Portekiz ile 2022 Dünya Kupası’na hazırlanan Cristiano Ronaldo’nun Piers Morgan’a verdiği yaklaşık 90 dakikalık röportajın her kısmı büyük ilgi görüyor.
Piers Morgan’a verdiği röportajın Pazartesi günü yayınlanan birinci kısmında Manchester United’a transfer olma sürecinden teknik yönetici Erik deri Hag ile yaşadığı krizlere, Wayne Rooney’nin hakkında yaptığı tenkitlerden Ralf Rangnick devrine kadar her şeyi dobra dobra anlatan Ronaldo, ikinci kısımda ise kulüp ve idareyle ilgili çarpıcı tezlerde bulunmuş ve çocuğunun hastalığına inanmadıklarını söylemişti.
37 yaşındaki yıldız futbolcu, röportajın yayınlanan yeni kısmında ise Nisan ayında doğan ikiz çocuklarından erkek olanın hayatını kaybetmesinin akabinde partneri Georgina Rodriguez ile birlikte yaşadıklarını anlattı.
RÖPORTAJIN BİRİNCİ BÖLÜMÜ
“ERIK CİLT HAG’A HÜRMET DUYMUYORUM”
Manchester United bana ihanet etti. Erik deri Hag’a hürmet duymuyorum zira o bana hürmet duymuyor. Bana hürmet göstermeyen birine ben de hürmet göstermem. Çok fazla üzerime geliyorlar ve beni daima ekipten ayrılmam için zorluyorlar. Berbat gidişatın sebebi benmişim üzere gösteriliyorum. Yalnızca teknik yönetici değil kulüpteki birkaç kişi daha bunu yapıyor. İhanet uğramış üzere hissediyorum. Buna yanıt vermemeliyim. Bilmiyorum… Ancak neyse umurumda değil. Beşerler doğruyu dinlemeli. Evet, ihanete uğramış hissediyorum. Kimilerinin beni burada istemediğini hissediyorum. Yalnızca bu dönem değil geçen dönem da…
“ONDAN DAHA GÜZEL OLDUĞUMU SÖYLEMEME GEREK YOK”
Wayne Rooney’nin beni bu kadar sık eleştirmesine mana veremiyorum. Sanırım o emekli olmuşken ben hala seçkin düzeyde Futbol oynuyor olduğum için… Ondan daha güzel olduğumu söylememe gerek yok esasen.
“TARAFTARLAR GERÇEĞİ BİLMELİ”
Bence taraftarlar gerçeği bilmeli. Bu kulüp için en güzelini istiyorum. Bu yüzden Manchester United’a geldim. Lakin burada City, Liverpool ve hatta şu anki Arsenal üzere en üst düzeye ulaşmamıza yardımcı olmayan kimi şeyler var. Bence bir noktada bu kulüp tepede olmalı lakin ne yazık ki değil. Picasso’nun dediği üzere bir şeyi yine yaratmak için evvel onu yok etmeniz gerekiyor. Buna benimle başlarlarsa bu yalnızca benim bir sorun. Manchester United’ı seviyorum, taraftarları seviyorum. Onlar her vakit benim yanımdalar. Lakin farklı bir şeyler ismine çok, çok şeyi değiştirmeleri gerekiyor. Kulübün hak ettiği yolda olmadığını herkesten daha düzgün biliyor. Elbette farkında. Herkes farkında. Bunu göremeyenler… Görmek istemedikleri için kör taklidi yapıyorlar.
“FERGUSON’DAN SONRA İLERLEME SIFIR”
Manchester United, Sir Alex Ferguson’ın vazifeden ayrılmasından sonra hiçbir gelişim gösteremedi. İlerleme sıfır. Hiçbir gelişim görmedim. Kalbimin sesini dinledim. Sir Alex bana ‘Manchester City’ye gidemezsin’ dedi. Ben de ‘Tamam Patron’ dedim
“RALF RANGNICK’İN İSMİNİ BİLE DUYMADIM”
Bir teknik yönetici bile değilseniz nasıl Manchester United’ın başındaki işveren olacaksınız? İsmini bile duymadım.
RÖPORTAJIN İKİNCİ BÖLÜMÜ
“UTANÇ VERİCİ”
“Manchester United yöneticileri yeni doğan kızımın hastalığına inanmadı. Bu utanç verici zira benim sözüme güvenmediler. Dönem öncesi hazırlık kampına da bu yüzden katılmamıştım, ailemin yanında olmam gerekiyordu. Bildiğiniz üzere Manchester United marketing yapan bir kulüp. Onlar paralarını pazarlamadan, spordan alıyorlar ancak bence Glazerlar durumu umursamıyor.”
“ARKADAŞIM DEĞİL, MESLEKTAŞIM”
“Eleştirmek çok kolay. Şayet televizyonda yorumculuk yapıyorsanız meşhur olmak için birilerini eleştirmek zorundasınız. Bunu nitekim anlamıyorum. Sizinle tıpkı soyunma odasını paylaşmış insanların bu türlü tenkitler yaptığını görmek kolay değil. Dünyanın en fazla takip edilen adamıyım. Onlar da bundan faydalanıyor. Bu tesadüf olamaz.”
“Bundan bir yıl ya da 6 ay kadar önceydi. Wayne Rooney ile birlikte burada bizim evdeydik. Çocuklarını aldı ve 12 yaşındaki oğlumu da meskenine futbol oynamaya davet etti. Bu türlü davranışlara mana veremiyorum. Yeni bir iş ya da rastgele bir gazeteye kapak olmak istediklerinde bu türlü yapıyorlar. Rooney ve Gary Neville benim arkadaşım değil, meslektaşım. Birlikte oynadık lakin asla bir akşam yemeği yemeyeceğiz.”
RÖPORTAJIN ÜÇÜNCÜ BÖLÜMÜ
“HAYATIMIN EN GÜÇ GÜNLERİYDİ”
“Yeni doğan oğlumun vefatı hayatımda yaşadığım en sıkıntı şeydi. Kızımız Bella sağlıklı bir biçimde doğmuştu fakat oğlumuz Angel hayatını kaybetmişti. Georgina ile konuta döndüğümüzde sabırsızlıkla yeni kardeşlerini bekleyen çocuklar yanımızda yalnızca Bella’yı görünce; ‘Diğer bebek nerede baba?’ diye sorular sordu. 12 yaşındaki büyük oğlum Cristiano Jr. durumu anlayıp odasına gitti ve ağlamaya başladı. Eva, Mateo ve Alana Martina’ya durumu anlatmamız gerekiyordu. Georgina’nın etrafında koşturarak öbür bebeği sormaya devam ettiler. Yaklaşık 1 hafta geçtikten sonra onlara olabildiğince açık biçimde yaşanan şeyi anlattık. Kardeşleri Angel’in artık cennette olduğunu söyledik. Haberi anladıktan sonra Angel için fotoğraflar yapmaya başladılar. Gökyüzü çizip bize getirdiler ve ‘Baba bak bu Angel için, o cennetten bizi izliyor.’ dediler.”
“Yaşadığımız bu olayın akabinde daha âlâ bir baba olduğumu fark ettim. Onlara karşı daha yakındım, onlar da babalarına daha yakın oldular. Georgina ile de daha yakınlaştık. Memnunluğu ve hüznü birlikte paylaşmayı öğrenen beşerler haline geldik. Son 6 ay sahiden çok zordu. Hayatımın en güç devri diyebilirim. Düşünsene bir yandan memnunsun zira bir kızın dünyaya gelmiş. Lakin öteki yandan onunla birlikte doğan oğlun hayatını kaybetmiş. Sözlere dökerken bile çok zorlanıyorum.
“ÖLEN OĞLUMUN KÜLLERİNİ KONUTUMDA SAKLIYORUM, ONUNLA KONUŞUYORUM”
“Oğlum Angel’in küllerini konutumda saklıyorum. Konutumun altında küçük bir kilise var, şapel de denebilir. Babamın külleri de orada benimleydi. Angel’in küllerini de onun yanına koydum. Küllerini denize yahut okyanusa atmak istemedim. Ömrümün sonuna kadar benimle olacaklar. Bazen Angel’in küllerini yanıma alıp konuşuyorum. Bu beni daha sakin, daha uygun bir insan ve baba yapıyor.”
