Bugün 30 Ağustos Zafer Bayramı.
Zaferin 100. yıldönümü.
Türk tarihinin en büyük dönüm noktalarından biri olup, 1683 yılındaki 2. Viyana hezimetinden beri daima toprak kaybederek geri çekilen Türk ordularının savunmadan çıkarak büyük taarruzu neticelendirdiği gün.
Bu muharebe ile ulus olarak kutsal Anadolu topraklarının sonsuza dek Türk yurdu olarak kalacağını ve bizleri buralardan hiçbir gücün ve kuvvetin söküp atamayacağını bir defa daha bütün dünyaya ilan ve ispat etmiş olduk.
Bu büyük zaferi ve manalı bayramı kutlamanın heyecanını, gururunu ve memnunluğunu milletçe yaşamalıyız diye düşünmekteyim.
Bilinmeli ki; 30 Ağustos, Ulusal Kurtuluş Savaşı’nın neden yapıldığını, Kurtuluş Savaşı başkan takımının neyi amaçladığını ve Atatürk’ün liderliğini anlatan en büyük günlerden biridir.
Lakin son yıllarda, 30 Ağustos Zafer Bayramı üzere birçok Ulusal Bayram ve günümüze karşı bir yabancılaşma süreci yaşanıyor maalesef…
Her nedense devleti devlet, halkı halk, cumhuriyeti cumhuriyet yapan o görkemli zaferler küçümseniyor, farklı sebeplerle kutlamalar sonlandırılıyor.
30 Ağustos Zafer Bayramı üzere “asker–sivil–aydın halk” üçlüsü ile örgütlenmiş ve kazanılmış büyük muvaffakiyetler sıradanlaştırılıyor.
30 Ağustos’un emperyalist ve kapitalist düşmanlara karşı savaşan milletin yarattığı büyük bir mucize olduğu gerçekliği unutturulmaya çalışılıyor.
Anlaşılan o ki ülkemiz emperyalizm ve kapitalizmin boyunduruğundan bir türlü kurtulamadı.
Milli bayramlarımıza, Atatürk’e ve Cumhuriyet’e karşı akınlar bu yüzden ağırlaştı.
Kimse şunu unutmamalı ki; tarihimize altın harflerle yazılan ulusal zaferlerimiz her şeyden evvel, bağımsızlığa, kardeşliğe, laik Cumhuriyet’e, demokrasiye giden yolları açmıştır.
Ulusal hafızamızdan hiçbir vakit silinemeyecek bu zaferlerle, bayrağımız özgürce gönderdeki yerine tekrar çekilmiş ve çağdaş Türkiye Cumhuriyeti’nin kuruluşunun birinci adımlarının atılmasına imkan sağlanmıştır.
Bu nedenle 30 Ağustos 1922 tarihi, Türk Ulusu’nu esir etmek isteyen emperyalist güçlere karşı; kadınıyla çocuğuyla, ordusuyla topyekûn verilen bir savaşın sonucunda ulusal benliğin kurtarıldığı ve Zafer Destanı’nın yazıldığı gündür.
Bu zafer, tarihimizin en değerli dönüm noktalarından biri olmasının yanında, sadece bizim değil; tüm ezilmiş ulusların, hatta tüm insanlığın, özgürlüğe, kurtuluşa, başı dik ve onuruyla yaşama kararlılığına yönelişinin ve bu doğrultuda atılmış tarihi bir adımın bayramıdır.
Zaferin 100. yılının kutlandığı bu memnun günde, zaferi bize yaşatan Atatürk ve silah arkadaşları ile kahraman Türk Ordusu’na bir sefer daha şükran ve minnetlerimizi sunuyorum.
Ruhları şad olsun…