Cumartesi Anneleri/ İnsanları 914. haftalarında Düzgün Tekin için adalet istedi. Galatasaray Meydanı’nın yasaklanmasının 215. haftasında Cumartesi Anneleri, bu hafta da basın açıklamalarını çevrimiçi yaptı. Açıklamada “Kayıp yakınlarına yaşatılan belirsizliğe dikkat çekilerek “914. haftamızda 27 yıl evvel gözaltında kaybedilen Düzgün Tekin’in annesi Elif Tekin’e yaşatılan azabın ve onun “Oğlum Düzgün neredesin? Seni bulmak için Cumartesi Anneleri’ne katıldım. Cevapsızım, yönsüzüm!” haykırışının şahidiyiz diyerek kamuoyu karşısındayız” denildi.
914. hafta açıklamasında Cumartesi Anneleri, 1995 yılında gözaltına alındıktan sonra bir daha kendisinden haber alınamayan 21 yaşındaki Düzgün Tekin’in akıbetini soruldu. 914. haftanın basın açıklaması avukat Ümmühan Kaya tarafından okundu. Cumartesi Anneleri ile İnsan Hakları Derneği (İHD) İstanbul Şubesi Gözaltında Kayıplara Karşı Komite tarafından yapılan açıklamada “Kayıp yakınlarına yaşatılan belirsizlik memleketler arası hukuka nazaran azaptır. Kayıp yakınlarının hakikati bilme hakkının yetkililer tarafından sistemli olarak ihlal edilmesi ise suçtur” ifadeleri kullanıldı.
Cumartesi Anneleri’nin bu haftaki basın açıklaması şöyle;
|
Gözaltında kaybedilişinin 27. Yılında Düzgün Tekin’i unutmadık Uluslararası hukuk; gözaltında kaybedilen bireylerin akrabalarının yaşadığı ağır ıstırapla ilgili yetkililerin sergilediği kayıtsızlık nedeniyle, azap görmeme haklarının ihlal edildiğini kıymetlendirmektedir. Yani kayıp yakınlarına yaşatılan belirsizlik milletlerarası hukuka nazaran azaptır. Kayıp yakınlarının hakikati bilme hakkının yetkililer tarafından sistemli olarak ihlal edilmesi ise hatadır. 914. haftamızda 27 yıl evvel gözaltında kaybedilen Düzgün Tekin’in annesi Elif Tekin’e yaşatılan azabın ve onun “Oğlum Düzgün neredesin? Seni bulmak için Cumartesi Anneleri’ne katıldım. Cevapsızım, yönsüzüm!” haykırışının şahidiyiz diyerek kamuoyu karşısındayız. Sosyalist kimliğiyle bilinen 21 yaşındaki Düzgün Tekin; sendikal gayretin içerisindeydi ve DİSK Dokuma –İş Sendikası 2 No’lu Şube delegesiydi. Ailesine bir haftadır polis tarafından takip edildiğini söyleyerek, kendisini takip eden araçlardan birinin plakasının 34 F 6676 olduğunu kağıda yazarak konuta bıraktı. Evdekiler de içinde sivil giysili şahısların bulunduğu bir arabanın günlerdir meskenlerinin önünde beklediğini gördü. Düzgün Tekin 21 Ekim 1995 tarihinde, İstanbul Güneşli Cihan Mahallesindeki akrabasının konutundan Bayrampaşa’daki işyerine gitmek için çıktı ve bir daha kendisinden haber alınamadı. O günden sonra meskenin önünde bekleyen araba de bir daha gelmedi. Düzgün Tekin’in Ailesi avukatlarıyla birlikte tüm resmi kurumlara başvurdu. İnsan Hakları Derneği yasal teşebbüslerde bulundu, Af Örgütü kampanya düzenledi. Lakin Düzgün Tekin’i günlerce takip eden güvenlik üniteleri onun nerede olduğunu bilmediğini söyledi. Olaydan 18 ay kadar sonra, JİTEM’le ilişkili itirafçı Kasım Açık; Düzgün Tekin ile ilgili açıklamalarda bulundu. Basına da yansıyan itiraflarda Açık, Düzgün Tekin’in kendisinin de içinde bulunduğu itirafçılar, polis memurları ve askerlerden oluşan JİTEM ünitesi tarafından sorgulanarak öldürüldüğünü söyledi. Düzgün’ün vücudunu de Edirne yakınlarında askeri alan içinde bulunan Çadırkent çöplüğüne gömdüklerini anlattı. Düzgün’ün eşkâl bilgilerini ve üzerindeki giysilerini tanım eden Kasım Açık, olay yeri ile ilgili de bir kroki çizdi. Bu gelişme üzerine, 27 Mayıs 1997 tarihinde, arama faaliyetinde bulunmak için Düzgün’ün ailesi, arkadaşları ve insan hakları savunucuları Çadırkent’e gitti. Ailenin ve avukatların tüm ısrarlı taleplerine karşın yetkililer göstermelik bir arama çalışması yaptı ve sonuç alınamadı. Kasım Açık’ın itirafları kendi el yazısı ve imzası ile savcılığa verilse de, aktif bir soruşturma yürütülmedi. Bugüne kadar yetkili makamlardan Düzgün Tekin’in akıbetine yönelik hiçbir açıklama yapılmadı, hukuk işletilmedi ve belge cezasızlık zincirinin bir halkasına dönüştürüldü. Çadırkent’teki çöplükte elleriyle oğlunun kemiklerini bulmaya çalışan baba Veli Tekin, oğluna kavuşamadan ortamızdan ayrıldı. Annesi Elif Tekin hala oğluna kavuşmayı bekliyor. Onun, Galatasaray Meydanı’ndan “dağlar, taşlar, kuşlar bana istikamet verin, ben oğluma kavuşayım” haykırışıysa hafızalarımızdan asla silinmeyecek. Kaç yıl geçerse geçsin; Düzgün Tekin için, tüm kayıplarımız için adalet istemekten, devletin üniversal hukuk normları içinde hareket etmek zorunda olduğunu hatırlatmaktan, 215 haftadır bize yasaklanan kayıplarımızla buluşma yerimiz Galatasaray’dan vazgeçmeyeceğiz. Cumartesi Anneleri |