Sinan Ateş cinayetinde MHP Genel Merkezi’nin sessiz kalmasına yansılar devam ediyor. 10 yıl dava Ocakları başkanlığı yapan ve teşkilatta sevildiği belirtilen Ateş’in öldürülmesi, davacıların reaksiyonlarına neden olurken, teşkilattan istifalar da yaşandı. Cinayette davacıların parmağı olabileceği argümanları gündeme gelirken MHP’nin sessizliğine yansılar de öfkeye dönüştü. Devlet Bahçeli’nin Sinan Ateş’i İdeal Ocakları Başkanlığı’ndan alma sebebini “O benim sırrım” diyerek açıklamaması da soru işaretlerini artırdı.
Karar muharriri Ahmet Taşgetiren, “MHP için dönüm noktası mı?” başlıklı yazısında Sinan Ateş’in vefatı ve sonrası yaşananları şöyle kıymetlendirdi:
“Şimdi, MHP etrafında bir cinayet işlendi. MHP’nin yan kuruluşu Dava Ocakları’nda 10 yıl başkanlık yapmış bir kişi, tekrar İdeal Ocakları iltisaklı şahısların karıştığı bir cinayetle gün ortasında öldürüldü.
Belli ki olayın kol kırılır yen içinde kalır üzere bir muamele görmesi mümkün değil. T 24’ten Candan Yıldız ve Hazar Dost’un haberine nazaran, bir devir MHP Bursa Vilayet Başkanlığı Yardımcılığı vazifesinde bulunan, eski emniyet mensubu, Turan Sancağı Teşkilatı Lideri Halit Gökhan Gül, ‘Olayı duyduğumda birinci düşündüğüm şey teamülün yıkılması oldu. PKK bile ateş edemez eski İdeal Ocakları Başkanı’na. Bir Ocak lideri kusur yapar, çağrılır, dövülür, falakaya yatırılır. Bunlar Ocak kültüründe vardır. Lakin silah olmaz’ dedi.
Silah oldu.
Ve MHP liderliği bir mühlet sustu. Alışılmış ki herkes konuştu. MHP’ye eleştirel yaklaşanlar da konuştu – açık siyasi yerde bu kaçınılmaz- MHP içinden de yansılar oldu. Bursa’da cenaze kaldırılırken toplanan binlerce insan, bozkurt işaretleriyle haykırırken, besbelli bir öfkeyi de yansıtıyorlardı.
Ne isteniyordu?
10 yıl liderlik yapan bir davacının neden katledildiği öğrenilmek isteniyordu.
‘Eli öpülerek’ hakimiyetine teslim olunan Önder ne yapacaktı?
‘Lider. Teşkilat. Doktrin’ ise her şeyi belirleyen, doktrin ne diyordu, başkan ne yapacaktı, teşkilata düşen neydi?
Mesela Başkan, katledilen eski Dava Ocakları Başkanı’nı neden vazifeden aldığını ‘O benim sırrım’ diye açıkladığında herkesin gönlünün durulması mı gerekiyordu?
İşte teşkilattan biri ‘çağrılır, dövülür, falakaya yatırılır’ı anlıyordu, ‘Bunlar Ocak kültüründe vardır7 diyordu, ‘…ama silah olmazdı.7
Şimdi MHP içinde Bahçeli’nin ‘O benim sırrım’ dediği şeyi irdelemeyecek pek çok insan vardır. Bir kısmı ‘Dur bakalım ne olacak?’ diye bekleyecektir, bir kısmı ‘Liderin bir bildiği vardır’ diyecektir, bir kısmı da ‘Ne yapsam, nereye gitsem’ diye saçını başını yolacaktır.
Bu sancılar yaşanır bu tıp yapılarda…
Kimisinde jeton çabucak düşer, kimisinde yıllar sonra…
Ben derim, insanları olağanlaştırmak lazım. Sokaklarda milyonlarca insanın selam durduğu başkanların milletlerine ağır bedeller ödettiği bir gün anlaşılıyor, lakin daima geç oluyor.
Dağda iç infazlar olmuştur, onları tel’in etmekte tereddüt etmeyiz. Fakat ovadaki yapılarda sancılar pek göze çarpmaz.
Dostoyevsky’nin Cinler romanında örgüt içi infazlar da anlatılır. Oradaki Lider’in (Neçayev) her yaptığını, arkadaş infazlarını bile onaylayan, “Erkel tiplemesi”ni bir yazımda anlatmıştım.
Örgütlerin – kapalı yapıların cinayetlere, ağır toplumsal bedellere yol açmadan olağanlaşması temenni edilen bir şeydir. Herkesin silahlı olduğu bir ortamda bunun kolay olmadığı da aşikardır.
Sayın Bahçeli, davacıları sokaktan çeken önder olarak bilinir. Ancak işte sokakta cinayet işlendi ve bir ülkücü, üstelik dün davacılara ağabeylik yapan bir ülkücü, geride yetim çocuklar, yüreği yanık bir eş, evladını çocuk yaşlarda Ocağa teslim eden ve bugün cesedini alan anne-baba bırakarak göç etti.
Bu işin, Meclis kümesinde öfkeli konuşmalar yaparak bitmeyeceğini bilmek sıkıntı değil. Üstelik ‘Sırrım’ sözcüğü her türlü ihtimali açık bırakmışken…” (HABER MERKEZİ)