Türk niyet hayatının kıymetli isimlerinden müellif, hukukçu, mutasavvıf ve Karagümrük’teki Pir Nurettin Cerrahi Tekkesi’nin son postnişini Ömer Tuğrul İnançer, hayata veda etmişti. Ömer Tuğrul İnançer’in yerine gelen isim belirli oldu.
İncisam mecmuasının genel yayın direktörü Mustafa Özel, Cerrahi Tarikatı’nın önderini açıkladı.
Özel toplumsal medya hesabından yaptığı paylaşımda tarikatın yeni postnişinin 17 yaşından beri Cerrahi Tarikatı’na mensup olan Türk Sanat Müziği sanatkarı Ahmet Özhan olduğunu aktardı.
AHMET ÖZHAN, TUĞRUL İNANÇER’LE 55 YILLIK DOSTLUĞUNU ANLATMIŞTI
Sanatçı Ahmet Özhan, Ömer Tuğrul İnançer için, “Ağırbaşlı, fikirli, ölçülü, istikrarlı yani yaratılıştan o denli doğmuştu o. Bütün hayatımın umurlarını, evlenmemi, ayrılmamı, her şeyimi ona söylerdim. Ondan sonra o ne lazımsa yapardı.” dedi.
Türk fikir hayatının kıymetli isimlerinden muharrir, hukukçu, mutasavvıf ve Karagümrük’teki Pir Nurettin Cerrahi Tekkesi’nin son postnişini Ömer Tuğrul İnançer’le arkadaşlığını, onun öğretilerini ve geride bıraktığı izleri AA muhabirine anlatan Ahmet Özhan, İnançer’le 1967’de tanıştıklarını lisana getirdi.
Özhan, tanıştıklarında kendisinin 17, İnançer’in ise 21 yaşında olduğunu belirterek, “Müzik çalışmalarım için konservatuvarın yanı sıra Üsküdar Musiki Cemiyetine gitmem gerektiğini büyüklerim söylemişti. Beni cemiyete yolladılar, Emin Ongan hocamla görüşmek üzere. Gittim, Üsküdar Doğancılar Yokuşu’nda çaldım kapıyı, girdim. O denli bir hayat başladı orada.” diye konuştu.
Cemiyetin kapısını açanın, ömrü boyunca “ağabey” dediği İnançer olduğuna dikkati çeken sanatçı, “O hatırlıyordu (bu anıyı). ‘Daha yeni delikanlı olmaya başlayan, sapsarı bir oğlan geldi. O sendin. Kapıyı ben açtım’ dedi. Unutmamıştı. O zati her şeyi hatırlıyordu. Biz hatırlamak muhtaçlığı hissetmezdik, nasıl olsa o hatırlar diye. O denli bir dominant, o denli bir kapsayıcı kişilikti. Orada başlayan tanışıklık, arkadaşlık, dostluk, abi kardeşlik, sonra hayat rehberliğine, ondan sonra hayatı aydınlatıcılığa, mürşidliğe kadar uzanan, yarım asrı aşan bir seyahat, omuz omuza, yürek yüreğe…” sözlerini kullandı.
“İlk kere kendimi hayatta yalnız hissediyorum”
Ömer Tuğrul İnançer’le çabucak hemen her gün birlikte olduğunu söyleyen sanatçı, şu bilgileri verdi:
“Abartmıyorum lakin her gün, her işte, her vakit, her histe, her hizmette daima beraberdik. Daima o bizim bir adım önümüzdeydi. Yolumuzu aydınlatan, bize dayanak olan, daima tahlil üreten, olması gerekenleri bize söyleyen, hatırlatandı. Ben birinci kere kendimi hayatta yalnız hissediyorum. Bu yaşa geldim, birinci kere dayanaksız hissediyorum. Evvelden ardıma rahat yaslanabiliyordum, o vardı. Artık yaslansam düşeceğim üzere geliyor yaslanamıyorum. Huzursuz bir halde duruyorum. Bu duyguyu hiç tatmamıştım. Tahminen de büyümeye başladım. Artık kendi işimi görmek zorundayım. Güveneceğim, sarılacağım, topu ona atacağım bir tane arkadaşım, rehberim, mürşidim, dostum vardı. O da ‘Bundan sonra kendi başına debelen, ben gidiyorum’ dedi. Bu vaziyetteyiz. Daha şaşkınlığı üzerimden atmış değilim.”
Ahmet Özhan, İnançer’in 55 yıl kendisine sabrettiğini söyleyerek, “Ben mecnun dolu, abuk sabuk, uçarı kaçarı bir gençtim. O son vakitte nasıl hatırlıyorsanız, 20 yaşında da öyleydi. Ağırbaşlı, fikirli, ölçülü, istikrarlı yani yaratılıştan o denli doğmuştu o. Bütün hayatımın umurlarını, evlenmemi, ayrılmamı, her şeyimi ona söylerdim. Ondan sonra o ne lazımsa yapardı.” diye konuştu.
“Cenabı Hakkı bilmek, sevmek ve sevdirmek üzere bir ömür doldurdu”
İnançer’in öğretilerinin Cenabı Hakk’ın varlık aleminin yaratılış hikmetlerinden ibaret olduğuna dikkati çeken Özhan, şunları kaydetti:
“Öğretileri ahlak, inanç, inancı yaşamak, Muhammedi bir çizgi üzerinde hayatı kurgulamak ve olabildiğince beşerlerle paylaşmak. Zira kendi başına yapılabilecek bir şey değil bu. Ben onu bir şeyi öğrenirken görmedim. Daima biliyordu ve biz öğrenmek muhtaçlığı hissettiğimiz vakit, o yapardı, biz de öğrenirdik. Bütün davası, hayat biçimi buydu. Cenabı Hak, varlık alemini bilmek ve sevmek muradıyla yarattığından ötürü, o da Cenabı Hakkı bilmek, sevmek ve sevdirmek üzere bir ömür doldurdu. Onun haricinde hiçbir davası olmadı. Kendi ismine bir refah, dünyalık, bir makam hiç bu türlü şeylerle uğraşmadı. Paranın, pulun peşinde olduğuna da hiç şahit olmadım. Onun nefsi bir kadro şeylerle uğraştığını görmedim.”
Sanatçı Özhan, İnançer’in gerilim atmak için bazen tavla oynadığını işaret ederek, “Vücudundaki statik elektriği atmak için birtakım arkadaşlarıyla orta sıra tavla oynar, başını boşaltırdı. Yani bu türlü bir topraklama yapardı. Onun haricinde ‘Yorulmak nedir? Ben bunu anlamıyorum.’ sıkıntısı. ‘Tarih okurken yoruldun, coğrafya oku dinlenirsin.’ kaygısı. Tatil yapmak, onun için bir öteki vilayette tekrar çalışmaktı.” dedi.
Dünyayı tesiri altına alan salgın sonucu kapanma sürecinde de İnançer’in çalışmaya devam ettiğini vurgulayan Özhan, şöyle konuştu:
“Tüm toplumsal ortamlar ve burası yaklaşık 2 sene kapandı. Bu 2 sene ‘Ne yapalım, burası kapalı’ diyerek bekleyebilirdi lakin o, bu iki seneyi fırsat bildi. Türbeyi şerif dahil olmak üzere vakfın (Türk Tasavvuf Musiki ve Folklorunu Yaşatma Araştırma Vakfı) öbür bütün ünitelerini, A’dan Z’ye, tabanından tavanına kadar yeniledi, tezyin etti, eksiklerini giderdi. Ondan sonra ‘Siz devam ettirin.’ der üzere çekti, gitti.”
Ahmet Özhan, Pir Nurettin Cerrahi Tekkesi’nin 300 yıldır kapanmadan, açık kaldığına da değinerek,”Fahrettin Efendi Hazretleri, burada yatıyordu. Onun konutuydu burası birebir vakitte. O hayatını burada devam ettirdi ve devlet onu kendi tekkesine türbedar olarak tayin etti. Hasebiyle kapı daima açık kaldı ve kendisine yakın olmak isteyen, kendisinden bir şeyler öğrenmek isteyenlere de her vakit kapısını açtı ve yardımcı oldu. Gelmek isteyenler onunla oturdu, konuştu, istifade etti ondan, zikir etti. Hasebiyle devletin marifetiyle burası kapanmamış oldu.” dedi.
“Arkasında bıraktığı hizmetleri inşallah biz tamamlayacağız”
Vakıfta birçok kültürel faaliyetin gerçekleştirildiğinin altını çizen Özhan, şunları söyledi:
“Allah’ı zikretmek ve onun ritüelleri, edebiyatı, musikisi olmadan olmaz. Bu vakfın varlık sebebi bu. Burada musiki meşkimiz, edebiyat çalışmalarımız, arşivimiz var. Meslek, doktora, yüksek lisans yapan, kim olursa olsun, onları araştırma yaptıkları alanda tatmin edecek, Türkiye’nin en kabadayı kütüphanelerinden birine sahibiz ve yakında inşallah Efendiciğimin (Tuğrul Bey’in) isteği, onun gerisinde bıraktığı hizmetleri inşallah biz tamamlayacağız. O temelini attı. Okumayı çok severdi, en büyük aşkı kitaptı. Hayatı boyunca kitap toplamıştı. Lakin koleksiyoner değil, hepsini okurdu. Hayatı boyunca biriktirdiği bütün kitaplarını kütüphaneye getirdi. Zati buranın bir kendi arşivi de vardı. Sonra buranın müdavimleri de buradan özenerek, konutlarındaki ne kadar kitapları varsa buraya bağışladı. Artık bahçede, nem ayarı dahil olmak üzere bütün hassasiyetleriyle birlikte kısmet olursa çok önemli bir ilmi kütüphane yapacağız. Bunu da meslek yapan öğrencilere, burada gelip, çalışmak üzere vereceğiz. Gelsinler, sabahlara kadar otursun, çalışsın, fotoğraflarını çeksin. Bu prensip içerisinde, büyük kütüphanemizi de büyük musiki arşivimizi de kullanabilirler.”
Özhan, pazartesi günleri vakıf içerisinde meşklerin devam edeceğine işaret ederek, “(İnançer’den) Allah razı olsun. Yorulmak, durmak, istirahat nedir bilmeyen lakin bunun da şikayetini yapmayan büyük bir potansiyel vardı, her an koşuşan. Bir bakıyorsun Rumeli’de, bir bakıyorsun Türk Cumhuriyetleri’nde, bir bakıyorsun Irak’ta, bir bakıyorsun Ahmet Yesevi Hazretleri’ne gitmiş. Oraları bir gezeyim diye değil, orada ne istifade ettiyse, buraya taşıyabilmekti. Durmak bilmeyen bir insandı. Gönlü durmak bilmiyordu lakin bedeni ‘Benden bu kadar.’ dedi. Biz onun kadar yapamayız ancak bıraktığı yerden hiç değilse durmasın, otomobil yürüsün devam etsin o hızı yapamasak bile arabayı yolda bırakmamaya çalışırız.” tabirlerini kullandı.
Pir Nurettin Cerrahi Tekkesi’nin Tuğrul İnançer’den sonra gelecek yeni postnişini konusuna da değinen Özhan, “Şu anda doğmamış çocuğa don biçilmez. Her şeyin bir süreci, zuhuratı vardır. Vakit içerisinde ne olacaksa daima birlikte göreceğiz. Değerli olan kurumdur. Kuruluşun devamlılığı ve yararlı olması, yarar temin edilmesi için hiçbir eksik bırakılmaz. Mevla görelim neyler, neylerse hoş eyler.” biçiminde konuşmuştu.