Ünlü oyuncu Burcu Biricik, Ahmet Mümtaz Taylan’ın ‘Empati’ programına konuk oldu. Konuklarından ‘Empati’ yapmasını isteyen Taylan, onların hislerini ve fikirlerini öne çıkardı.
İlk olarak Burcu Biricik’e Türkiye’yi olimpiyatlarda jimnastik branşında temsil eden birinci bayan sportmen olan Göksu Üçtaş’ın hayatına empati yapmasını istedi. Burcu Biricik, Göksu Üçtaş’ın hüzün veren çocukluk öyküsünü dinleyip yorum yaparken, kendi annesiyle münasebet hakkında da ipuçları verdi.
“Annemle arkadaş üzereyiz. Annemle babam ben çok küçükken ayrıldı, annem çalışmak zorunda kaldı. Ben annemden çok küçük yaşta ayrıldım, anneannem ve dedemle büyüdüm. Annem Antalya’da çalışırken, ben anneannem, dedem ve dayımla çok sevgiyle büyüdüm… Sevgi duvarlarım sağlam. İnsanın 4 -7 yaş ortasındaki anne baba öyküsü, düşünceli olabiliyor”
AYBÜKE ÖĞRETMEN’İN KISSASI BİRİCİK’İ AĞLATTI
Taylan, ikinci bahis olarak 2017 yılında PKK tarafından şehit edilen ‘Aybüke Öğretmen’, Aybüke Yalçın’ın öyküsünü paylaşırken Burcu Biricik gözyaşlarına hakim olamadı.
BABAMLA TANIŞMIYORUM
Ahmet Mümtaz Taylan, Türkiye’nin konuştuğu 18 yaşında öldürülen Zehra Bayır’ın kıssasını paylaşırken Burcu Biricik’in duygusal aile öyküsü günyüzüne çıktı.
Taylan’ın “Zehra Babasından yardım istemeli miydi?” sorusunda Burcu Biricik şu yanıtı verdi:
“İstemeliydi… Ben de istemezdim, büyük ihtimal… Yani o vakte kadar yoksan ve ben bu yaşıma kadar bir halde hayat savaşı verip kendi kendime bir biçimde… ‘Neredeysen orada kal’ derdim. Ben babamla tanışmıyorum… Artık o denli değil, artık herkesi anlamaya çalışıyorum. Hayat ona da bir şey getirmiştir, öylesini tercih etmiştir, öbür bir yola girmek zorunda kalmıştır. Bunların hepsiyle kabullenip yola devam ediyorsun. Ben olsam ben de yardım istemeyebilirdim”
ABİM BENİM OKUMAM İÇİN OKUMADI
Ahmet Mümtaz Taylan “Kardeşin için hayallerinden vazgeçer miydin?” deyince Biricik’in bilinmeyen hayat kıssası ortaya çıktı. “Benim abim o denli bir şey yaptı… Bir adedim, ben o vakit okuyordum, abim liseyi bitirdi ve ‘ben çalışmaya başlayayım’ dedi… Zira ‘Burcu’nun okuması lazım’, o vakit annem, abim ve ben… O esnada okul dışında da çalışıyordum, kafede çalışıyordum, ajansa girdim ajansta çalışmaya başladım, garsonluğum var, kuaförde çalışmışlığım var, palyaçoluk yapmışlığım var, üniversitede… İnsanların sünnetlerinde, kınalarında, düğünlerinde küçük çocukları oynatırdım. Enteresan vakitlerim oldu, hoş bir yerden bakıyorum, bunlar hoş deneyimler. Abim artık Danimarka’da, abim çalıştı üniversiteye ben gittim, Kıbrıs’ta çalışıyordu, orada sevdiklerinden yardım isteyip benim burslarımı bağladı, ben İzmir’de okudum, abim çalıştı, artık Danimarka’da yaşıyor; 2 tane çocuğu var, orada evlendi, keyfi yerinde çok şükür. Ortamızda 2 yaş fark var. Bizde de anne-baba boşandı, velayet anne de kaldı… Sevgi her şeyin kurtarıcısı, yürekten saf sevgiye inanıyorum, sevgi, inanç hissi varsa, koşullar ne olursa olsun kıymetli değil…”