Beykoz Belediyesi Hayvan Rehabilitasyon Merkezi’nde çekildiği belirtilen imajların toplumsal medyada yayınlanması sonrası barınaklar yine gündeme geldi. Bu manzaralarda kedi ve köpeklerin makus şartlarda yaşadığı hatta meyyit hayvanların kafeslerde tutulmaya devam edildiği görülüyordu. Teze nazaran, bu imgeleri merkezde çalışan bir veteriner doktor çekmişti.
T24’ten Tuğçe Tatari, manzaraları çeken veteriner doktor Ege Kabataş ile konuştu. Kabataş, barınaktaki hayvan vefatlarını soruşturduğunu ve bu nedenle işine son verildiğini söyledi.
Ege Kabataş ‘EN ELZEM VE ACİL MUHTAÇLIĞI KÖPEK KISMINDA GÖZLEMLEDİM’
T24’teki habere nazaran, 27 yaşındaki veteriner tabip Ege Kabataş, hâlihazırda Aksaray Üniversitesi’nde cerrahi yüksek lisansı yapan, idealist bir imaj veren bir genç vatandaş. Mezun olduktan sonra özel dalda veterinerlik yapmış, kendi veteriner kliniğini de açmış fakat maddi olanaksızlıklar nedeniyle sürdürememiş.
İş ararken meslek büyüklerinin ve hocalarının da yönlendirmesiyle Beykoz Belediyesi’nin veteriner doktor aradığını duyuran ilandan haberdar olmuş ve başvurmuş. Ferdî bilgileri, isimli sicil kaydı, yeni sıhhat raporları ve başka evrakı istendikten sonra iki ay müddetle ‘incelemeye’ tabi tutulmuş. İki ay sonra mülakata çağrılmış ve sicil kaydında yer alan 1000 TL’lik para cezasının ne olduğu sorulmuş. Toplumsal medya üzerinden girdiği bir tartışma sonucu ‘huzuru bozmak’ suçlamasıyla para cezasına çarptırıldığını söylemiş.
Bu durumun işe alımında bir sorun yaratmayacağı, değersiz bulunduğu kendisine beyan edildikten sonra işe başlamış. Ege Kabataş’a bir oryantasyon süreci tanınmış ve o süreçte çalışmak istediği alanı kendisinin seçmesi istenmiş. En elzem ve acil muhtaçlığı ‘köpek’ kısmında gözlemlediği için orayı seçmiş.
‘YÖNETİM OLAYLARA ‘DUR’ DEMEDİ’
Kafesler kapasite üzerinde (300’e yakın köpek tedavi bekliyor, 500’e yakın köpek doğal alanda beslenme ve paklık hizmeti bekliyor) dolu, hasta ve ameliyatlı hayvanlar bir ortada, açık yaralıların hijyenik ortamında ve tedavi sürecinde önemli meseleler tespit etmiş. Evrakın uyuşması ve talimatların uygulanmasıyla sistemli bir çalışma kurmaya odaklanmış.
“Çok emek verilmesi gereken bir sisteme dönüştü. Hem evraklar yazılacak hem vücut gücü artacak doğal çabucak huzursuzluklar, lobiler başladı” diye anlatıyor yaşadığı süreci. Yalnızca tedaviye vakit ve emek harcamak değil, çalışma şartlarının değişmesine karşı oluşan dirençle de gayret etmek gerekliliği baş gösteriyor. İşlerin artmasıyla içeride başlayan tartışmalar geceleri mesken basmaya, mesai saatlerinde üzerine yürümeye kadar varıyor. Oluşan baskılara karşın işini yapmayanı, eksik yapanı tespit ediyor ve haklarında yasal süreç başlatmak istiyor. Her birini müdüre raporluyor.
Fakat kendisine karşı alınan haller, gününde ve saatinde hayvanları beslememek yahut temizlememek olarak geri dönüyor. Ve idare bu olaylara bir ‘dur’ demiyor. Dememe sebebini de ‘belli bir yönetmelik olmaması’ olarak gösteriyor.
BARINAKTA HAYVANLAR KAYBOLUYOR
O günlerde belediye kurban komitesinde görevlendiriliyor Ege Kabataş’ı. 40 işletmeyi denetliyor. Ve bu denetlemeler esnasında kimi işletmelerde tüberkülozlu hayvanların, kurban eti olarak kesildiğini tespit ediyor. “İmha ettirmek istedim hastalıklı organları, ‘Bu etlerin de alıcısı var, Afganlara satıyoruz, kendileri istiyorlar’ dendi. Natürel kabul etmedim bu açıklamayı, ama ‘sen kim oluyorsun ya, ben senin müdürünü tanıyorum’ denilerek üzerime yüründü ve tansiyonun sonunda müdürün talimatıyla olay yerinden geri çekildim. Düşünebiliyor musunuz, o etler insan sıhhatini tehdit ediyordu lakin hiçbir yaptırım uygulamama müsaade verilmedi” diye anlatıyor yaşadıklarından yalnızca birini.
Bu olaydan sonra aldığı tüm vazifeleri, misyon yerlerini ve yaşananları düşünmeye başlıyor Ege Kabataş: “Yarın öbür gün yapmadığım, uygun bulmadığım bir aksiyonla ilişkilendirilebileceğimi düşündüm, bu olayla da her şeyi, imajları de ekleyerek tutanak haline getirmem gerektiğine karar verdim.” Bu ortada da barınakta daima bir ‘hayvan kaybolması’ durumu yaşanıyor. O hayvanlar nereye uçtu meçhul. Hesabını soracak bir muhatap bile yok. Zira kimse hiçbir sorumluluğu üstlenmiyor.
İZİNLİ OLDUĞU GÜN 48 KEDİ ÖLDÜ
Kabataş, işe yeni alınan bir bakıcıya, kıdemli olanın, köpekleri göstererek ‘Baktın direniyor, basacaksın tekmeyi, kıracaksın ağzını yüzünü’ diye eğitim verdiğini, Konya’da yaşananın da bu yaklaşımla meydana geldiğini anlatıyor. Ve her gördüğü uygunsuzluğu ifşa ediyor, usulsüzlüğe itiraz ediyor. Sonra ansızın “Kedi kısmında aksaklıklar yaşanmaya başlandı” denilerek ‘köpek’ kısmından alınıyor. Diyor ki: “Sonra baktım kedi kısmında kıyım var.”
Barınağa katarakt tedavisi, kısırlaştırma üzere kolay operasyonlar için gelen kediler bile ölüyor. Natürel bu da hayvanları getirenlerde doğal yansılara neden oluyor. Ege Kabataş kedi kısmında de bir düzenlemeye gidiyor. “İşleyiş en az köpek kısmı kadar sorunluydu” diyor.
Ölü hayvanlar günlerce yaşayanlarla tıpkı kafeste kalmış, bunları tespit ediyor ve tedavi nizamı başlatıyor. Müsaadeli olduğu günün ertesinde iş başı yaptığında tedavi sürecindeki 48 kedinin öldüğünü görüyor.
Öfkeleniyor. Evraka bakıyor; bir muayene, bir bulgu yok, yalnızca ‘ex’ kararı var. Yasal uyutma sürecinde T61 isimli bir ilaç kullanılıyor lakin o ilaç envanterde dahi yok o gün. Yani bu 48 hayvan ne biçimde öldü-öldürüldü bilinmeyen.
Araştırınca bu vefatları kendisinin nöbetine yazdıklarını öğrendiğini söylüyor Ege Kabataş. “Bu olayla içeride yaşananları tespit etmeye, ilgililer hakkında tutanak tutmak için ve olay yeri tespiti için fotoğrafları çekmeye başladım. Daha sonra beni suçladılar lakin ben manzaraları yaymak için değil, sıkıntıların üzerine gidip çözmek için çekmiştim. Aslında kurum bilgisayarında da tutanaklar ve tutanaklara iliştirilmiş kelam konusu imajlar mevcuttu” diye anlatıyor süreci.
YETKİLİLERE ANLATIYOR FAKAT KARŞILIK BULAMIYOR
Bir gün geliyor 19 hayvan kayıp, başka gün 6… Ne oldu bu hayvanlara, kimse bilmiyor. Kimse yanıt vermiyor. “Kutuyla gelmiş ve kutuda unutulup açlıktan ölen hayvanlar var ve ben sorumlu veteriner doktorum fakat kimseye hesabını soramıyorum, düşünsenize” diyor Ege Kabataş. Ve bu olayları araştırmaya, hayvanı sokaktan alan otomobile kadar tespite başlıyor.
Sorumlusunu buluyor ve savunmasını istiyor, tutanaklar hazırlıyor. Çok kısa bir müddet sonra da “Hakkınızda yapılan inceleme sonucu sicil kaydınızda bir cürüm tespit edildi ve işinize son veriyoruz” denilerek binadan ve özel olarak da kayıtlara erişim bahtından uzaklaştırılıyor.
Bu süreçten sonra AK Parti MKYK üyelerine, Beykoz Belediye Lideri’ne, AK Parti teşkilatına ulaştırıyor derlediği bilgileri, yaşananları anlatıyor lakin karşısında mevzuyla ilgilenen birini bulamadığını söylüyor.
Son olarak Türkiye Veteriner Tabipleri Birliği Lideri Prof. Dr. Murat Aslan’a anlatıyor mevzuyu. Yaşananların dehşetli olduğunu, üzüldüğünü söylediğini, fakat karşılık bulamadığını belirtiyor. “O ana kadar haklı olduğumu, işime geri dönmem, usulsüzlükleri takip etmem ve son vermem gerektiğini düşünerek hareket ediyordum. O noktada anladım ki zati istenmeyen şey benim bu gidişe müsaade vermiyor oluşum, değiştirmek istiyor oluşumdu” diyor.
Ve o süreçte, tekrar tıpkı barınakta daha evvel çalışmış öteki bir çalışanın de benzeri sıkıntılar yaşadığını, ‘çamaşır suyuyla hayvanları öldürüyorlar’ argümanında bulunarak yasal süreç başlattığını öğreniyor. Ege Kabataş da elde ettiği bilgiler ve imgelerle birlikte o belgeye eklettiriyor kendini.
‘TEDAVİ BEKLEYEN HAYVAN BİLE UYUTULMUŞ’
Ama natürel bizim görmeye ve duymaya, hatta yaşamaya aşina olduğumuz bir süreçle de çabucak karşı karşıya kalıyor. ‘Örgütle bir arada hareket ederek halkı kin ve nefrete teşvik etme’ kabahatinden hakkında dava açılıyor. Beş yıl mahpus cezası talebiyle yargılanması isteniyor. Yasal süreç dışında da, hayvan severlere ‘uyuşturucu kullanıyordu’ çeşidinde prestij atakları süreci başlıyor.
Peki diyorum, mesleğe devam etmek istiyor musun, yoksa tamamdır uğraşamam mı diyorsun? “Aksine” diye yanıt veriyor, “Elbette mesleğimde ısrarcıyım. Veterinerlik alanında, bilhassa de barınaklar konusunda büyük bir değişim gerekiyor, sivil toplum kuruluşlarının devrede olması gerekiyor.”
Ve ekliyor: “Barınak müdürü, teknisyenlere kadar herkesin altında son model otomobiller, özel sürücüler var, bunların incelenmesi, maaşlar aşikarken nasıl bu yüksek şartların oluşabildiğine bakılması gerekiyor. Barınaklarla alakalı sene sonu değerlendirmelerinde yalnızca o sene o barınakta karşılanan talepleri değerlendirilecekler. ’30 bin talep gerçekleştirdik’ denecek, büyük muvaffakiyet… 30 bin hayvan toplanmış evet lakin yalnızca topal diye merkeze getirilen, tedavi bekleyen hayvan bile uyutulmuş, doğal kimse işin bu kısımlarıyla ilgilenmeyecek. Ve ilgilenmediği sürece de bu çark bu türlü sürecek…”