Erzurum’un Aşkale ilçesinde 19 yıl evvel meydana gelen 7 madencinin ömrünü yitirdiği grizu faciasından 46 yaşındaki Zafer Ateş’in dışında kimse kurtulamadı. Ateş, ‘Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. O denli vakitler oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden zımnî ağlayarak, televizyondan izledim’ dedi.
‘Kurtulmam bir mucizeydi’
Aşkale’de 8 Ağustos 2003’te saat 10.00 sıralarında çimento fabrikası tarafından işletilen kömür madeninde grizu patlaması meydana geldi. Patlamada göçük altında kalan 7 emekçi ömrünü yitirdi, çalışanlardan Zafer Ateş sağ olarak kurtarıldı. Yerin 550 metre derinliğinden kurtulup, hayata tutunan evli ve 3 çocuk babası Zafer Ateş, yaşadıklarını anlattı. Ateş, hala o kabus dolu günlerin acısını çektiğini, yaşanan acının hiç dinmediğini ve dinmeyeceğini söyledi.
Facianın meydana geldiği gün 58 günlük personel olduğunu ve maden ocağına girip, mesai arkadaşları ile çalışmaya başladığını belirten Ateş, ‘Bizim, 8 kişinin bulunduğu alanda bir patlama oldu. O ses ile metrelerce uzağa fırladım.Kanlar içinde kalmış, kulağım kopmuştu. Kafatasımda ise birçok kırık vardı. Patlamanın yaşandığı yerde toplam 8 kişi vardı. Kısa bir baygınlığın akabinde kendime geldim ve başkalarına seslendim. Hiçbirinden ses gelmedi. Yanımızdaki aydınlatmalar da söndü. İçerisi karanlıktı, sonra bayılmışım. Kendime geldiğimde bana müdahale ediyorlardı. Uzun bir mühlet tedavi gördüm. Kopan kulağımı yerine diktiler. Yüzümdeki yanık izleriyse, o günün makus anısı olarak kaldı. Kurtulmam bir mucizeydi. Allah, kimseye bu türlü bir afet yaşatmasın’ dedi.
‘Bu acının tanımı yok’
Ölen mesai arkadaşlarına çok üzüldüğünü anlatan Ateş, ‘Bunun acısı bitmiyor, unutmak ise mümkün değil. Kazadan sonra 4 kere ameliyat oldum. 9 yıl sonra bayılma hastalığına yakalandım. Yıllardır ilaç kullanıyorum. Hayatını yitiren arkadaşlarımın çocuklarını görünce, evlatlarımın elini bırakıyorum. O denli vakitler oluyor ki; kurtulduğuna sevinemiyorsun. Soma ve Bartın facialarını sabaha kadar ailemden zımnî ağlayarak, televizyondan izledim. Bu acının tanımı yok’ diye konuştu. Ataş, maden facialarının son bulmasını dileyerek, ‘Allah, o günleri kimseye yaşatmasın. Umarım bu son olur’ dedi.
Zafer Ateş’in çocukları 14 yaşındaki Semanur Ateş, 11 yaşındaki Ahmet Ateş ve 10 yaşındaki Fatmanur Ateş ise her maden kazasında babalarının yaşadığı o acıyı hatırladıklarını lisana getirdi.