Burcu Biricik, Ahmet Mümtaz Taylan’ın ‘Empati’ programına konuk oldu.
Biricik, “Annemle arkadaş üzereyiz. Annemle babam ben çok küçükken ayrıldı, annem çalışmak zorunda kaldı. Ben annemden çok küçük yaşta ayrıldım, anneannem ve dedemle büyüdüm. Annem Antalya’da çalışırken, ben anneannem, dedem ve dayımla çok sevgiyle büyüdüm… Sevgi duvarlarım sağlam. İnsanın 4 -7 yaş ortasındaki anne baba kıssası, problemli olabiliyor” diye konuştu.
Biricik şu sözleri kullandı:
“Ben babamla tanışmıyorum… Artık o denli değil, artık herkesi anlamaya çalışıyorum. Hayat ona da bir şey getirmiştir, öylesini tercih etmiştir, diğer bir yola girmek zorunda kalmıştır. Bunların hepsiyle kabullenip yola devam ediyorsun. Ben olsam ben de yardım istemeyebilirdim.
Benim abim o denli bir şey yaptı… Bir adedim, ben o vakit okuyordum, abim liseyi bitirdi ve ‘ben çalışmaya başlayayım’ dedi… Zira ‘Burcu’nun okuması lazım’, o vakit annem, abim ve ben… O esnada okul dışında da çalışıyordum, kafede çalışıyordum, ajansa girdim ajansta çalışmaya başladım, garsonluğum var, kuaförde çalışmışlığım var, palyaçoluk yapmışlığım var, üniversitede… İnsanların sünnetlerinde, kınalarında, düğünlerinde küçük çocukları oynatırdım. Enteresan vakitlerim oldu, hoş bir yerden bakıyorum, bunlar hoş deneyimler. Abim artık Danimarka’da, abim çalıştı üniversiteye ben gittim, Kıbrıs’ta çalışıyordu, orada sevdiklerinden yardım isteyip benim burslarımı bağladı, ben İzmir’de okudum, abim çalıştı, artık Danimarka’da yaşıyor; 2 tane çocuğu var, orada evlendi, keyfi yerinde çok şükür. Ortamızda 2 yaş fark var. Bizde de anne-baba boşandı, velayet anne de kaldı… Sevgi her şeyin kurtarıcısı, yürekten saf sevgiye inanıyorum, sevgi, itimat hissi varsa, kaideler ne olursa olsun değerli değil…”