Şaphane ilçesine bağlı Gürkuyu köyünde, baba mesleği çobanlığı 50 yıldır yaparak geçimini sağlayan Ali Karakaya’nın 300 kadar küçükbaş sürüsüyle güçlü yayla seyahati görüntülendi.
Çevre köylerden de topladığı 70’i kendisine ilişkin 300 küçükbaşla yola çıkan Karakaya, sürüsünü 6 bin nüfuslu Şaphane’deki kara yollarından geçirdi.
Akşam karanlığında yola çıkıp, molalarla 12 saatte 30 kilometre arayı kateden Karakaya, güçlü seyahati sonrası sabahın birinci ışıklarıyla 2 bin 120 rakımlı Akdağ Yaylası’na ulaştı. Karakaya’ya yayla yolcuğunda 2 yardımcısının yanı sıra 3 de sürü köpeği eşlik etti.
Yarım asırdır güzergahını değiştirmeden yayla seyahatini tamamladığını belirten Ali Karakaya, “Aklım erdiğinden beri bu işi yapıyorum. Hiç yapmadığım olmadı.
1970’li yıllardan bu beri bu işle geçimimi sağlıyorum. Koyunların 70 tanesi benim. Yaklaşık 4 ay boyunca yaylada kalıyorum. Belirli bir fiyat karşılığında yapıyorum.
Aynı vakitte sütünü sağıp peynir yapıyoruz. Onlar da bize ilişkin. Mevsimine nazaran yaylada kaldığımız müddet değişiyor. Haziran üzere başlıyoruz, ekim ayında bitiyor.
30 kilometre yaya gidiyoruz. Çadırımızı traktörle büyükbaş hayvanları kamyonlarla götürüyoruz lakin küçükbaş hayvanlar 50 yıldır bu türlü götürülüyor. Yanımda yardımcı arkadaşlarım oluyor. Onlar bize, biz onlara yardım ederiz” diye konuştu.
‘ZORLUKLARI SÖZLERLE ANLATILMAZ’
Mesleğin görünenden çok daha sıkıntı olduğunu lakin 50 yıldır bıkmadan ve severek çobanlık yaptığını anlatan Karakaya, “Öyle zorlukları var ki sözlerle anlatılmaz.
Soğuğu, yağmuru, kurdu. Bu zorlukları yaşamak lazım lakin hiç bırakmayı düşünmedim. Az kazandım, çok kazandım, aklımdan geçmedi. 3 kızım, 1 oğlum var. Kızlar dışarıda, oğlan askerde. Bizden sonrası yok.
Biz bile uzatmaları oynuyoruz. Hayvanlar azaldı. Evvelce en az 500 koyun güdüyorduk. Artık 300’e kadar düştü. 4 ay boyunca çadırda kalıyoruz. Çadırın olduğu yerde suyumuz bol. Yememiz içmemizi kendimiz yapıyoruz. Yaklaşık 8 ay köyümüzde, 4 ay Akdağ yaylasında kalıyoruz. Evvelce eşeklerle giderdik artık otomobillerle eşyalarımızı taşıyoruz” dedi.
İlk gecesinde odun ateşinde çay demleyip, yemek pişiren çoban Ali Karakaya, tabiat ile iç içe olmanın kendisine huzur verdiğini de lisana getirdi.
