Gelecek Partisi başkanı Ahmet Davutoğlu, DEVA Partisi Genel Lideri Ali Babacan’ın “Davutoğlu, üç parti (Saadet, Gelecek ve DEVA) deklarasyon yapalım’ diye önerdi. Partinin yetkili organlarına götürdük. Başkanlık konseyinde 21’de 21 reddedildi” açıklamasına ait konuştu. Babacan’ın “Genel konseyimizde 21’de 21 reddedildi” dediği deklarasyonu Halk TV’den İsmail Saymaz ile paylaşan Davutoğlu, “İki paragraflık metinde sizi ne rahatsız etti kimlik olarak?” diye sordu.
Saymaz, Davutoğlu ile yaptığı görüşmeyi şu sözlerle aktardı:
“Babacan’ın “21’de 21 reddettik” dediği deklarasyonun içeriği nedir?
Ben başbakanken AK Parti’deki bozulmayı engelleyerek, siyaseti özgürleştirici bir atmosfere sokmaya çok çalıştım. Olmadı. Başbakanlığıma mal oldu.
Arkasından AK Parti’de muhalefet yaparak, değişime zorlayabilir miyim diye gayret sarf ettim. Ümit ettim ki AK Parti’de hareketliliğe yol açsın bu ve yanlış gidiş durdurulabilsin. Öbür başkanlardan farkım bu. Takviye olmadı. İhraç süreci başladı. O süreçte istedim ki AK Parti’den tek bir sesle çıkalım. Babacan’la temasımız vardı. Onlar başka çıkmak konusunda ısrarcı oldu. Kendilerine her teklifi yaptım. “Parçalanmayla alternatif oluşturmakta zorlanırız. Rakip hale geliriz. Halbuki milletin görmek istediği şey güçlü bir alternatif. Birlikte olalım. Benim makam hesabım yok” dedim. Babacan, “Arkadaşlar istemiyor” dedi. Ve iki parti doğdu.
Siz bunu istemezdiniz.
İstemezdim. Çok net. Sert çabalarla doğduk. Konferanslarım iptal edildi. Üniversite kapatıldı. Yakınlarıma baskılar… Kolay doğum olmadı. Dehşet duvarını yıktık. Bu biçimde bedel ödeyen kimse olmadı.
Babacan dahil mi?
Tabi yani. Babacan’ı tek başına kastetmem lakin herkes baktığında bunu görür.
Babacan ve arkadaşları sizi neden istemedi?
Bilemiyorum.
Yorumunuz var mı?
Ben şuna inanırım: Türkiye’nin büyük uzlaşıya gereksinimi var. Bütün siyasi akımların uzlaşısına… Siyasi akımların kendi içinde de konsolidasyona gereksinim var. Bir partiden iki-üç parti çıkıyor. Birbirine yakın akımları toparlarsak büyük uzlaşının önünü açarız diye düşündüm. Geçen sene 5 Ağustos’ta Karamollaoğlu, 23 Ağustos’ta Babacan’la görüştüm.
Niçin?
(Dedim ki) “Bizim Millet İttifakı’na yakın olduğumuz gözüküyor. Halbuki AK Parti’den çekim oluşabilmesi için hassasiyetlere karşılık vermemiz lazım. En kıymetli hassasiyet dini kazanımlar ve özgürlükler alanında.”
Neden reddedildi?
Ben onun için şaşırıyorum. Şayet kimlik diye bir argüman varsa 28 Şubat’a karşı olan bir metnin karşı kimliği 28 Şubatçılıktır. Ben bunu DEVA’ya yakıştırmam. “28 Şubat’ı kullanarak, yolsuzluk yapanlara karşı gayret edeceğiz” diyorsak, karşı kimliği yolsuzluk yapanlardır. Onu da DEVA’ya yakıştırmam.
Öyleyse…
Önce Temel beyefendiye verdim. “Bizim için uygun. Ali beyefendi katılırsa âlâ olur” dedi. Ali beyefendiyle görüştüm. İstekli görünmedi.
DEVA’cılar muhafazakar bir parti olmadıklarını söylüyor.
Bu bir tercih. Babacan’ın bunu kimlik diye yorumlaması benim için de şaşırtan fakat öğretici oldu.
Şaşırtıcı ve öğretici olan ne?
“28 Şubat’a karşı işbirliği yapacağız” denilen metnin muhafazakar partide külfet doğurmaması gerektiğini düşünürüm. Bir de adap tarafı var ki, beni üzen konularından biridir, Babacan’la o görüşmemizden sonra bir kanaat almış değilim. Bana dönüp “Bu metni uygun görmedik” diyebilir.
Demedi mi?
Bana demedi. Karamollaoğlu birkaç sefer teşebbüs etti. Ona da net olarak “Yok” demedi. Basında öğrendik.
Açık ve net söz edeyim: 28 Şubat gibisi din ve vicdan özgürlüğüne tehdit oluşturulursa uğraş ederim. 28 Şubat korkusu yayarak yolsuzluk yapmak isteyen iktidara karşı da çaba ederim. Bu muhafazakarlığın gereğidir. Kimlik krizi çıkıyor olmasını şaşırtan buldum. Öğreticiden kastım, sahiden kimlik ayrışması var, buna da hürmet duyarım.
28 Şubat’ta mı ayrılıyorsunuz?
Bu metin ne söylüyorsa oradan ayrılıyoruz.
Siz muhafazakar pahalara, DEVA ise liberal bir kimliğe sahip. Babacan, bu farklılığı kastetmiş olamaz mı?
Olabilir. Bu metne atıfla söylemeleri çok çarpıcı. Ben AK Parti’nin fikir ve uygulamalarına karşıyım. Onlarla çaba ettim. Bedel ödedim. Lakin AK Parti’nin kitlelerinin kıymetlerine hem sahibim hem saygılıyım. O kitleleri savunan benim. Onlara genel başkanlık, başbakanlık yaptım. O kitlelerden kopmadım, kopmam da. Telaşlı muhafazakarlar denilen kitlenin şemsiyeye gereksinimi var. Gelecek Partisi’ni şemsiye olarak gördüm. Üçlü açıklamayla şemsiyeyi genişletmek istedim. Atomize olan siyasi yapıyı tekrar toparlayabilir miyim diye efor sarf ettim. Altılı masaya alternatif değildi. Bir yıldır masada olan teklifti.
Neden sizinle yan yana olmak istemiyorlar?
Onu Babacan’a sormak lazım fakat açıkladığı referans, kimlik.
Altılı masadan sonra da uğraşınız sürdü mü?
Karamollaoğlu, nisan-mayıs aylarında yine temas uğraşı içine girdi. Keşke 21’de 21 tam bir mutabakatla reddedildiğimizi Babacan’dan duymuş olsaydım.
Altılı masada birden çok ittifak olabileceğini, DEVA, Gelecek ve Saadet’in ikinci bir ittifak daha kurabileceğini savunuyorsunuz. Yanlış mı biliyorum?
Çünkü yeni seçim yasası çıktığı için milletvekili seçimlerinde atılı ittifakın toplu girmesinin kazanımı yok. Tersine birbirine yakın partiler seçim ittifakı kurarlarsa büyük talihleri var. Kaygılı muhafazakarlar siyasetinin geleceğini belirleyecek, bunu görelim. Onları tatmin etmedikçe AK Parti ve MHP’nin dini ve ulusal pahaları istismarına dayalı otoriter yapısını değiştirmek neredeyse imkansız.
Teklifiniz hala geçerli mi?
Hiçbir vakit kapıları kapatmam.
Babacan’ın kelamlarından sonra…
O tercihte bulundu. Bundan sonra tekrar tekrar vurgulamam saygısızlık olur. Bir karar vermişler, güzel olsun. Ancak bu kararın kimlikle ilişkilendirilmesini bilhassa o kimliğin direkt muhatabı olan kitlelere bırakıyorum.
Kırgın üzeresiniz.
Geçmişte o denli çok şey gördüm ki artık kırılmayı unuttum. (Gülüyor) Küsmeyi, kırılmayı unuttum. Benim için şu an tek şey var: Türkiye’de tansiyonları azaltacak ulusal bir uzlaşı ortamı sağlamak. Altılı masa bunu sağlıyor. Kalıcı siyasi dönüşüm için içinden çıktığım ve kimliğiyle onur duyduğum, yanlış temsil edildiğine inandığım toplumsal kısımların endişelerini gidermek ve onlara yeni bir ufuk çizmek. O ufku çizmek için bu metni bir yer üzere teklif etmiştim. Şöyle denebilirdi: “Bu metnin şuralarını değiştirelim. Değiştirirdik.
Ne oldu sonra?
Saadet Partisi ile süreç yürüyor. Saadet de ben de istek ediyorduk ki DEVA içinde olsun, daha güçlü olsun.
Kılıçdaroğlu ve Akşener nasıl bakıyor?
Bu süreci altılı masa kurulurken Meral hanımla da Kemal beyefendiyle de paylaştım. Bu altılı masaya alternatif ya da onu engellemek için çıkmış değil. İttifak içinde ittifakın olabilmesi gerektiğini söyledim. Siyasi olgunlukla karşıladılar. Siyasette inandırıcılık çok değerli. Sahicilik değerli. Şayet tartışma açılmasaydı bu mevzuları konuşmazdım. 21’de 21 reddedilen bir metinle ilgili o denli bir heyula dolaştı ki… Çok negatif bir şey olması lazım diye düşünüldüğü için ben de soruya muhatap oldum: “Hocam nedir bu metin?” Altılı masanın tabanın kuvvetlendiren bir şeydir. Orayı zillet diyerek, ulusal manevi pahalara düşman, bizi de oraya takılan kulüp üzere gösterenlere karşı karşılıktır.
Ben artık DEVA’da “hayır” diyen 21 arkadaşıma soruyorum: İki paragraflık bu metinde sizi ne rahatsız etti kimlik olarak? “28 Şubat’ı yapmak isterlerse onlara karşı uğraş edeceğiz” dememiz mi rahatsız etti? “28 Şubat’ı bir örtü üzere istismar ederek yolsuzluk yapanlara karşı uğraş edeceğiz” dememiz mi? Bizlerle birlikte olmak rahatsız ettiyse altılı masada da beraberiz. Atomize olan siyaseti toparlamamız lazım. Burada “ben” dememek, ego yapmamak lazım.”
Davutoğlu’nun paylaştığı deklarasyon ise şöyle:
“Biz DEVA, Gelecek ve Saadet partileri olarak ülkemizin geldiği kritik eşikte kuşaklar uzunluğu savunageldiğimiz pahaların ve kazanımların korunması için:
1- 28 Şubat gibisi direkt yahut dolaylı vesayet rejimleri üzerinden din ve vicdan özgürlüğüne karşı oluşabilecek her hareket ve siyaset karşısında demokratik hak ve özgürlükleri ve büyük fedakarlıklarla elde edilmiş kazanımları korumak,
2- Geniş kitlelerin fedakarca uğraşları sonucu elde edilen kazanımları üzerinde yükselen iktidarlarını milletin temel kıymetlerinden koparak yolsuzluklar, yasaklar ve yoksulluktan oluşan şer üçgeniyle sürdüren ve bu nedenle başta gençlerimiz olmak üzere halkımızın bu bedellere karşı yabancılaşmasına yol açan güç yozlaşmasına karşı gayret etmek maksadıyla her siyasi konjonktürde mutlak işbirliği yapmak kararını almış bulunuyoruz.
Uzun çabalar sonucu elde edilen kazanımlarımızın korunması yozlaşmış bir iktidar gücüyle değil, böylesi kararlı bir duruşla mümkün olabilir. Bu bir seçim ittifakı değil, geniş kitlelere kazanımlarımızı kaybederiz korkusu yayarak, yolsuzluklarını legalleştirme ve iktidarlarını sürdürme uğraşı için olanlara karşı ilkesel bir işbirliğidir. Bu iş birliğine katılmak isteyen başka partilere de kapımız açıktır.” (HABER MERKEZİ)