DUVAR- İYİ Parti Genel Lideri Meral Akşener’in Altılı Masa’nın adayına itirazıyla başlayan ve GİK toplantısı sonrası açıklamasıyla tırmanan süreç siyaset kulislerinde farklı açılardan bedellendiriliyor. Akşener’in “2018’de seçime girmek için 15 milletvekili ödünç istediği (ve aldığı), yüzde 10 barajı altında kalmasına karşın Millet İttifakı üzerinden TBMM’de küme kurduğu, bazen ‘abi’ diye hitap ettiği Kılıçdaroğlu’na nasıl bu kadar tepkisel davrandığı” sorusunu Murat Uzman, YETERLİ Parti içinden gelişmelerle kıymetlendirdi.
İYİ Parti’yi Bahçeli’nin Erdoğan’a takviye vermesine reaksiyon duyan davacıların kurduğunu belirten Uzman, Akşener’in partiyi Süleyman Demirel üzere bir merkez sağ partisi yapmak hedefiyle, akademi, sivil toplum ve piyasadan da isimler eklediğini tabir etti. Akşener’in Altılı Masa sürecinde davacılar yerine başka iki kanadı öne çıkartmasının partide rahatsızlık yarattığına değinen Yetkin’in “Akşener neden bıraktı? Ülkücü ağabeylerden derin devlete tezler” başlıklı yazısının ilgili kısmı şöyle:
“Görünen neden, Altılı Masada CHP başkanı Kemal Kılıçdaroğlu’nun adaylığına itiraz eden tek başkanın Akşener olması.
Akşener ve partisi öteden beri Kılıçdaroğlu’nun “kazanabilecek” aday görmüyor, CHP’nin anketlerde önde görünen İBB Lideri Ekrem İmamoğlu ya da ABB Lideri Mansur Yavaş’ı aday göstermesini istiyor. Geçmişte Kılıçdaroğlu’nun Alevi olması nedeniyle GÜZEL Parti içinden -Akşener’in o vakit şiddetle karşı çıktığı yakışıksız itirazlar dahi gündeme getirilmişti.
Kılıçdaroğlu’ysa da daha Altılı Masa kurulmadan evvel iki belediye liderinin da misyonlarında kalması gerektiğini, aksi halde seçimle kazanılan iki büyükşehir idaresinin AK Parti eline geçeceğini söylemişti. Toplantıda Kılıçdaroğlu’nun adaylığı önerilince Akşener’in yine ya İmamoğlu ya Yavaş demesi iki önder ortasında restleşme manasına geliyordu. Kılıçdaroğlu’nun da “O vakit beşimiz imzalarız” yolundaki kelamlarının ipleri kopardığı anlaşılıyor.
Akşener’in o gün “yetkili konseylerin bilgilendirilmesini” öngören bildiriye imza atıp Masayı neden sonraki güne bıraktığını anlayabilmek için DÜZGÜN Parti’nin içine bakmamız gerekiyor.
İYİ Parti üç modül olmuştu
İYİ Parti 2017’de temel olarak MHP önderi Devlet Bahçeli’nin muhalefet çizgisini terk ederek Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’a takviye vermesine reaksiyon duyan davacılarca kurulmuştu. Kuruluş evresinde daha evvel DYP ve ANAP’ta, hatta Aytun Çıray üzere hem DYP hem CHP’de siyaset yapan isimler katılmıştı. Örneğin siyasete DYP’de başlayıp AK Parti kurucusu olmuş, ordan MHP’ye geçip artık ÂLÂ Parti Küme Lideri olan İsmail Tatlıoğlu üzere isimler vardı. Buna Akşener’in UYGUN Partiyi “Demirel’in Adalet Partisi” üzere merkez sağın güçlü ve Türkiye’nin birinci partisi yapma maksadıyla partiye aldığı akademi, sivil toplum ve piyasa kökenli isimler eklenmişti.
Altılı Masa sürecinde Akşener “ülkücü abiler” yerine öbür iki kanadı öne çıkarmaya başladı. Mart 2022’de Başkanlık Divanında değişikliğe gitti. “Kazanacak aday” vurgusuyla Kılıçdaroğlu’na itiraz eden Koray Aydın’ı Teşkilat Başkanlığından, Yavuz Ağıralioğlu’nu Dış Türkler Başkanlığından, Nuri Okutan’ı Ulusal Güvenlik Başkanlığından aldı. İdeal Ocakları’nın evvelki liderlerinden Müsavat Dervişoğlu ise TBMM Küme Lider Vekilliğini korudu. Tıpkı süreçte Akşener İstanbul’da CHP Vilayet Lideri Canan Kaftancıoğlu’yla iş birliği içinde İmamoğlu’nun seçilmesi için çalışmış olan İstanbul Vilayet lideri Buğra Kavuncu’yu Genel Merkeze, yakın takımına çekti.
Ancak iç tansiyon 2023 Ocak ayında Ankara Vilayet Başkanlığı seçiminde su yüzüne çıktı. Koray Aydın ve Genel Sekreter Uğur Poyraz’ın desteklediği adaylar nedeniyle parti konseylerinde sert tartışmalar yaşandı.
Bu tartışmaların biri akabinde -zaten sert bir diyet uygulayan- Akşener bir kalp sıkışması nedeniyle hastaneye kaldırıldı. Sonunda Akşener’in yükünü koymasıyla merkez-sağ kanattan, İsmail Hakkı Köylüoğlu’nun oğlu Faruk Köylüoğlu Ankara Vilayet Lideri oldu fakat meseleler devam etti. Ülkücü kanadın merkez-sağ ve piyasacı-teknokrat-akademik gruba reaksiyonu büyüyordu.
İç tansiyon ülkücü ağabeylerin tahminen de en kıdemlisi olan, MHP’nin evvelki genel sekreterlerinden Cihan Paçacı’nın Kurumsal Münasebetler başkanlığından ‘Akşener’i koruyup kollama’ gerekçeli istifasıyla arttı. O gün, 26 Ocak Altılı Masa toplanıyordu ve Paçacı Habertürk’ten Nagehan Alçı’ya ‘Sokakta Kılıçdaroğlu’na itiraz var’ demeci vermişti. Halbuki CHP Genel Lider Yardımcısı Bülent Kuşoğlu daha 2022 Eylül’ünde Hürriyet’ten Hande Fırat’a ‘Kılıçdaroğlu olmazsa masa dağılır’ demişti ve hala işinin başındaydı; Akşener de partisi de rahatsızdı.
İpler nasıl koptu?
6 Şubat sarsıntısı hem DÜZGÜN Parti hem Altılı Masa içindeki meseleleri geri plana atmış göründü ancak ortadan kaldırmadı. Akşener’e zelzele bölgesi müşahedelerinde artık Siyasi İşler Lideri olan ve ortalarında yalnızca 1 yaş farka karşın orta sıra ‘abi’ olarak hitap ettiği Koray Aydın eşlik ediyordu.
Akşener, 2 Mart toplantısından işte bu türlü bir Genel Merkez’e dönmüştü. Akşener’in Masadan ‘Kalkmadığı, kaldırıldığı’ söylemi, aslında tartısı Altılı Masanın devamından yana olan TBMM Kümesinde da yankı buldu lakin Genel Yönetim Şurasında hava zati ülkücü ağabeylerden (ve ablalardan) yanaydı.
Daha düne kadar Erdoğan’ın ‘ucube tek adam yönetimini’ devirmenin yegâne formülü olarak Altılı Masa ittifakını gören Akşener’in ‘Kılıçdaroğlu dayatmasına hayır’ diyerek Masadan ayrılması bu türlü oldu. Burada Kılıçdaroğlu’nun da yapabilecekken yapmadığı bir ataktan kelam etmek mümkün: bildiri imzalatmak yerine ‘O vakit 6 Mart’ta yine toplanalım’ diyebilirdi. Seçmen zati aday açıklaması beklemiyordu lakin tartışmanın hayli tırmandığı anlaşılıyor.
Siyasette birleşme de ayrılma da olabilir fakat Akşener’in tekrar de ayrılırken CHP ve öteki ortaklara sert hakaretler yağdırması genel olarak yanlış bulundu. İmamoğlu ve Yavaş’a adeta Atatürk’ün ‘100 yıl evvel olduğu gibi’ vatanın istiklâli ve bütünlüğü telaffuzuyla CHP saflarından kopma davetinde bulunmasıysa işin içinde diğer iş olabileceği argümanlarını alevlendirdi.
Nedir bu savlar?
Bu argümanlara, ya da tezlere Erdoğan’ın iş başında kalmasını isteyen iç ve dış çevrelerin bu ‘operasyon’ için yüz milyonlarca bütçe ayırdığı üzere, Atlantik-ötesi aktörlerin işin içine karıştığı üzere oldukça spekülatif olanları katmayacağım. Siyaset kulisinde az çok yer bulan, ipuçları bulunabilecek olanları aktarmaya çalışacağım.
1- Ülkücü ağabeyler kumpası: Bu tezlere nazaran Akşener partiyi merkeze çekmeye çalışmasında, güçlendikçe kendilerini tasfiye etme riski gören ağabeylerin asıl emeli MHP’ye dönüp Bahçeli sonrası partiyi yönetmekti. GÜZEL Partiyi kurarken ‘Merak etmeyin Türkiye’yi biz yöneteceğiz’ tezindeki Akşener’in, CHP taban ve örgütünün Kılıçdaroğlu’na karşı İmamoğlu’nu tercih edebileceği hesabında yanılmasını fırsat bildiler. Bilhassa GİK toplantısında, HDP ile ilgiler dahil ‘Bize haksızlık yapıldı’ telaffuzunu tırmandırdılar. Birden fazla siyasette tecrübesiz olan akademi-piyasa kökenli takım de bu telaffuzla heyecanlanıp koroya katılınca kimi merkez-sağ isimlerin ikazları geri planda kaldı ve Akşener’i tasfiye etme niyetiyle o çıkışı yaptırdılar.
Kürt ve Alevi alerjisi
2- Derin devlet refleksi: Bu teze nazaran, siyaset yasağı davasıyla İmamoğlu’nun adaylığı geriye düşüp Altılı Masa adaylığı -HDP’nin karşı olduğu- Yavaş ile Kılıçdaroğlu ortasında kalınca derin devlet refleksi devreye girdi. Erdoğan’ın birinci cinste seçimi almasının riskli olduğu görülüyordu ve ikinci çeşitte HDP, ya da genel olarak Kürt seçmenin takviyesini alan tarafın kazanacağı anlaşılıyordu. Anayasa Mahkemesinin HDP’yi kapatması ise zaten HDP seçmenini Erdoğan karşısında dikecekti. Böylelikle güvenlik bürokrasisi ve yargıdaki Kürt ve Alevi alerjisi alevlendi. Akşener’in DYP’nin İçişleri Bakanı, MHP’nin TBMM Lider Vekilliği vazifelerinde bulunmuş güvenlik bürokrasisini tanıyan bir siyasetçi olması bu çevrelerin işini kolaylaştırdı. İkisi de eski MHP’li olan Ümit Özdağ’ın Zafer Partisi, Yaşar Okuyan’ın da (on gün evvel ihraç edilene dek) CHP bünyesinden telaffuzları bu alerjiyi güçlendirdi. Kılıçdaroğlu’nun önünü kesmek için hem AK Parti hem DÜZGÜN Parti bünyesindeki düzenekler harekete geçirildi.
Sondan bir evvelki atak mi?
3- Zelzele tesiri: Kahramanmaraş sarsıntısı bir yandan ekonomik kriz ve idare meşakkatlerinden kurtulmaya çalışan Erdoğan üzerindeki baskıyı artırmış, Kılıçdaroğlu’nu etkin hale getirmişti. Zelzele bölgesini Akşener’le turlayan Koray Aydın’ın Erdoğan’ın sarsıntı nedeniyle seçmenden ‘şamar yiyeceği’ kelamları basına yansımıştı. Bu durum UYGUN Parti’de o vakte dek mevcut olan Kılıçdaroğlu’nu hafife alma eğilimini değiştirdi. Birinci kez Kılıçdaroğlu’nun aday olursa kazanabileceği konuşulmaya başladı. Ülkücü ağabeyler, evvelden MHP’de birlikte çalıştıkları Yavaş’ı istiyorlardı lakin başka yandan ‘eski hiyerarşide’ Yavaş’ın Akşener’den kıdemli olduğu da konuşuluyordu. Akşener’in o nedenle bastırdığı İmamoğlu seçeneği tutmayınca Kılıçdaroğlu’nu engellemek için Masadan çekilmek dışında yol kalmamıştı.
Böylece Akşener 2018’de seçime girmek için 15 milletvekili ödünç istediği (ve aldığı), yüzde 10 barajı altında kalmasına karşın Millet İttifakı üzerinden TBMM’de küme kurduğu, bazen ‘abi’ diye hitap ettiği Kılıçdaroğlu’na tepkisel bir cephe aldı.
Gerçek hangisi? Tahminen hiçbiri, tahminen bunların bir karışımı. Fakat Akşener’in seçime beş kala yaptığı -belki de sondan bir evvelki atak ile Erdoğan’ın bir moral avantaj kazandığı da bir gerçek. Bundan sonra tahminen bir atılıma daha vakit kaldı. O atılım ne olacak? Önümüzdeki sayılı günde yeni sürprizlere hazır olmalı.” (HABER MERKEZİ)