Ülkenin her noktasında yaşanan o devrin aksilikleri ve sıcak alakalar, mahalle kültürü…
Elektrik, su kesintileri, ısınma sorunu, yokluk, sağ sol hengameleri, umutsuz aşklar, memnun sonlar.
Komşuluk, insanların birbirine yardım etmeleri, radyo tiyatrosu, sobanın çıtır çıtır yanma sesi. Oyundan hiç kopmadan, yüzümde bir gülümseme ile seyrettiğim “Aydınlıkevler” bizi geçmişin sıcaklığına götürdü. O vakitlerde bugün üzere ağlanacak halimize gülüyormuşuz.
Yılmaz Erdoğan’ın kaleme aldığı oyunda babaanne Zühre karakterini 15 yıllık sahne ortasından sonra Demet Akbağ canlandırıyor.
Oyunda, “Kulüp” dizisinden sonra daha bir tanınan olan oyuncu Salih Bademci de rol alıyor. Ressam Süreyya karakterini canlandıran Bademci, umutsuz âşık rolünde. Süreyya’nın, Sülün’e olan aşkı uğruna her şeyi göze almasına şahit oluyoruz. Tüm bu günlük ömrün sadeliği icin de geçen huzur, mahallenin tam da ortasında yer alan yeşil alan yani çayıra Amerikan askerlerinin yüksek duvarlar örmesiyle bozuluyor. Duvarların akabinde gelen golf topları mahallelinin konutlarının camlarını kırınca Zühre önderliğinde bir isyan başlıyor ve bu isyan mahalleli ile duvarları kırmasıyla son buluyor. Kırılan duvarlar, Süreyya ile Sülün’ün ortasındaki buzları da kırıyor. Sonrası alışılmış ki memnun son.
(Salih Bademci – Sinem Ünsal)
Oyunda kullanılan dönen dekor tasarımı epey düzgün düşünülmüş. Serdar Biliş’in yönnettiği oyunda slayt perdesinde gösterilen çizimler epey yaratıcı…
Oyunun müzikleri de sıcacık samimi 1970’ler pop müziği.
Oyunda ayrıyeten; Burak Dakak, Sinem Ünsal, Nebi Tolga Yılmaz, Sevda Baş, Caner Alkaya, Barkın Sarp, Ömer Güneş, Kiraz Tosun rol alıyor.
Uniq Açıkhava Sahnesi, katiyen bir tiyatro sahnesi değil. Tahminen kimi etkinlikler ya da konser için evet. Bir oyuncunun seyirciye çok ancak çok zirveden bakması, bir seyircinin ise oyunculara tekrar çok doruktan bakması bir şeylerin yanlış olduğunun göstergesi. Sahne ayrıyeten düz ve dar, yani tiyatroya uygun değil. Sahnenin yanlarına koyulan ekranlar ve ekranların tam karşısında yer alan sandalyeler bizi epey şaşırttı. Seyircinin o noktadan sahneyi görme ihtimali çok zayıf onun için ekrandan seyrediyor. Haftalar öncesinden bilet alıp heyecanla gelen seyirci, tiyatroyu canlı seyredemeyecekse neye fayda. İmaj ekrandan, ses canlı. Hayli trajikomik.
Mekânı tasarlayanlar ve işletenler buna bir an evvel tahlil bulacaktır diye düşünüyorum. Zira köşelerde oturan seyircileri görünce çok üzüldüm.
Bir de asıl beni uzun müddettir rahatsız eden yeme içme sorunu. Konserde olabilir lakin tiyatroda bir şey yenilmez ve içilmez. Bu sanata ve sahnedeki oyuncuya yapılan büyük bir ayıptır. İşletmeler para kazanacak diye bu türlü bir uygulamaya göz yummak… Söylenecek çok kelam var. Bu ortalar ise sanat ismine çok kaygılar. Yeniden yerin yetkili şahısları buna tahlil bulacaktır ve tiyatro oyunu sırasında yeme içmeye müsaade verilmeyecektir diye umut ediyorum.