuz?
“Teknik yöneticimizle ortamızda hakikaten şahane bir diyalog geçti. Amaçlarımı ve isteklerimi ona aktarabilmek benim için çok değerliydi. Onun fikirlerinin de benimle örtüşüyor olması birebir derecede çok değerli elbette. Kendisiyle konuştuktan sonra da olmam gereken yerin Beşiktaş olduğu daha da netleşti zihnimde. Kaldı ki geldikten sonra da kendimi, konuştuğumuz üzere tabir etmemi istedi. Bu da epey kıymetli bir durum olağan ki. Tıpkı vakitte ikimizin de gayeleri var ve bu da değerli bir ayrıntı. Geldiğimde gördüğümse; benim, kadronun ve teknik yöneticimizin zihinleri, istekleri çok örtüşüyor. Ben de buraya bir şeyler kazanmaya geldim elbette. Tıpkı vakitte buradaki insanlara da neler yapabileceğimi göstermeye geldim. En başından itibaren bana çok güvendi, o itimadı hissetmek de benim için çok kıymetli.”
– İkonikleşen gol sevincinizden de bahsetmek isteriz olağan. Manası neydi?
“Dünya Kupası devrinde grup arkadaşlarımdan birisi o hareketi göstermişti. Dünya Kupası bitti ve arkadaşlarımla kendi ortamızda o hareketi yaz boyunca tekrar etmeye devam ettik zira bazıları yapabiliyordu, bazıları yapamıyordu. Haliyle eğlenceli oluyordu. Sonrasında yaz bitti, bir maçta gol attım ve o hareketi yaptım. Akabinde ikonikleşti fakat benim için yalnızca arkadaşlarıma eğlenceli bir ileti üzereydi.”
– Ve sonra tüm dünya yapmaya başladık… Birinci birkaç seferde yapamadığım için de bir epey hırslandığımı hatırlıyorum bu ortada.
“Evet, tüm dünya yapmaya başladı gerçekten. Birinci değilsin inan ki. O devir toplumsal medya üzerinden de etrafımdaki başka insanlardan da birçok ileti alıyordum, “Nasıl yapıyorsun, bize de öğret, çok sıkıntı bu hareket” halinde. Bana kalırsa taktiğini fark ettiğinde çok sıkıntı değil lakin evet, yapamayanlar da hâlâ var.”
– Biraz da Beşiktaş’a dönelim istiyoruz… Mesleği için yeni bir kıvılcım arayan isimler ismine daima çok gerçek bir adres oldu kulübümüz. Formamızı giydiğiniz iki müsabakada da performansınızı keyifle izledik. Beşiktaş’a neler katmak istiyorsunuz? Kulübümüzle ilgili geleceğe dönük maksatlarınız var mı?
“Şampiyonluk! Buraya gelmeden evvel, Beşiktaş’ın benim için ne derece şahane bir deneyim olacağını iddia etmiyordum. Geldiğimden beri burada gördüğüm bu sevgiyi ne iddia etmiştim ne de hayal etmiştim. Bu da bana çok mana tabir ediyor. Bu sevginin karşılığında kendimi rahat hissedebileceğim ve vermek istediğim tek geri dönüş taraftarlara bir şampiyonluk armağan etmek olacaktır. Lakin bu formda bunun karşılığını verebilmiş hissederim. Şampiyonluk haricindeki rastgele bir ihtimal de benim için amaca ulaşılmış bir durum olarak kalmayacak zihnimde. Bu yüzden katiyen şampiyon olmak istiyorum ve haliyle güç geçeceğini bilmeme karşın tüm dönemi dayanılmaz bir merakla deneyimlemek istiyorum.”