Ayetel Kürsi Türkçe Anlamı ve Fazileti Nedir? Ayetel Kürsi Türkçe ve Arapça Okunuşu

İçinde Allah’ın kürsüsü zikredildiği için “Âyetü’l-Kürsî” ismiyle anılan bu âyeti nizamlı olarak okumak, şeytandan uzak durmanın en büyük silahı olarak tanımlanmıştır. Medine devrinde indiği rivayet edilen bu ayet, İslam’ın temel ögelerini ve Allah’ın kudretini anlatır. Ayetel Kürsi ayetinin içinde, Allah’ın en şanlı isminin bulunduğu, Peygamber Efendimiz tarafından Kur’an’ın ayetlerinin efendisi olarak müjdelenmiştir. İşte Ayetel Kürsi’nin okunuşu ve manası…

Allâhü lâ ilâhe illâ hüve’l-hayyü’l-kayyûm.

Lâ te’huzühû sinetün ve lâ nevm, lehû mâ fi’ssemâvâti ve mâ fi’l-ard, men-ze’l-lezî yeşfe’u ‘indehû illâ bi-iznih.

Ya’lemü mâ beyne eydîhim ve mâ halfehüm, ve lâ yuhîtûne bi-şey’in min‘ılmihî illâ bimâ şâe

Vesi’a kürsiyyühü’s-semâvâti ve’l-arda ve lâ yeûdühû hifzuhumâ ve hüve’laliyyü’l-azîm.

Allah, O Allah’tır.

O, yegâne hak mâbuddur ki O’ndan öbür İlâh yok, yalnız O; ebediyen yaşayan, duran, tutan, her an bütün hilkat üzerinde hâkim, Hayy ü Kayyum lakin O’dur.

Ne gaflet basar O’nu, ne uyku. Göklerde, yerde ne varsa hepsi O’nundur.

Kimin haddine ki müsaadesi olmaksızın O’nun yanında şefaat edebilsin? Kimin haddine ki müsaadesi olmaksızın O’nun yanında şefaat edebilsin?

Allah, yarattıklarının işlediklerini, işleyenlerini, geçmişlerini, geleceklerini bilir. Onlar ise O’nun bildiklerinden yalnız dilediği kadarını kavrayabilir; öteki bir şey bilemezler.

O’nun kürsüsü, ilmi bütün gökleri ve yeri kucaklamıştır ve bunların koruyuculuğu, bunları görüp gözetmek kendisine bir yük da vermez.

O, o denli ulu, o denli büyük ve uludur.

• Ayetel Kürsi’nin faziletiyle ilgili olarak Hz. Muhammed’in şu kelamları nakledilmektedir:’Kur’an’da en büyük âyet, Âyetü’l-Kürsî’dir. Bu âyet bir meskende okunursa, oraya otuz gün şeytan yaklaşamaz. Her kim her namazın ardında bunu okursa, ölünce yanlışsız Cennet’e masraf. Çocuklarınıza, âilenize ve komşularınıza bu âyeti öğretin.

• Ebu Hüreyre (ra) şöyle anlatıyor: Resulullah (s.a.v.) buyurdular ki: ‘Her kim akşam olunca Ha-mim el-Mü’min mühletini baştan, 3. (dahil) ayetine kadar ve Ayete’l-Kürsiyi okuyacak olursa bu iki Kur’an kıraati sayesinde sabaha kadar koruma olunur. Kim de birebir şeyleri sabahleyin okursa onlar sayesinde akşama kadar koruma edilirler.’ (Tirmizi)

• Übey İbnu Ka’b (ra) anlatıyor: ‘Resulullah (s.a.v.) bana: ‘Ey Ebu’l-Münzir, Allah’ın Kitabından ezberinde bulunan hangi ayetin daha büyük olduğunu biliyor musun?” diye sordu. Ben: “O Allah ki, O’ndan öbür ilah yoktur, O, Hayy’dır, Kayyûm’dur (yani diridir her şeye kıyam sağlayandır” (Bakara, 225) -ki buna Ayet’ü’l-Kürsi denir- dedim. Göğsüme vurdu ve: ‘İlim sana mübarek olsun ey Ebu’l-Münzir!’ dedi.’ (Müslim)

• Peygamber Efendimiz (s.a.v.) şöyle buyurmuştur; ‘Her farz namazdan sonra Ayetel Kürsi’yi okuyanın cennete girmesi için hiçbir mani yoktur.’ (Nesai)

• Cuma günü, biz müslümanların bayramıdır. Allahü celle celalühü, Cuma gününü Müslümanlara mahsus kılmıştır. Ve bu cuma gününde Cuma günü Ayetel Kürsi okumanın fazileti çoktur.

Kur’an ayetlerinin hepsi farklı manalar ve farklı faziletlere sahiptir. Yalnız Kur’an ayetlerinin en bilineni ve en ulusu ‘Ayetel Kürsi’ olarak bilinmektedir.

1. Şanlı Peygamberimiz: ‘Bakara Müddetinde bir âyet var ki, O Kur’ân âyetlerinin seyyididir (ulusu – efendisi – en faziletlisidir). Bu Ayetel Kürsidir. Ayetel Kürsî içinde şeytan bulunan bir konutta okunsa; şeytan, o konuttan feryad ederek kaçar ve sur’atle oradan uzaklaşır. O faziletli âyet, Ayetel Kürsi’dir buyurmuştur.

2. “Yatağınıza yattığınız (yatacağınız zaman), ‘Ayetel Kürsi’yi okuyunuz. Zira orada bulunduğunuz surece koruyucunuz şahsen Şanlı Allah kendisi olur ve sabaha kadar o yatağın etrafına (çevresine) muhakkak şeytan yaklaşamaz.” buyrulmuştur. Tekrar buyrulmuştur ki:

3. ‘Her hangi bir mesken ki, içinde ‘Ayetel-Kürsi ve Fatiha Sûresi” okunsa, o gün içinde o meskende bulunanlara hiçbir ziyan ve musibet gelmez. İns ve cin şerrinde emniyette bulunur. Nazar değme olayı da asla olmaz.

4. Tekrar Hadis-i Şerifde buyrulmuştur ki: ‘Her kim, yatağına yattığında “Ayetel-Kürsi’yi okursa, Cenâb-ı Hak, o kulunu sabaha kadar koruyacak iki melek görevlendirir.”

Cenâb-ı Allah’ın kullarına olan merhametini düşün!… Sen, yatağında huzur içinde uyuyasın diye. Senin için iki meleğini görevlendirmiş ve seni koruyorlar. “Aman Allâh’ım sen ne büyüksün ne çok merhametlisin!…’

5. ‘Her kim, konutundan çıkarken “Ayetel Kürsi’yi okursa, Allah Teâlâ, o kimse için yetmiş melek görevlendirir. Bu melekler, Ayetel-Kürsî okuyan bu kimseye dua ederler, himaye ederler.” Bu durum konutuna selâmetle dönünceye kadar devam eder.

6. ‘Evine dönerken de Ayetel-Kürsi’yi okuyan kimse, fakirlik çekmez, yoksulluk sıkıntısı görmez. Konutundan çıkarken ve konutuna girerken okuduğu iki Ayetel-Kürsî hürmetine sabahtan akşama kadar işleri hayırla selâmette olur.’

7. ‘Her kim, dara düşdüğünde, düşünce ve buhrana girdiğinde Ayetel Kürsi’yi okursa, Cenâb-ı Hak, bu kulunun imdadına (yardımına) yetişir.”

• Kendi konutunda yahut bulunduğun rastgele bir konutta yahut rastgele bir yerde korkusuzca emniyet ve huzur içinde bulunmak istiyorsan, bu mühletleri oku.

• Ayetel-Kürsiyi hiçbir vakit lisanından bırakma. Kendin okuduğun üzere çoluk çocuğuna da öğret. Onlar da okusun. Sen de oku. Dünya bu, kederi de var, açısı de var. Dünyanın sıkıntısından, sıkıntısından Ayetel Kürsiyi okuyarak Allah’ın ulu kudretine sığınmış olur. O büyük kudret sahibi Rabbimizden yardım dilemiş oluruz. O da bize çabucak yardımını lütfeder.

• İnsan şeytanlarının şerrinden, cin şeytanlarının şerrinden ve berbat ruhlu, hain gözlü ismi kimselerin şerrinden emin olmuş olursun.

• Ayetel Kürsiyle birlikte “İhlas-Felak-Nâs ve Fatiha” müddetlerini de oku.

• Ayetel Kürsi İsm-i Â’zamdır. Bir dileği olan evvel Ayetel-Kürsi’yi okumalı ve sonunda da her ne üzere muhtaçlığı haceti, dileği varsa onları Cenâb-ı Haktan dilemeli (istemeli) dir.

• Yani, bir kimse bütün duâlannın kabul olmasını istiyorsa bol bol Ayetel Kürsi okumalıdır. Bir şeyden, bir hadiseden korkan kimse, 3-5-7 kez Ayetel Kürsi okuyarak o korktuğu şeyin şerrinden Allah’a sığınmalıdır. “Ya Rabbi, okuduğum Ayetel Kürsi hürmetine bu şeyin şerrinden sana sığınırım’ diye yalvaran kulunu Cenâb-ı Hak yoksun bırakmaz.

İçinde Allah’ın kürsüsü zikredildiği için “Âyetü’l-kürsî” ismiyle anılan bu âyet hem muhtevası hem de üstün özellikleri sebebiyle dikkat çekmiş, hakkında hadisler vârit olmuş, çok okunmuş, şifa ve korunmaya vesile kılınmıştır. Kelime-i şehâdet ve İhlâs mühletleri nasıl İslâm inancının özünü ihtiva ediyor ve insanlara Allah Teâlâ’yı tanıtıyorsa Âyetü’l-kürsî de –onlardan daha geniş ve ayrıntılı olarak– bu özelliği taşımaktadır. Bir evvelki âyette peygamberlerin getirdiği epey âyet ve “beyyine”ye (imana götüren işaret ve delil) karşın insanların ihtilâfa düştükleri, kiminin küfrü kiminin imanı tercih ettiği zikredilmişti. İnsanı imana götüren kanıtlar, aklını kullanarak üzerinde düşüneceği “kendisinde ve yakından uzağa etrafında (enfüs ve âfâk)”, peygamberleri desteklemek üzere Allah’ın onlara lutfettiği mûcizelerde ve vahiy yoluyla yapılan “sağlam kanıtlara dayalı kelamlı açıklamalar”da görülmektedir. Bu âyet gerçek mâbudu arayanlar için eşsiz ve öbür hiçbir kaynaktan elde edilemez bir açıklamadır, kanıttır.

Şevkânî’nin Buhârî, Müslim, Nesâî, Ahmed b. Hanbel üzere sahih kaynaklardan derlediği hadislerden birkaçı bile bu âyetin kıymeti hakkında bir fikir edinmeye yetecektir:

Hz. Peygamber, Übey b. Kâ‘b’a “Allah’ın kitabından hangi âyet en büyüğüdür” diye sorup “Âyetü’l-kürsî’dir” yanıtını alınca onu tebrik etmiştir (Müslim, “Müsâfirîn”, 258).

Yine Übey’in hurmasına şeytana tâbi bir cin musallat olmuş; vermeyi, dağıtmayı seven Übey’i bundan vazgeçirmek üzere hurmayı aşırmaya başlamıştı. Übey mahlûku takip ederek yakaladı. Garip bir formu vardı. Onunla konuşunca kimliğini ve niyetini anladı. Kendilerinden nasıl kurtulabileceğini sorunca “Bakara sûresindeki kürsü âyeti ile” dedi ve ekledi: “Onu akşamda okuyan sabaha kadar, sabahta okuyan akşama kadar bizden korunmuş olur.” Sabah olunca Übey durumu Hz. Peygamber’e aktardı. Resûlullah, “Habis yanlışsız söylemiş” buyurdu.

Buhârî’de de Ebû Hüreyre’den naklen üsttekine yakın bir rivayet vardır. Hz. Peygamber’e hadiseyi anlatınca şeytan olduğunu öğrendiği hırsız Ebû Hüreyre’ye şöyle demiştir: “Yatağına yatınca Âyetü’l-kürsî’yi oku, devamlı olarak Allah’tan bir koruyucun olacak ve sabaha kadar sana şeytan yaklaşamayacaktır.”

Allah varlığı ezelî, ebedî, mecburî ve kendinden olan, her şeyi yaratan, her şeyin mâliki ve mukadderatının hâkimi, her şeyi bilen ve her şeye kadir olan… şanlı mevlânın öz ismidir. Bu öz isim zikredildikten sonra hem O’nun vahdâniyeti (birliği, tekliği) hem de İslâm’ın getirdiği imanın tevhid (Allah’ı birleme, bir bilme) özelliği açıklanmak üzere “O’ndan öbür ilah yoktur” buyurulmuştur.

Müşrikler elleriyle yaptıkları putlara tapmakta idiler. Bunlar cansız eşyadan yapılırdı. Canı bile olmayan varlığın ilâh olamayacağını söz etmek üzere çabucak gerisinden “O diridir” buyurulmuştur. Evet Allah diridir, O’nun hayat sıfatı vardır ve tıpkı öbür isimleri ve sıfatları üzere bunun da mahiyetini lakin kendisi bilmektedir.

Gerek Araplar’daki gerekse öbür kavimlerdeki müşriklerin birçok büyük bir Allah’a inanmakla bir arada bunun yanında –her birine bir fonksiyon tanıdıkları– kelamda yaradanlara inanmışlardır. Bu inanç tevhide terstir. Tevhidi açıklayarak başlayan âyet, Allah Teâlâ’nın “kayyûm” sıfatını zikrederek “küçük, aracı, özel misyonlu… tanrılar”a gerek bulunmadığını söz etmektedir. Zira kayyûm, “bütün varlıkları görüp gözeten, yöneten, bir an bile onları bilgi ve ilgisi dışında tutmayan” demektir.

“Onu ne uyku basar ne uyur” cümlesi, hay ve kayyûm sıfatlarını pekiştirmekte ve biraz daha anlaşılmasını sağlamaktadır. Uyku basan yahut fiilen uyuyan birinin nezaret, idare, muhafaza üzere işleri yerine getirmesi mümkün değildir. Allah Teâlâ’nın kayyûmluğu kâmil ve kesintisiz olduğuna, daha doğrusu kayyûm sıfatı bunu söz ettiğine nazaran O’nu ne uyku basar ne de uyur.

Yerde ve gökte ne varsa –başka hiçbir kimseye değil– O’na aittir; yaratanı da gerçek sahibi de O’dur. Âyetin bu mânayı söz eden modülü “Yalnız O’na aittir” kısmıyla tevhidi öğretirken “başkasına değil” mânasıyla de şirkin çeşitlerini reddetmektedir. Zira müşrik toplumlar varlıkları yaratılış, aidiyet ve yetki bakımlarından çeşitli rabler ortasında paylaştırmışlar; meselâ yıldız, gök, yer… rablerinden kelam etmişlerdir. “Yerde ve gökte” tabiri Arapça’da “bütün varlıklar” mânasında kullanılmakta, ismine yer ve gök denilmeyen yahut maddî mânada yere ve göğe dahil bulunmayan yerler ve buradaki varlıklar da bu tabirin içine girmektedir.

Kürsi, koltuk ve taht manasını taşımaktadır. Temelinde ise bir ortaya toplanmayı söz eder. Mecazi manada ise güç, sultan ve ilim üzere yan manaları belirtir. Büyük Allah’ın Kur’an-ı Kerim’de bir kürsisi olarak tabir edilen bu ayet, yeri ve gökleri içine alır. Bu nedenden ötürü, Kursi Ayeti olarak isimlendirilmiştir.

Ayetel Kürsi bir ayettir. Bakara Suresi’nin 255. Ayeti olarak indirilmiştir.

Ayetel Kürsi’nin çeşitli durumlarda tilaveti konusunda Şia ve Sünni kaynaklarda çok sayıda rivayet nakledilmiştir. Bu ayetin birçok yerde özellikle, namaz sonrasında, uyumadan evvel, meskenden dışarı çıkarken, zorluk, kahır ve sıkıntılarla karşılaşıldığında, merkep ve bineklere binildiğinde, nazarı önlemek için, sıhhat ve sıhhat için… okunması müntahaptır.

Ayetel Kürsi bollukta, darlıkta, ıstırapta, yerde ve her vakitte okunabilir. Ayet olduğu için namaz içerisinde de okunabilir. Bilhassa uyurken okunması tavsiye edilir. Bu biçimde şeytan ve cinlerin şerrinden Allah’a sığınırsınız. Peygamber Efendimiz bir hadis-i Şerifinde “ Kim farz olan her namazın akabinde Ayetel Kürsi okursa ondan sonraki namaza kadar mahfuz kalır” buyurmuştur. Bu hadise nazaran farz namazların akabinde da Ayetel Kürsi okumak çok faziletlidir.