Milli Yol Partisi Aksaray Vilayet Lideri Ahmet Karaman, “Hatay Antakya merkezinde, Rönesans Rezidans… ‘Cennetten bir kale’ dedikleri yerin cehennemden nasıl bir çukur olduğunu, orada şahsen gördük… Çocuklarımıza bir türlü ulaşamadık… 80 kişinin daha enkazlarına hiçbir formda ulaşılamamıştır. Ne kızım ne de 8 aylık torunum ne de 3 yaşındaki torunum, Mustafa Kemal ve Mehmet Akif’e hala ulaşamadık. Haber bekliyoruz” dedi.
Milli Yol Partisi Aksaray Vilayet Lideri Ahmet Karaman, Hatay Antakya’daki Rönesans Rezidans’ın enkazı altında kalan kızı ve torunlarına ulaşamadıklarını söyledi. Karaman, şöyle konuştu:
“Aksaray Büyük Birlik Partisi’nin 11 yıllık vilayet başkanlığını yaptım. Artık ise Ulusal Yol partisinin Aksaray Vilayet Lideriyim. Birinci günde konutumuzda, Aksaray’da sarsıntının olduğu saatte hissettik ve canımız ciğerimiz olan biricik yavrumuz kızımız, öğretmen Tuğba Koşarı Hatay’da yaşıyordu, öğretmendi. 2 tane çocuğu bir de eşi vardı. Telefon ettik, telefona yanıt veremeyince biz apar topar toplanarak; eşim ve oğlum bir arada o gün buradan çıkarak son hız Hatay’a 4 saat üzere bir vakitte yani saat 10 üzere vardık.
“CENNET OLARAK TANITILAN YERİN CEHENNEMDEN NASIL BİR ÇUKUR OLDUĞUNU GÖRDÜK”
Onun kaldığı binaya, Hatay Antakya merkezinde Rönesans Rezidans, ‘cennetten bir kale’ dedikleri yerin cehennemden nasıl bir çukur olduğunu orada şahsen gördük. Daha sonra hayretler içerisinde buranın bir yıkım değil; bir vahşet, bir hüsran yeri, cehenneme dönmüş olan yerini gördük. Ondan ötürü da bağırdık, çağırdık, feryat ettik. Fakat çocuklarımıza bir türlü ulaşamadık. Biz 16 gün boyunca çocuğumuzun enkazının başında bir an bile ayrılmadan, geceleri orada yatarak, sokakta yatarak, gündüzleri yanında durarak arama kurtarma çalışmalarına şahsen katılarak, oradaki sorunları görerek onun yanında bulunduk.
Rezidans zati 250 dairenin olduğu çok büyük bir daire. Girişi tek olan, çıkışı tek olan 12 katlı bir bina ve bunun dere yatağına yapılmış olduğunu gördük. Devletin yetkilileri görmüş olsalardı, o yıkımın nasıl olduğunu daha güzel kanaat ederlerdi. Yani buradaki 4 katlı, 5 katlı bir binaya kullanılmayan demirlerin 12 katlı bir yere nasıl kullanıldığını, nasıl yıkıldığını, enkaza baktığınız vakit bile yani o kolonlara çok bir yükün yüklendiğini biz orada şahit olduk, gördük.”
“ZİYARET EDEBİLECEĞİMİZ BİR MEZARI OLSUN”
“Yangınla birlikte büyük felaketler oldu. Şu anda en azından 80- 100 diye kestirim ediyoruz. 80 kişinin daha enkazlarına hiçbir halde ulaşılamamıştır. Ne kızım ne de 8 aylık torunum ne de 3 yaşındaki torunum, Mustafa Kemal ve Mehmet Akif’e hala ulaşamadık. Haber bekliyoruz.
İlk gündeki beklentiniz çıkaracağız umuduyla olan bir beklentiniz gitgide değişime ve dönüşüme uğruyor. Ondan sonra cenazesi bile olsa da yani mezarını ziyaret edebileceğim, onun kokusunu alabileceğim bir yer olsun diye hayal ediyorsunuz. Fakat her ne hikmetse bunun hiçbirine ulaşamadık.
“İŞİN ASLI DA BU DEVLET YETİŞEMEDİ”
Günlerce kurtarma çalışmaları dediği halde bizim istediğimiz üzere esasen bir çalışma olmadı yani. Burada sahiden büyük bir afet var, büyük bir musibet var. Devletin de buna tam hazırlıksız olduğunu gördük. Yani işin aslı da bu devlet yetişemedi. Bundan ötürü da acımız ve acımız çok büyük. Allah büyük Türk milletine bu acıları inşallah bir daha yaşatmasın.
Burada benim gördüğüm tek şey ne diye sorarsan, ay yıldızlı bayrağın altında yaşayan ulu Türk milletinin Alevisi, Sünnisi, Türkü, Kürdü… Hiç kimse birbirini ayırmadan, kaydırmadan, ortak kaygımız olan acımızla birlikte birleştik. Acımızı bir arada yaşadık. Buradaki dayanışmayı gördüm. Adamın meskeninde hiçbir şeye gücü yetmiyor, ineği varsa onu satmış sırtında ceketi varsa onu satmış lakin buralara gönderebilmişler. Bu ulu millete de başka ayrı teşekkür ediyorum. Allah bunları kıyamete kadar var etsin.
En evvel sarsıntısı gören insanlardan bir tanesiyim. Oradaki o çalışmalara baktığımızda yalnızca askeriye var ancak sarsıntıyla alakalı çalışmalarında olan bir birey, bir kurum yok. Yani askerin içerisinde, öteki bölüklerin büsbütün sarsıntıya ayrılmış bir sınıfı yok, onu gördük. Onun yanı sıra yani buraya kim gelecekti? UMKE gelmiş UMKE’nin üzeri bile tozlanmamış, yani elbise tozlanmadan, hatta oradaki çalışmalara bile mâni oldular.
“KAOS VARDI, MUHATAP BULAMADIK”
AFAD bir türlü başlayamıyor, dışarıdan Macar grubu geldi. Adamların yani elin yabancısı olmasına karşın teçhizatlarına donanımlarına baktım. Hayran kalmamak elde değil. Onun yanı sıra bundan sonra Romanlar geldi. Onlar da içerideki evvel ölülerden fazla yaşayan canlılar var mı? Birinci evvel insanların gerçekten hakikat olan da bu, canlılar var mı diye arama kurtarma yapmaya çalıştılar. 5-10 gün durmadan onlar bile gittiler. Yani o denli bir kaos ki biri geliyor, biri gidiyor. Yani bir baş bulamıyorsun, muhatap alabileceğim. Tertip yani bu zelzelede birincisi şu: AFAD misyonlu olur, AFAD’ın dedikleri yapılır. Bu türlü bir şey yok. Herkes başına nazaran bir şeyler yapıyor.
Burada en donanımlı kim? Bizim madenci kardeşlerimiz gerçekten, yani canını dişine takarak güvenebileceğin, Allah bunların sayısını artırsın. Onlar olmasa biz orada yemek bile bulamazdık. Ondan sonra AFAD da çalıştı lakin öbürleri kadar değil. O da esasen çalışmalarının en büyük çalışma uğraşı de istekli insanların kepçeleri ile dozerleriyle oraları yıkarak enkazı çıkarıp enkazın içerisinden bizim cesetlerimizi çıkarabilmek oldu.
Enkaz büsbütün bitti, 80 kişi bulunamadı. Birinci günde zati gördüğümüzde birinci evvel kurtarılanlar sayısı az 50-60 kadar kişi kurtarıldı. Bunların içerisinde canlı olanları da vardı. Lakin yani ülke gerçekten büyük bir felaketin eşiğindeki komşunun komşuya gidemeyeceği bu türlü bir enkaz var ve bir değil binlerce yani 10 tane, 11 tane ilin yıkımı da çok büyük. Yani bir kentin tamamından daha fazlasının enkazda olduğu için yani onlara da bir şey diyemiyorum.”
“İSTEĞİMİZ CENAZELERİN SAHİPLERİNE VERİLMESİ”
DNA testi verdiklerini belirten Karaman, “Ben artık orada ne yapayım evladım yani bir yangın çıkmış. Ciğerim yanıyor. Elimdeki su şişesini götürüp döküyorum lakin gücünün yetmediğini görüyorum. Artık bizim ümidimiz yetkililere DNA testini verdik geldik. Testin sonucunda ya da oradakilerin çok sıhhatle çıkan sayısının ne kadar olduğunu bilmemekle bir arada Türkiye’nin bütün vilayetlerine gönderilmiş, bir liste halinde. Listeleri denetim ederek onun sağ olup olmadığını orada öğrenebilmek. İsteğimiz, hemen Hatay’daki hastanelerin bizim DNA’larımıza bakarak aldıkları numunelerle eşleştirip bir an evvel cenazelerin sahiplerine verilmesi” dedi.