Bozkırın Tezenesi 10 yıl önce bugün yoruldu: Oğlu, babasını anlattı

Türk Halk Müziğinin efsane ismi, Bozkır’ın tezenesi Neşet Ertaş’ın bugün vefat yıldönümü. 10 yıl evvel bugün hayata veda eden usta sanatçı, sevenleri tarafından kendi kelamlarıyla anılıyor: Bana öldü demeyin, yoruldu gitti.

Halk TV’de Serhan Asker’in hazırlayıp sunduğu Görkemli Anılar programında da Neşet Ertaş, akıllara kazınan türküleriyle anıldı. Usta sanatkarın çocuklarının ve kardeşinin de konuk olduğu programda oğlu Hüseyin Ertaş babasından bahsetti.

‘Konuştuğumuz vakit bizden evvel bütün gelip gidenleri temsil ediyoruz’

Ailesini hayatı boyunca kameralardan uzak tutan Neşet Ertaş’ın bunu neden yaptığını, nasıl bir çocukluk geçirdiklerini şu sözlerle anlattı:

Biz bir yere çıktığımız, konuştuğumuz vakit büyük bir yükün altındayız. Babam büyük denilmesinden hoşlanmazdı da… Biz Abdallar olarak bir yere çıkıp konuştuğumuz vakit ya da çaldığımız vakit bütün ecdadımızı, bizden evvel bütün gelip gidenleri temsil ediyoruz. O yüzden büyük bir mirasın, büyük bir yükün omuzlarımızda olduğunun şuurundayız.

‘Biz çocukken bile adımlarımıza dikkat ederdik’

Babam da bizim göz önüne çıkmamamızı şöyle düşündüğü için herhalde, biz de esasen göz önüne çıkmıyorduk. Biz çocukken bile adımlarımıza dikkat ederdik. Çocukken bile büyüklerimizin üzerine gölge düşer diye dikkat ederdik. Ki biz özel olarak, mesela ben Hüseyin olarak çıkıp konuşabilirim lakin bütün ecdadımızı temsil ediyoruz. Bize o gözle bakılıyor. O yüzden şu güne kadar ortaya çıkmadık. Bizi buraya çağırdığınız için, buralara da geldiğiniz için, büyüklerimize de bedel verdiğiniz için sizlere teşekkür ederim.

‘Sevgi, hürmet, hoşgörü’

Büyük beşerler falan derler. Babam büyük sözünden hoşlanmazdı. ‘Büyük Allah’tır’ kederi. İşte dev denirdi. ‘Ya dev de bir masalda geçer’ kaygısı. Aslında bütün bizden evvel gelip gidenlerin söyledikleri tıpkı şeydir. Hepsi bir noktaya çıkar. Bu da sevgi, hürmet, müsamahadır.

Hani derler; bâtın, gizli, sır, erenler derler. Ermek herkese nasip olabilecek bir şeydir. Bu da anlayıştır. Bu 3 söz. Bize öğretilen de budur; Sevgi, hürmet, müsamaha.

‘Bazı yaralarımız da deşiliyor’

Yani demek istediğim arife tanım ne hacet, hak meydanında gördüysen. Yani yanlış yapmamak. Bütün kültürlerde değerlidir ancak bizimkilerde özel olarak bunlara dikkat edilir. Abdal’ın ağzı bozuk olmaz derler. Adımlarımıza dikkat ediyoruz lakin kimi yaralarımız da deşiliyor. Soğumuyor. O yüzden tahminen biraz sesimizi duyururuz. Babamızın gidişinin 10. yılı buralara kadar geldiğiniz için teşekkür ederiz.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir