Ertuğrul Özkök’ün “Tansu’ya Mektuplar” yazı serisi devam ediyor. Özkök, bindiği özel jet ve Rolls Royce otomobille gündem olan imam Miraç Orbay’ı kaleme aldı.
MENZİLİNE ROLLS ROYCE’LA GİDEN YENİ “İMAM BURJUVAZİSİ”
Menzil İmamı, Tarkan’ın İzmir konserini bile toplumsal medyanın gündeminde ikinci sıraya attı.
Gerçek bir “Marketing uzmanı…”
Rolls Royce imamı, “Fethullah Hoca” Pensilvanya’da, 15 Temmuz’da ve öncesinde bu ülkeye verdiği muazzam zararın cezasını, güzelce hafifletilmiş bir konut mahpusu ile öderken, bıraktığı boşluğu süratle dolduran Menzil tarikatına mensupmuş…
SAĞ ŞERİTTEN SÜRATLE GELİP CÜPPELİYİ KÖTÜ SOLLADI
Sağ şeritten o denli büyük bir süratle gelip, jet skili Ahmet Hocayı o denli bir solladı ki…
Günün değil, haftanın değil, ayın değil, yılın değil, yüzyılın imamlığına ismini yazdırdı.
Kelimelerin harikulade cazibesine bakar mısınız…
“Menzil” tarikatına mensup ve menziline Rolls Royce’la, özel jetle gidiyor.
Aynı vakitte emlak simsarı…
Üstelik TOKİ konutları değil, lüks gayrimenkul pazarlıyor.
BEYAZ TÜRKLER GİDİYOR BEYAZ İMAMLAR GELİYOR
Cüppeli Ahmet’in cüppesi siyahtı onunki, beyaz.
Cüppeli Ahmet, havuzlu villalara terfi etmeden siyah cüppesiyle bu ülkenin “Zenci Türklerini” temsil etme savındaydı.
Zamanın ruhu değişti.
Beyaz Türkler out… Artık “Beyaz cüppeli beyaz imamlar” geliyor.
“Ak” sıfatını çok sevip te “Beyaz” sıfatından hiç hazzetmeyen bir kuşağın ahfadından biri olarak parlak bir dikey geçiş…
Tarikatının müritleri hala siyahi bir yoksulluğu yaşarken, o bu fukara sınıfına beyaz Rolls Royce’la bembeyaz umutlar veriyor.
Diyor ki;
“Ey mümin, öteki dünyadaki cenneti hak ettin, artık gel evvel şu fani cenneti yaşa…”
Hiç de kötü fikir değil…
TÜRKİYE’NİN İSLAM ALEMİNE YENİ BİR İKRAMI: BEYAZ İMAM
Ufukta bir imam burjuvazisi doğuyor.
Bizde İran’daki üzere dini bir “clergy”, yani ruhban bir sınıf yoktu.
Ama galiba tam da Marksist manada bir sınıf doğuyor.
Türkiye’nin İslam alemine ikram ettiği yeni bir kavram:
Yükselen yeni imam burjuvazisi…
Menzil imamını yakında Rolls Royce’u ile gittiği bir müzayedede, elindeki sopayla bir Picasso tablosunu yükseltiyor görürsek hiç şaşırmayın.
Cüppesinin beyaz eteğini sıyırarak Rolls Royce’a binen imam onu da yapar.
Madem minareler süngümüzdü, Rolls Royce’lar niçin müzayede vasıtamız olmasın ki…
KARDEŞİM UFUK GÜLDEMİR’İN BÜFE İSLAMI YAZISINI HATIRLADIM
Bu imgeleri seyrederken sevgili kardeşim Merhum Ufuk Güldemir’in efsane “Büfeci İslam” yazısını hatırlıyorum.
İsterseniz size de bir kısmını hatırlatayım.
Ufuk Güldemir 14 Eylül 2006 günü Haber Türk’te şöyle yazmıştı:
“Beyaz Türk’ teriminin tesisine katkılarımı bilen bilir. Artık yeni bir terim daha tesis etmek istiyorum..
Türkiye’deki İslami hareket ‘dinsel’ değil, sınıfsaldır. İslam son 70 yıldır, bu coğrafyada zenginin değil, başörtülü yoksul fukaranın dini olmuştur.
Bugünkü iktidar da başörtülü yoksul fukaranın seçimle işbaşına gelmesinden diğer bir şey değildir. Demokrasilerde fukaralar da idareye seçilebilir.
Demokrasi, seçkin, aydın ve varlıklı tahakkümüne müsaade vermediği içindir ki de düzgün bir rejimdir…”
KÖYLÜLER ÇOK PARTİLİ REJİMLE KENTLERE GELİNCE
“Dindar köylüler çok partili rejimle birlikte kentlere göçüp ‘Büfeci’ olurken köylü İslam’ını da kentlere getirmişlerdir..
Bugün Türkiye’de iktidarda olan da işte bu sınıftır. Bu sınıfın siyasi ideolojisine ben ‘Büfeci İslam’ı’ diyorum….
Büfeci, köylülükten kurtulmuş, ancak daha iş adamı olamamıştır. Ama kıymetli bir eşiktedir. İşadamı ‘evrensel’ bakar ‘sınıflarüstü’, ‘siyaset üstü” hatta ‘dinlerüstü’ düşünür.
Büfeci akrabacıdır, klancıdır. Her şeyi 3 metrekare dükkânı kadar bilir. Muhasebesi 3 metrekaredir, siyaseti 3 metrekaredir, dış siyaseti 3 metrekaredir.”
“YAHUDİ SÖMÜRÜR, ARAP DİN KARDEŞİMİZDİR, YUNAN DÜŞMANDIR”
‘Serbest piyasa’ iktisadını, ‘serbest bir ekonomik rejim’ zanneder, demokrasi ve insan hakları ile entegral irtibatını bilmez.
Zanneder ki Amerika varlıklı olduğu için insan hakları vardır. Halbuki insan hakları olduğu için güçlü olmuştur
Amerika, çözemez . Dünya haritası çok sadedir büfecinin: Yahudi dünyayı sömürür. Araplar, din kardeşimizdir.
Yunan düşmandır. Papa hıristiyan âleminin lideridir. Türkiye’miz çok hoştur. Uğur Dündar araştırmacı gazetecidir. Kuşburnu şekere yeterli gelir. Televoleler ahlakımızı bozar.”
Ama büfecilik makûs bir şey değildir. Bugün o, denize mayoyla girmese bile, varlıklı doğacak çocukları mayoyla denize girecek demektir. Gelişmeye, büyümeye en yatkın kesittir büfeciler. Yatay değil dikey büyürler.”
UFUK GÜLDEMİR HAKLIYDI LAKİN ŞUNU BİZİM “SAPIK MUHAYYİLEMİZ” BİLE İDDİA EDEMEDİ
Evet efsane bir makaleydi. Fehmi Koru’nun o yıllarda sırtımıza yapıştırdığı “Pop sosyolojinin” eşsiz örneklerinden biriydi Ufuk’un yazısı…
Haklı çıktı.
İyi varsayım etmiş.
Büfeci İslam bugün Ege’de Akdeniz’de Karadeniz kıyılarında denize giriyor.
Çocukları saçlarını hip-hop stilinde kestiriyor.
Kasaba ulusal hissiyatının istibdadına boyun eğmeyen kentlerde Pop müzik, hip-hop konserlerine daima birlikte gidiyor, eğleniyor…
Ama birer pop sosyolog olarak onun da benim de iddia edemediğiniz şey, Rollls Rolce’lu imam burjuvazinin doğuşuydu.
Bizim, onların gözündeki “Sapık muhayyilemiz” bile hayal edemezdi…
Menzil tarikatının menziline artık Renault 12’yle değil Rolls Royce’la gitmeye başlaması, İngiliz aristokrasisinin en büyük cenaze merasimine, havayı kirletiyor diye özel jetle gelinmesini yasakladığı şu fani dünyada;
Menzil’in yeni imam burjuvazisi özel jeti de keşfetti ya…
İşte Yeni Türkiye tam da budur.
(*) ÇOK ÖZEL BİR NOT: ÜÇ KİŞİLİK BİR İZDİHAM
Rahmetli kardeşim Ufuk Güldemir bu efsane yazısının sonuna şöyle bir not eklemişti.
“Büfeci İslam’ terimini Giresun’un Alucra’sından Ankara’ya göçmüş öncü Türk büfecisi Mevlüt Amca’ya armağan ederken, kitap ve makaleleriyle beni aydınlanma köprüsünden geçiren sevgili hocalarım ve arkadaşlarım Prof. Şerif Mardin, Prof. Nilüfer Göle, Prof. Parıltı Vergin ve Doç. Dr. Ertuğrul Özkök’e de sevgi ve hürmetlerimi yolluyorum.”
Böyle bir yazının sonunda onun klavyesinden çıkan bu kelamlar, vakit zaman kendimi çok yalnız hissettiğim anlarda, gereğince bir kalabalığımız varmış huzurunu veriyor.
Çünkü o denli anlarda Ufuk üzere üç-beş kişi bile bana hoş bir izdiham olarak görünüyor.
Ertuğrul Özkök