Tokat’ın Reşadiye ilçesinde yaşayan 63 yaşındaki Ömer Coşkun, gençlik yıllarında sanat ve spor dünyasından ünlülere mektup yazarak topladığı imzalı fotoğrafları 45 yıldır ihtimamla saklıyor.
Coşkun, 1977’den 1979’a kadar devrin sanatçı ve atletlerinden, yazdığı yüzlerce mektupla imzalı fotoğraf istedi.
Bazı sanatçı ve atletler mektuplara karşılık vererek Coşkun’a imzalı fotoğraflarını gönderdi.
Zaman içinde Ayhan Işık’tan İlhan İrem’e, Zeki Müren’den Hülya Koçyiğit’e, Fatih Terim’den, Alparslan Eratlı’ya müzik, sinema ve spor dünyasından isimlerin imzalı fotoğraflarına sahip olan Coşkun, geride kalan yıllar boyunca koleksiyonundaki imzalı fotoğraflara adeta gözü üzere baktı.
Coşkun’un koleksiyonunda iki yüzden fazla imzalı fotoğraf bulunuyor. Albümde, Emel Sayın, Hülya Koçyiğit, Perihan Savaş, Cüneyt Arkın, Yeliz, Barış Manço, Itır Esen, Ediz Hun, Necla Nazır, Tamer Yiğit, Şakir Öner Günhan, Tanju Korel, İlhan İrem üzere sanatkarların yanı sıra futbol dünyasından isimler ile şampiyon güreşçiler Hamit Kaplan ve Gazanfer Bilge’nin fotoğrafları bulunuyor. Ayrıyeten, tüm vakitlerin en âlâ boksörü kabul edilen Muhammed Ali’yle olan fotoğraf da yer alıyor.
İlçede emlakçılık yapan Ömer Coşkun, AA muhabirine, 1974 yılında ortaokulu bitirdikten sonra babasının bakkalında çalışmaya başladığını söyledi.
Televizyon ve internetin olmadığı periyotlarda, ünlülerin imzalı fotoğraflarına sahip olmanın çok pahalı olduğunu söz eden Coşkun, “Sporcular, artist ve sanatkarlardan mektup yazarak imzalı fotoğraflarını istedim. İlçemiz küçük bir yer olduğundan toplumsal faaliyet yoktu. Öbür yapacak bir şey yoktu. Kahve alışkanlığımız filan yoktu. 1979 yılında askere gidene kadar bunu biriktirdim.” dedi.
İMZALI FOTOĞRAFLARI ÇOCUKLARINA BIRAKACAK
Mektuplara karşılık verilmediğinin de olduğunu belirten Coşkun, şöyle devam etti:
“Bir sanatkara on kez mektup yazdım, yanıt vermedi. Bir kez mektup yazdığımda fotoğrafını gönderenler oldu. Gönderenler sağ olsun. Bunları biriktirdim, 45 yıldır saklıyorum. Bunlara olan sevgim devam ediyor. Ancak her yaşın kendine has bir şeyi var. O zamanki şevkim olsa müellif tekrar isterim. Fotoğraflar geldikçe elbette ki şad oluyorum. O devirde dükkanda ben olmadığım vakit gelen fotoğrafları babam vermiyordu bana. Sonra postacının geliş saatlerini öğrenmiştim. O saatlerde kesinlikle dükkanda olmaya çalışıyordum. Babam sevmiyordu, ‘Böyle boş işlerle uğraşma’ diyordu. Ben onları 45 yıldır marketten kalma çelik kasamda saklıyorum. Çocuklara bırakacağım. Ben öldükten sonra ne yaparlar bilmiyorum.”
İş yerine gelen eşe dosta vakit zaman fotoğrafları gösterdiğini anlatan Coşkun, “Fotoğrafları gösterdiğimde çok şad kalıyorlar. Onlar da eski günlerini yad ediyor.” diye konuştu.