CHP’nin 17-25 Aralık yolsuzluk savlarıyla ilgili vilayet binasına astığı pankarta Bilal Erdoğan‘ın açtığı davada manevi tazminat verilmesi üzerine yaptığı itiraz, Anayasa Mahkemesi (AYM) tarafından reddedildi.
Anayasa Mahkemesi (AYM), 2014 yılında Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) İstanbul Vilayet Binası’nda, 17-25 Aralık yolsuzluk argümanlarında ismi geçen bakanlar ile Bilal Erdoğan’ın maskeli fotoğraflarının olduğu bir pankart açılması üzerine verilen manevi tazminat cezasına yapılan itirazı kıymetlendirdi. CHP’nin yaptığı söz özgürlüğünü ihlali başvurusunu AYM, oy çokluğu ile reddetti. Ret kararına tek karşı oyu AYM üyesi Hicabi Dursun kullandı.
AYM: Bilal Erdoğan “Memleketin siyasi hayatında rol oynayan kimseler”den değil
Bilal Erdoğan’ın açtığı davada manevi tazminat verilmesiyle ilgili AYM’nin değerlendirmesinde şu sözler kullanıldı:
“Anayasa Mahkemesinin kanaatine nazaran faaliyetleri toplumu ilgilendiren, kamunun ilgisini çeken ve toplumda tanınmış olan bireyler olarak anlaşıldığı takdirde müştekinin 5846 sayılı Kanun’un 86. unsurunda yer alan “memleketin siyasi ve içtimai hayatında rol oynıyan kimseler” tabiri kapsamında kalacağı açıktır. Lakin üstte yer verilen belirlemeler ışığında müştekinin aile fertlerine olan ilgi olmaksızın münhasıran kelam konusu kapsama girdiğini kabul etmek mümkün olmamıştır. Bu sebeplerle müracaat konusu olayda müştekinin, toplumsal ve siyasal tartışmalarda medyada yahut öbür niyet açıklaması araçlarında fotoğraflarının kullanılmasına daha fazla tahammül göstermesi beklenemez. Sonuç prestijiyle Anayasa’nın 26. unsurunda teminat altına alınan tabir özgürlüğünün ihlal edilmediğine karar verilmesi gerekir.”
Karşı oy: Müştekinin fotoğraflarının kullanılmasına daha fazla tahammül göstermesi beklenir
Hicabi Dursun ise verilen karara karşı oyunda şunları belirtti:
“İncelenen olayda birinci derece mahkemesi; müştekinin bilinen bir siyasetçinin oğlu olmasına karşın memleketin siyasi ve içtimai hayatında rol oynayan kimse statüsünde olmaması nedeniyle rastgele bir surette fotoğraf yahut portresinin teşhir edilmesi ya da umuma arz edilmesi için müştekinin muvafakatinin alınmasının zarurî olduğunu kıymetlendirerek pankartta kullanılan fotoğrafa ait muvafakat alınmadığından bahisle müracaatçı aleyhine tazminata hükmetmiştir.
Demokratik bir ülkede ülke yöneticilerinin aile fertlerinin iş ve toplumsal alakaları her vakit kamuoyunun ilgisini çekmiş, gazetecilerin ve siyasetçilerin yakın takibinde olmuştur. Bu bağlamda, müştekinin çok bilinen bir siyasetçinin oğlu olması nedeniyle kamunun ve muhalif siyasetçilerin yakın takibinde olması olağan karşılanmalıdır. Kaldı ki müracaata bahis davanın müştekisi, iş münasebetleri, kurduğu vakıfların yürüttüğü kampanyalar ve sivil toplum alanında son derece faal ve bilinen bir kişi olması nedeniyle de olayların meydana geldiği tarihlerde ve hala medyanın, siyaset etraflarının ve halkın yakın takibinde olan bir kişidir.
Bu sebeplerle müştekinin, isminin karıştığı toplumsal ve siyasal tartışmalarda medyada yahut öbür fikir açıklaması araçlarında fotoğraflarının kullanılmasına daha fazla tahammül göstermesi beklenir.
Açıklandığı üzere birinci derece mahkemesi tarafından müştekinin hakları ile müracaatçının tabir özgürlüğü ortasında adil bir istikrar kurulamamıştır. Bu nedenle Anayasanın 26. hususundaki tabir özgürlüğünün ihlal edildiği kanaatine vardığımdan çoğunluk görüşüne katılmadım.”