Atatürkçü Fikir Derneği (ADD) Genel Başkanı Mustafa Hüsnü Bozkurt, Kelamı müellifi Uğur Dündar’a açıklamalarda bulundu. Dündar’ın “manifesto” olarak değerlendirdiği Bozkurt’un, “Dünyanın en bereketli topraklarında, dünyanın en fedakâr, en çalışkan halkını açlığa mahkûm eden bu tertip değişmelidir” dediği açıklamaları şöyle:
Atatürk ve Kemalist Devrimciler “Hayatta en gerçek mürşit ilimdir, fendir.” düsturuyla kurdukları Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin hamuruna, bir maya kattılar. O mayanın ismi namus’tu! Devletimizi çürümekten koruyan namus mayası asla eksilmemelidir.
■ Çok kutuplu yeni bir dünya nizamı oluşurken; barış, huzur ve topyekûn kalkınma için, bu toprağın insanlarının bayan erkek birlikte yarattığı, başarısı delilli, bütün prensip, eser ve siyasetleriyle dünyaya örnek olmuş Atatürk cumhuriyeti en yanlışsız yoldur, yine o yola girilmelidir.
■ Atatürk Cumhuriyeti; Aydınlanma Devrimleriyle toplumu zirveden tırnağa değiştiren, çağ atlatan, özünde bir kültür ve bayan ihtilali, sanat ve bilim özgürleşmesi, bir Türk rönesansı’dır. cumhuriyetimizin bu niteliği ve Anadolu’nun binlerce yıllık kültürü ile bütünleşmiş laik cumhuriyet kültürü devletimizi bugünlere taşıyan en pahalı kazanımımızdır, korunmalıdır.
■ Laiklik unsurunun; demokrasinin olmazsa olmazı, aklın doğmalara tutsaklıktan kurtularak özgürleşmesi, gölgesinde inançla yaşadığımız Cumhuriyet kubbemizin kilit taşı olduğu akıldan çıkarılmamalı, revlette hiçbir laik Cumhuriyet ve üniter ulus devlet aksisi kadrolaşmaya müsaade verilmemelidir.
■ Yargı; egemenliğin ve Ulusal bağımsızlığın temel ögesidir. Bağımsız olacaktır, lakin tarafsız olamaz. İktidarların ya da paralel güçlerin buyruğuna girmiş, baskılarla karar kuran bir yargının devletleri felakete sürüklediğinin tarihte örneği çoktur, biri de Osmanlı Devleti’dir. Ulusumuz; 1961 Anayasası’nı temel alan demokratik bir anayasa’ya ve hukukun üstünlüğü ile kuvvetler ayrılığı unsuruna tam bağlı gerçek bir hukuk devleti’ne kavuşturulmalıdır.
■ Atatürk’ün “Türkiye Cumhuriyeti’ni kuran Türkiye halkına TÜRK MİLLETİ denir” tarifi doğrultusunda; ulus olma şuuru ve ulusal birliğimiz güçlendirilmelidir. Emperyalizmin “BÖL YÖNET” taktiği güdümlü mikro milliyetçilik ve mezhepçilik tuzaklarına düşülmemeli, federasyon çağrıştıran arayışlara prestij edilmemelidir.
■ Dış siyaset; “Yurtta Sulh, Cihanda Sulh” prensibi ve bölge merkezli karşılıklılık temelli Kemalist ideolojiyle yürütülmeli, Cumhuriyetimiz antiemperyalist ve tam bağımsızlıkçı kuruluş ayarları’na dönmeli, Türkiye Türkiye’den yönetilmelidir!
■ Eğitim en kıymetli sıkıntımızdır. Çocuklarımız; öncelikle düşünmeyi, öğrenmeyi, sorgulamayı öğrenmeli, tarikat ve cemaatlerden, hurafe ve dogmalardan uzak tutulmalı, bilimsel bilgi ile eğitilmeli, 4+4+4 yanlışından dönülmeli, temel eğitim kesintisiz 12 yıl olmalıdır. Parasız laik ulusal eğitim SİSTEMİ ile özgür bireyler yetiştirilmeli, öğretmenlerimiz tekrar baş tacı edilmeli, gençlerimiz geleceklerini yurt dışında arama çaresizliğinden kurtarılmalıdır.
■ Sıhhat, toplumsal devletin temel vazifesidir. Hastayı müşteri, hastaneyi ticarethane olarak tanımlayan neoliberal sıhhat siyasetlerine son verilmeli, kollayıcı tıp öncelikli toplumcu kamusal sıhhat sistemi tekrar kurulmalıdır.
■ Bayanın; insan olarak eşitliği temelinde, çalışma hayatının ve toplumsal ömrün içinde olması ile toplumsal özgürleşmenin mümkün olacağı şuuruyla, yalnızca ailenin değil, uygarlaşmanın da taşıyıcı kolonu olduğunu içselleştiren bir idare anlayışı yine yaratılmalı, bayana şiddet lügatimizden çıkarılmalı, “İstanbul Sözleşmesi’ne dönülmeli, çocuk ve gelin sözcüklerinin birlikte kullanılması utancı tarihe gömülmelidir.
■ 40 yıldır uygulanan neoliberal iktisat siyasetlerinin sürdürülemez olduğu ortadadır. Üretimsizlik sebep, faiz, enflasyon, işsizlik ve açlık sonuçtur. Üretimden kopmuş, yargı teminatı sunamayan, adil bir vergi tertibi kuramamış devletlerin parası pul, yurttaşı kul olur. Yüksek teknolojili üretim ve 4 İstikrar Teorisi (Bütçe, gelir sarfiyat, dış ticaret, kamu özel bölüm dengeleri) asıllı Kemalist karma üretim iktisadı yine devletimizin iktisat siyaseti olmalı, tarım ve hayvancılık güçlü biçimde desteklenmelidir.
Nüfusumuz ve insan kaynağımız planlanmalı, eğitimsiz kalabalıkların iş gücü ve üretime katılamayacakları bilinmelidir.
■ Mülteci (Sığınmacı) sorunu, akıl dışı ırkçılık suçlamalarının sislemesine bırakılmayacak kadar ciddidir. Bu sorunun; demografik yapımızı tahrip ve ülkemizi bölme hedefli bir emperyal atak olduğu görülmeli, gereği yapılmalıdır.
■ Ordumuz; siyasetin tesirinden arındırılmalı, komuta bütünlüğü yine sağlanmalı, kendi sıhhat, eğitim, yargı ve terfi sitemlerine sahip kılınmalıdır. Parti ordusu arayışlarının beyhude ve sonunun hüsran olduğu bilinmelidir.
■ Basın; Atatürk’ün “Basın hürriyetinden doğan mahzurların giderilme vasıtası, tekrar basın hürriyetidir.” kelamı ışığında özgür olmalıdır. Basın organları sahiplerinin tek işlerinin basın olması yine sağlanmalıdır.
Siyasi partiler ve seçim maddeleri demokratikleştirilmeli, başkan sultası ortadan kaldırılmalıdır. Anayasa ve maddelerimize uygun bütün örgütlülüklerin -örgütlü toplum olmanın- önündeki pürüzler kaldırılmalı, hukuk dışı uygulamalarla baskılanmamalıdır.
■ Tırnak boyası ve seçim konseyleri dahil, seçim güvenliği tartışılır olmaktan çıkarılmalı, propaganda eşitliği sağlanmalıdır.
Kültür ve sanatta özgürlük tartışmasız olmalı, devlet sanatın ve sanatkarın yanında yer almalıdır.
■ Ulaşım; demiryolu ve deniz ulaşımı öncelikli geliştirilmeli, başta güç, tüm stratejik üretim alanlarındaki müthiş dışa bağımlılığımız en aza indirilmelidir.
■ Çalışma hayatından banka ve sigorta sistemine, turizmden spora, emekli ve yaşlılarımızdan engelli yurttaşlarımıza her alanda uygulanacak ulusal ve akılcı siyasetlerle insanlarımızın barış, huzur ve inanç içinde yaşayacakları bir tertip kurulmalıdır.
■ Ulusumuz; bütün bunları 100 yıl evvel yaptı, hakikat önderlik, yanlışsız takımlar, gerçek yol haritası ile bugün de yapacak güçtedir.