Boğaziçi Üniversitesi’nde 2 Ocak 2021’de Prof. Dr. Melih Bulu’nun Cumhurbaşkanı Erdoğan tarafından rektör olarak atanmasıyla başlayan protestolar, Bulu’nun vazifeden alınmasının akabinde da devam ediyor. Direnişin 729’uncu gününde Boğaziçili akademisyenler bir ortaya gelerek rektörlük binasına sırtlarını döndüler ve Bulu’nun akabinde rektörlüğe atanan Naci İnci’yi protesto ettiler.
Direnişin 105’inci haftasında yayımlanan bilgi notunda şu sözlere yer verildi:
“Bugün 2 Ocak 2023. Bundan tam iki yıl evvel, 1 Ocak’ı 2 Ocak’a bağlayan gece yarısı Melih Bulu, doruktan inme bir cumhurbaşkanlığı atamasıyla Boğaziçi Üniversitesi’ne rektör olarak atanmıştı. Askerî darbe periyotlarını çağrıştıran ve kurumun iradesini hiçe sayan bu atamayı siyasi güdümlü öbür idari ve akademik görevlendirmeler ve birçok hukuksuz uygulama izledi. Bizler üniversitenin yıkımını hedefleyen bu uygulamaların hiçbirini kabul etmediğimizi ve doğruları savunmaktan vazgeçmeyeceğimizi iki yıl boyunca her hafta bu meydanda duyurduk; tüm akademik ünitelerimizin katıldığı sayısız imza metni ve açıklamayla itiraz ve tekliflerimizi kamuoyu nezdinde yineledik ve karşılaştığımız her ortamda yapılan yanlışları bu antidemokratik müdahalenin aktörlerinin yüzlerine karşı söyledik. İki yıl boyunca bu kararlı duruşumuzdan tek adım geri atmadık, sözümüze sadık kaldık. Türkiye’de özgür, özerk ve demokratik bir üniversite için, senatomuzun 2012 yılında kabul ettiği aşağıdaki prensiplerden vazgeçmediğimizi bir sefer daha yineliyoruz:
1. Üniversitelerin rastgele bir kişi ya da kuruluşun tesir yahut baskısına maruz kalmaması ve siyaset aracı olarak kullanılmaması, bilimsel ve toplumsal gelişim açısından vazgeçilmezdir.
2. Üniversitelerde karar alma yetkisinin demokratik yollarla seçilmiş konseylerde ve akademik yöneticilerde olması özerklik için koşuldur. Rektör, dekan, enstitü müdürü, yüksekokul müdürü, kısım lideri üzere akademik yöneticiler atamayla değil seçimle belirlenmelidir.
3. Üniversitelerin, özerk anayasal kurumlar olarak, akademik programlarını ve araştırma siyasetlerini öğretim elemanlarınca ve/veya üniversite heyetlerince kararlaştırılarak belirlemesi, bilimsel özgürlüğün ve yaratıcılığın kurallarındandır.
Geçen iki yıl içinde Boğaziçi Üniversitesi’nde sayısız hak ihlali yaşandı. İki yılda üniversitenin senato ve üniversite idare heyeti üzere üst idare yapılarına hukuk dışı yollarla el konuldu, seçilmiş ve vazifesini özveriyle sürdüren yöneticilerimizin yerine kurum dışından devşirilmiş, liyakatsiz takımlar yerleştirildi. Kurumun demokratik, iştirakçi ve şeffaf idare yapısı yerle bir edildi. Öğrencilerimiz mahpusa atıldı, şiddete maruz bırakıldı, mesnetsiz disiplin soruşturmalarıyla yıpratıldı ve kimliklerinden ötürü gaye gösterildi. Birçok idari işçimiz işten çıkarıldı, sürgün edildi yahut emekliliğe zorlandı. Hocalarımız temelsiz münasebetlerle işten çıkarıldı, vazifelerinden uzaklaştırıldı, prestij suikastına uğratıldı, birçoğunun dersleri kapatıldı. Akademik ünitelerin talep etmediği ve onaylamadığı 20’den fazla “kişiye özel” takım ataması yapıldı. Siyasi sâiklerle hareket eden kayyım yönetimi, bu iki sene boyunca hayalindeki çok merkeziyetçi, keyfî ve baskıcı idare modelini üniversitemizde hâkim kılmaya çalıştı. 52 yıllık kamu üniversitesi geçmişi olan bu kurumda gibisi görülmemiş bir akademik ve idari şiddet ortamı yarattı.
Bizler, yaşanan tüm aksiliklere karşın, iki yıldır akademik ve idari yükümlülüklerimizin gerektirdiği üzere, derslerimiz, araştırmalarımız ve etkinliklerimizi sürdürüyor; bilgi üretmeye, bilgiyi öğrencilerimiz ve kamu ile paylaşmaya umut ve kararlılıkla devam ediyoruz. Üniversitedeki yıkıcı ve keyfî uygulamalara karşı çabamızda temel referansımız ise hukuk ve anayasamız tarafından garanti altına alınan “üniversite özerkliği” unsuru; yapılan tüm kuralsızlık ve usulsüzlükleri tespit ediyor, bunları mahkemelere taşıyor ve türel süreçleri ısrarla takip ediyoruz. Davalarımız sürerken nöbetlerimiz, forumlarımız, etkinliklerimiz ve çalışma gruplarımızla üniversitemizin bugününü, geçmişteki muvaffakiyetlerini, eksiklerini ve geleceğe yönelik hayallerimizi tartışıyoruz. Türkiye’de büyük bir kriz yaşamakta olan yükseköğretim sistemini konuşuyoruz. Öbür üniversitelerle iş birliği yaparak Yükseköğretim Kanunu’nun değişimini, üniversitelerin geleceğini tartışıyor, liyakat temelli, özgür ve üretken yeni bir üniversite nizamı için modeller üretiyoruz.
Birbirinden farklı görüşlere, birikimlere ve uzmanlıklara sahip yüzlerce Boğaziçi Üniversitesi akademisyeni olarak iki yıldır haksızlıklara karşı daima birlikte, yılmadan direniyoruz; ortaklaştığımız prensipler uğruna, kurumun ve onu var eden öğrencilerin geleceği için gayret veriyoruz. Akademi tarihinde kendine mahsus bir yer edinen uzun erimli direnişimiz, çoğulculuğu, barışçıl duruşu ve prensiplere odaklanan yapısıyla geçtiğimiz iki yılda Türkiye’deki demokrasi gayretinin umut verici örneklerinden biri oldu.
Bizler, Boğaziçi Üniversitesi akademisyenleri olarak biliyoruz ki, üniversitemize yapılan taarruz daha geniş bir kuşatmanın ve kurumsal çöküşün modülü. Üniversite kurumu özelinde tüm ülkenin geleceği yok edilme tehlikesi ile karşı karşıya. Tam da bu nedenle iki yıldır yalnızca Boğaziçi Üniversitesi için değil, kamunun vazgeçilmez bedellerinden biri olan üniversiteyi savunmak için bu meydandayız.
Ve üçüncü yılımıza girerken her hafta bu meydanda verdiğimiz kelamı yineliyoruz:
Türkiye’de özgür, özerk, demokratik ve iştirakçi unsurlara dayalı bir üniversite ideali gerçekleşene kadar…
Kabul Etmiyoruz, Vazgeçmiyoruz!” (HABER MERKEZİ)