Evcil hayvan bakımı çocuğun fizikî, duygusal, toplumsal ve zihinsel gelişimine kıymetli katkı sağlıyor. Hayvanlarla birlikte büyüyen çocuklar daha toplumsal, dışa dönük, girişken ve sorumluluk sahibi.
Çocukların hayvan sevgisi kazanması, gelişimlerinde epey değerli bir yere sahip. Çocuğa hayvan sevgisinin aşılanmasında öncelikli rol model anne ve baba. Havyan fobisi üzere nedenlerle hayvanlara yaklaşamayan ebeveynlerin çocuklarına olumsuz hislerini yansıtmaması gerek. Paklık konusunda tasaları olan ebeveynler meskende hayvan bakımını üstlenmek istemezler. Bu cins durumlarda çocukların balık üzere hayvanların bakımını üstlenmelerine yardımcı olunabilir. Hayvan sevgisini aşılayabilmek için, meskene ailenin ortak kararı ile evcil hayvan alınabilir. Bu hayvanın bakımı konusunda çocuk kesinlikle gerçek bilgilendirilmelidir. Belgesel izlemek, mecmua incelemek, ilgisini çekecek hayvanlar hakkında kitap okumak, sokakta yaşayan hayvanlara yardımda bulunmak çocuğa hayvan sevgisini aşılamakta birinci adımlardan sayılabilir.
Anlık bir heves olmasın
Ebeveynlerin bir hayvanın bakımını üstlenmek konusunda hakikat kararlar alması gerekir. Aksi halde meskene hayvan almak hem çocuğa hem de hayvana ziyan verebilir. Ebeveynler çocuklarının hayvan bakımını üstlenebilecek seviyede ve istekte olup olmadıklarını öncelikle değerlendirmelidir. Zira çocukların bir anlık istekleri doğrultusunda meskene alınan hayvanlar, çocuğun ve ebeveynin ilgisinin azalması durumunda yalnızlık, açlık ve ilgisizlik üzere durumlarla karşılaşabilmekte ya da daha makûs olarak sokağa ya da barınaklara bırakılmaktadır. Çocuklarına hayvan almak isteyen ebeveynler öncelikle onların bir hayvanla birebir konutu paylaşmaya hazır olup olmadıklarını değerlendirmelidir. Meskene hayvan almadan evvel çocuklara düşecek sorumluluklar konuşulmalıdır. Hayvanın bakımını kimin üstleneceği belirlenmelidir. Çocuklar hayvanın bakımını üstlenemediklerinde ebeveynler bu durumun devamını sağlamalıdır. Çocuklar hayvana sahip çıkmadığında ebeveynler hayvanın sorumluluğunu üstlenmelidir. Çocuğa hayvanın bir oyuncak değil, bir canlı olduğu ve onun üzerinde kendilerinin sorumlulukları olduğu anlatılmalıdır.
Çocukları hayvanlarla büyütmenin sağladığı yararlar şöyle sıralanmaktadır:
- Bir çocuğun meskendeki hayvanı ile birlikte oyunlar oynaması, temas halinde bulunması, onunla birlikte koşturması fizikî gelişimine katkıda bulunur.
- Hayvanın hareketlerini gözlemlemesi, bir hayvanın hissine eşlik edebilmesi çocuğun duygusal gelişimine yardımcı olur.
- Hayvan ile birlikte gezmesi, sorumluluğunu alması, beslemesi çocuğun daha hassas bir kişi olmasına ve akran alakasına dayanak olarak toplumsallaşmasına imkan sağlar.
- Çocuğun farklı tipten hayvanlar görmesi, özelliklerini bilmesi, onları keşfetmesi zihinsel gelişimine yarar sağlar.
- Çocuğun hayvan sevgisi kazanması özgüvenli ve dışa dönük bir birey olmasına kapı açmaktadır. Akranları ile bağlantısı, kendisini çarçabuk söz edebilmesi için çocuğun hayvan sevgisini bilmesi büyük ayrıcalıktır.
- Hayvan sevgisi ile büyüyen çocuklar akranlarına, büyüklerine, canlı ve cansız tüm varlıklara çarçabuk ahenk sağlar ve öteki çocuklara nazaran kendilerini daha az yalnız hissederler.
- Çocuğun çeşitli sorumlulukları ortasında hayvan bakımının da olması sorumluluk hissinin gelişimine imkan sağlar.
- Temas ettiği, bakımını kendisi yaptığı hayvana karşı yardım etme talebi olduğu sürece çocukta fobi oluşmaz, empati kurmayı öğrenir, şartsız sevgiyi kavrar, bakımını üstlendiği hayvana sevgisinin artması ile birlikte merhamet duygusu gelişir.
- Hayvan sevgisi çocukların kendi dünyasının dışındaki canlılara karşı da hürmet duymayı ve sevmeyi öğrenmelerine öncü olur.
- Hayvanın bakımına ait durumları üstleniyor olması özgüveni ve özsaygısına fayda sağlar.
- Aile içi bağlantının kuvvetlenmesine imkan sağlar, ailede evcil hayvanın olması işbirliği ve paylaşımcı davranışların artmasına imkan tanır.